زبان‌های سامویدی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سامویدی
سموئیدی
پراکنش:شمال اوراسیا
تبار:زبان‌های اورالی
  • سامویدی
نیا:نیا-سامویدی
زیرگروه‌ها:
Core Samoyedic
ایزو ۵–۶۳۹syd
{{{mapalt}}}
پراکندگی جغرافیایی گویشوران زبان‌های سامویدی در خلال قرن‌های هفدهم تا بیستم میلادی.

زبان‌های سامویدی یک گروه زبانیست، زیرمجموعه خانواده زبان‌های اورالی که بیشتر متکلمین آن مردم سامویدی هستند که در نواحی شرقی و شمالی کشور روسیه به ویژه در منطقه سیبری و حوالی رود ینی‌سئی به سر می‌برند. شمار زیادی از زبان‌های سامویدی امروزه نابوده شده یا در معرض نابودی قرار دارند. شمار متکلمان این زبان‌هااندک است. زبان سامویدی اگرچه متکلمانی عمدتاً از نژاد زرد دارد با این حال از نظر زبانشناسی به خانواده زبان‌های اورالی تعلق داشته و بدین ترتیب با زبان‌هایی مانند زبان فنلاندی، زبان مجاری و زبان استونیایی که زبان مردمی سفیدپوست است ریشه مشترک دارد.

زیرمجموعه‌ها[ویرایش]

گویشوران زبان‌های سامویدی در مناطق توندرا، جنگلی و کوهستانی پراکنده‌اند و زبان و گویششان با یکدیگر تفاوت‌هایی دارد. با این وجود زبان‌های این گروه به دو شاخه شمالی و جنوبی تقسیم شده‌اند.

شاخه شمالی زبان‌های سامویدی[ویرایش]

شاخه جنوبی زبان‌های سامویدی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوندی به بیرون[ویرایش]