French
Deutschزبان‌های سپیک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| سپیک | |
|---|---|
| رود سپیک | |
| پراکنش: | شمال رود سپیک، شمال پاپوآ گینه نو (بیشتر در استان سپیک شرقی) |
| تبار: | یکی از خانواده‌های زبانی جهان |
| زیرگروه‌ها: | |
| گلاتولوگ | sepi1257[۱] |
 پراکندگی زبان‌های سپیک در پاپوآ گینه نو | |
زبان‌های سپیک یا رود سپیک خانواده زبانی متشکل از ۵۰ زبان پاپوآیی هستند که در حوضه رودخانه سپیک در شمال پاپوآ گینه نو تکلم می‌شوند. این زبان‌ها توسط دونالد لایکاک در سال ۱۹۶۵ به شکلی نسبتاً محدودتر از آنچه در اینجا ارائه شده، پیشنهاد شدند. آن‌ها تمایل به واج‌شناسی ساده دارند و دارای چند همخوان و واکه و معمولاً بدون نواخت هستند.
شناخته‌شده‌ترین زبان سپیک، ایتامول است. پرجمعیت‌ترین آن‌ها، هم‌خانواده‌های ایتامول، آبلام و بویکن، هرکدام با حدود ۳۵٫۰۰۰ سخنران هستند.
زبان‌ها[ویرایش]
زبان‌های سپیک بر اساس پژوهش‌های آشر به صورت زیر رده‌بندی می‌شوند:[۲]
| سپیک |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Sepik". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ «NewGuineaWorld - Sepik River». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ اكتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۲۰. تاریخ وارد شده در
|archive-date=را بررسی کنید (کمک)