رویارویی اندونزی و مالزی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

درگیری اندونزی و مالزی
	بخشی از پیدایش مالزی و جنگ سرد در آسیا
	; یک سرباز انگلیسی در حین عملیات توسط هلیکوپتر وستلند وسکس در بورنئو دستگیر می‌شود.
تاریخ	۲۰ ژانویه ۱۹۶۳ – ۱۱ اوت ۱۹۶۶; (۳ سال، ۶ ماه، ۳ هفته و ۱ روز)
موقعیت	شبه‌جزیره مالایا، بورنئو
نتایج	پیروزی مالزی و کشورهای همسود شناسایی مالزی توسط اندونزی; جایگزینی احمد سوکارنو با سوهارتو در پی کودتای ۳۰ سپتامبر ; تداوم شورش کمونیستی در ساراواک تا سال ۱۹۹۰;
طرف‌های درگیر
اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع مالزی سنگاپور; ; بریتانیا; استرالیا; نیوزیلند; برونئی; پشتیبانی:; کانادا; ایالات متحده آمریکا	اندونزیحزب‌های همکار:; حزب کمونیست اندونزی; حزب کمونیست کالیمانتان شمالی نیروی چریکی خلق ساراواک; ارتش خلق کالیمانتان شمالی; حزب خلق برونئی ارتش ملی کالیمانتان شمالی; پشتیبانی:; چین; فیلیپین; اتحاد جماهیر شوروی; ویتنام شمالی
فرماندهان و رهبران
هارون پوترای پرلیس; اسماعیل نصرالدین; تونکو عبدالرحمان; عبدالرزاق حسین; تونکو عثمان; مصطفی هارون; استفن کالون نینگکان; یوسف بن اسحاق; لی کوآن یو; عمر علی صیف‌الدین سوم; هارولد مک‌میلان; آلک داگلاس-هیوم; هارولد ویلسون; رادنی مور; والتر واکر;	احمد سوکارنو; عمر دانی; احمدیانی; ادی مارتادیناتا; عبدالحارث ناسوتیون; سوهارتو; دیپا نوسانتارا آیدیت ; بونگ کی چوک; ا. م. آزاهاری; یاسین افاندی;
تلفات و خسارات
کل: ۲۴۸ کشته; ۱۸۰ زخمی; ۱۴۰ کشته; ۴۳ زخمی; ۲۳ کشته; ۸ زخمی; ۱۲ کشته; ۷ زخمی; گورخا ۴۴ کشته; ۸۳ زخمی; سایر: ۲۹ کشته; ۳۸ زخمی	کل: ۵۹۰ کشته; ۲۲۲ زخمی; ۷۷۱ اسیر;
	تلفات غیرنظامی ۳۶ کشته; ۵۳ زخمی; ۴ زندانی;

رویارویی اندونزی و مالزی یا رویارویی برونئو (که به نام اندونزیایی/مالایی Konfrontasi نیز شناخته می‌شود) یک درگیری نظامی از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ میان اندونزی و فدراسیون مالزی بر سر پیدایش مالزی بود. این رویارویی پس از برکناری رئیس‌جمهور اندونزی احمد سوکارنو در اکتبر ۱۹۶۵ به‌طور صلح‌آمیزی به پایان رسید و کشور مالزی تشکیل شد.

تشکیل مالزی در سپتامبر ۱۹۶۳ با ادغام فدراسیون مالایا (امروزه مالزی شبه‌جزیره‌ای)، سنگاپور و مستعمره‌های تاج شمال برونئو و ساراواک (که با هم به نام بورنئوی بریتانیا شناخته می‌شدند و امروزه مالزی شرقی نام دارند) انجام شد.^[۲۳] پیش‌زمینه‌های اصلی درگیری شامل سیاست درگیری اندونزی علیه گینه نو هلند از مارس تا اوت ۱۹۶۲ و شورش برونئی در دسامبر ۱۹۶۲ بود. مالزی از حمایت نظامی مستقیم بریتانیا، استرالیا و نیوزلند برخوردار بود. اندونزی نیز از حمایت غیرمستقیم اتحاد جماهیر شوروی و چین برخوردار بود، بنابراین این درگیری به یکی از قسمت‌های جنگ سرد در آسیا تبدیل شد.

این رویارویی یک جنگ اعلام‌نشده بود که بیشتر عملیات‌های آن در منطقه مرزی میان اندونزی و مالزی شرقی در جزیره بورنئو (که در اندونزی به نام کالیمانتان شناخته می‌شود) رخ داد. مشخصه این درگیری، نبردهای زمینی محدود و منزوی بود که با تاکتیک‌های کم‌سطح سیاست رفتن تا لبه پرتگاه تنظیم می‌شد. عملیات‌های نبردها معمولاً توسط گروهان‌ها و دسته‌ها در دوسوی مرز انجام می‌شد. عملیات نفوذ اندونزی به بورنئو به دنبال سوء استفاده از تنوع قومیتی و مذهبی در صباح و ساراواک در مقایسه با مالایا و سنگاپور، با هدف از بین بردن کشور پیشنهادی مالزی، بود.

زمین جنگلی بورنئو و کمبود جاده در مرز مالزی و اندونزی، نیروهای اندونزی و کشورهای همسود را مجبور به گشت‌زنی طولانی مدت می‌کرد. هر دو طرف بر عملیات پیاده‌نظام سبک و حمل و نقل هوایی متکی بودند، اگرچه نیروهای همسود از مزیت استقرار هلیکوپتر و تدارکات مجدد به پایگاه‌های عملیاتی پیشرو برخوردار بودند. رودخانه‌ها نیز به عنوان روش انتقال و نفوذ استفاده می‌شدند. اگرچه عملیات جنگی عمدتاً توسط نیروهای زمینی انجام می‌شد، نیروهای هوابرد نیز نقش پشتیبانی حیاتی داشتند و نیروهای دریایی امنیت دو جناح دریا را تضمین می‌کردند. بریتانیایی‌ها بیشتر تلاش‌های دفاعی را انجام دادند، اگرچه نیروهای مالزی به‌طور پیوسته کمک‌های خود را افزایش دادند و کمک‌های دوره‌ای نیروهای استرالیا و نیوزیلند در مجموع ذخیره راهبردی خاور دور مستقر در غرب مالزی و سنگاپور نیز وجود داشت.^[۲۴]

حملات اولیه اندونزی به شرق مالزی به شدت به داوطلبان محلی آموزش‌دیده توسط ارتش اندونزی متکی بود. نیروهای نفوذی با گذشت زمان با گنجاندن بخش مهمتری از نیروهای اندونزی سازماندهی بیشتری پیدا کردند. بریتانیا در سال ۱۹۶۴ برای جلوگیری و مختل کردن حملات رو به رشد اندونزی با راه‌اندازی عملیات مخفیانه خود در کالیمانتان اندونزی تحت نام رمز عملیات کلارت پاسخ داد. اندونزی همزمان با نام‌گذاری «سال زندگی خطرناک» توسط سوکارنو و شورش‌های نژادی ۱۹۶۴ سنگاپور، عملیات گسترده‌ای را در ۱۷ اوت ۱۹۶۴ به غرب مالزی آغاز کرد، که به موفقیت نرسید.^[۲۵] تجمع نیروهای اندونزی در مرز کالیمانتان در دسامبر ۱۹۶۴ باعث شد که در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ بریتانیا نیروهای قابل توجهی از فرماندهی استراتژیک ارتش مستقر در بریتانیا و استرالیا و نیوزیلند نیز رولمان نیروهای رزمی از مالزی غربی تا بورنئو را مستقر کند. شدت درگیری‌ها در پی کودتای اکتبر ۱۹۶۵ علیه سوکارنو و قدرت‌گیری ژنرال سوهارتو فروکش کرد. مذاکرات صلح جدی میان اندونزی و مالزی در مه ۱۹۶۶ آغاز شد و توافقنامه صلح نهایی در ۱۱ اوت ۱۹۶۶ که شناسایی رسمی مالزی توسط اندونزی را به همراه داشت، امضا شد.^[۱۸]

پانویس[ویرایش]

↑ "Commonwealth Backing for Malaysia". سیدنی مورنینگ هرالد. 24 November 1964. p. 2. Archived from the original on 19 November 2015. Retrieved 19 February 2015.
↑ Robert Bothwell; Jean Daudelin (17 March 2009). Canada Among Nations, 2008: 100 Years of Canadian Foreign Policy. McGill-Queen's Press – MQUP. pp. 284–. ISBN 978-0-7735-7588-2. Archived from the original on 15 February 2017. Retrieved 26 January 2017.
↑ "Malaysian–American Relations during Indonesia's Confrontation against Malaysia, 1963–66". Cambridge University Press. 24 August 2009.
↑ Conboy 2003, pp. 93–95.
↑ Conboy 2003, p. 156.
↑ (Fowler 2006، صص. 11, 41)
↑ Pocock 1973, p. 129.
↑ Corbett 1986, p. 124.
↑ ^۹٫۰ ^۹٫۱ Hara, Fujiol (December 2005). "The North Kalimantan Communist Party and the People's Republic of China". The Developing Economies. XLIII (1): 489–513. doi:10.1111/j.1746-1049.2005.tb00956.x. hdl:10.1111/j.1746-1049.2005.tb00956.x.
↑ Sejarah Indonesia : "The Sukarno Years". Retrieved 30 May 2006.
↑ A. Dahana (2002). "China Role's in Indonesia's "Crush Malaysia" Campaign". Universitas Indonesia. Archived from the original on 19 July 2016. Retrieved 19 July 2016.
↑ John W. Garver (1 December 2015). China's Quest: The History of the Foreign Relations of the People's Republic of China. Oxford University Press. pp. 219–. ISBN 978-0-19-026106-1.
↑ Hamilton Fish Armstrong (July 1963). "The Troubled Birth of Malaysia". Foreign Affairs.
↑ Kurt London (1974). The Soviet Impact on World Politics. Ardent Media. pp. 153–. ISBN 978-0-8015-6978-4.
↑ Mohd. Noor Mat Yazid (2013). "Malaysia-Indonesia Relations Before and After 1965: Impact on Bilateral and Regional Stability" (PDF). Programme of International Relations, School of Social Sciences, Universiti Malaysia Sabah. Archived from the original (PDF) on 19 July 2016. Retrieved 19 July 2016.
↑ Jones 2002, pp. 132, 146, 163.
↑ Andretta Schellinger (12 February 2016). Aircraft Nose Art: American, French and British Imagery and Its Influences from World War I through the Vietnam War. McFarland. pp. 152–. ISBN 978-0-7864-9771-3. Archived from the original on 15 February 2017. Retrieved 26 January 2017.
↑ ^۱۸٫۰ ^۱۸٫۱ Dennis & Grey 1996, p. 318.
↑ UK Armed Forces Operational deaths post World War II (PDF). Ministry of Defence. 2015. p. 4.
↑ "Indonesian Confrontation, 1963–66 | Australian War Memorial". www.awm.gov.au.
↑ "NZ and Confrontation in Borneo - Confrontation in Borneo | NZHistory, New Zealand history online". nzhistory.govt.nz.
↑ Peter Paret; Gordon A. Craig; Felix Gilbert (30 October 1986). Makers of Modern Strategy from Machiavelli to the Nuclear Age. OUP Oxford. ISBN 978-0-19-820097-0.
↑ Mackie 1974, pp. 36–37 & 174.
↑ Dennis & Grey 1996, p. 25.
↑ Edwards 1992, p. 306.

منابع[ویرایش]

Conboy, Ken (2003). Kompassus – Inside Indonesia's Special Forces. Jakarta: Equinox Publishing. ISBN 9789799589880.
Fowler, Will (2006). Britain's Secret War: The Indonesian Confrontation 1962–66. Men-at-Arms. Oxford: Osprey. ISBN 9781846030482.
Pocock, Tom (1973). Fighting General – The Public and Private Campaigns of General Sir Walter Walker (First ed.). London: Collins. ISBN 978-0-00-211295-6.
Corbett, Robin (1986). Guerilla Warfare: from 1939 to the Present Day. London: Orbis Book Publishing Corporation. ISBN 978-0-85613-469-2.
Jones, M. (2002). Conflict and Confrontation in South East Asia, 1961–1965: Britain: the United States and the Creation of Malaysia (PDF). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-80111-9.
Dennis, Peter; Grey, Jeffrey; Morris, Ewan; Prior, Robin; Bou, Jean (2008). The Oxford Companion to Australian Military History (Second ed.). South Melbourne: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-551784-2.
Mackie, J.A.C. (1974). Konfrontasi: The Indonesia-Malaysia Dispute 1963–1966. Kuala Lumpur: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-638247-0.
Edwards, Peter (1992). Crises and Commitments: The Politics and Diplomacy of Australia's Involvement in Southeast Asian Conflicts 1948–1965. The Official History of Australia's Involvement in Southeast Asian Conflicts 1948–1975. Vol. One. St Leonards: Allen and Unwin. ISBN 978-1-86373-184-3.

پیوند به بیرون[ویرایش]

[cb-1] "Commonwealth Backing for Malaysia". سیدنی مورنینگ هرالد. 24 November 1964. p. 2. Archived from the original on 19 November 2015. Retrieved 19 February 2015.

[2] Robert Bothwell; Jean Daudelin (17 March 2009). Canada Among Nations, 2008: 100 Years of Canadian Foreign Policy. McGill-Queen's Press – MQUP. pp. 284–. ISBN 978-0-7735-7588-2. Archived from the original on 15 February 2017. Retrieved 26 January 2017.

[3] "Malaysian–American Relations during Indonesia's Confrontation against Malaysia, 1963–66". Cambridge University Press. 24 August 2009.

[FOOTNOTEConboy200393–95-4] Conboy 2003, pp. 93–95.

[FOOTNOTEConboy2003156-5] Conboy 2003, p. 156.

[Fowler_and_Lyes_2006-6] (Fowler 2006، صص. 11, 41)

[FOOTNOTEPocock1973129-7] Pocock 1973, p. 129.

[FOOTNOTECorbett1986124-8] Corbett 1986, p. 124.

[Fujio_Hara-9] ۹٫۰ ^۹٫۱ Hara, Fujiol (December 2005). "The North Kalimantan Communist Party and the People's Republic of China". The Developing Economies. XLIII (1): 489–513. doi:10.1111/j.1746-1049.2005.tb00956.x. hdl:10.1111/j.1746-1049.2005.tb00956.x.

[PRB_Elections-10] Sejarah Indonesia : "The Sukarno Years". Retrieved 30 May 2006.

[11] A. Dahana (2002). "China Role's in Indonesia's "Crush Malaysia" Campaign". Universitas Indonesia. Archived from the original on 19 July 2016. Retrieved 19 July 2016.

[12] John W. Garver (1 December 2015). China's Quest: The History of the Foreign Relations of the People's Republic of China. Oxford University Press. pp. 219–. ISBN 978-0-19-026106-1.

[13] Hamilton Fish Armstrong (July 1963). "The Troubled Birth of Malaysia". Foreign Affairs.

[14] Kurt London (1974). The Soviet Impact on World Politics. Ardent Media. pp. 153–. ISBN 978-0-8015-6978-4.

[15] Mohd. Noor Mat Yazid (2013). "Malaysia-Indonesia Relations Before and After 1965: Impact on Bilateral and Regional Stability" (PDF). Programme of International Relations, School of Social Sciences, Universiti Malaysia Sabah. Archived from the original (PDF) on 19 July 2016. Retrieved 19 July 2016.

[FOOTNOTEJones2002132,_146,_163-16] Jones 2002, pp. 132, 146, 163.

[17] Andretta Schellinger (12 February 2016). Aircraft Nose Art: American, French and British Imagery and Its Influences from World War I through the Vietnam War. McFarland. pp. 152–. ISBN 978-0-7864-9771-3. Archived from the original on 15 February 2017. Retrieved 26 January 2017.

[FOOTNOTEDennisGrey1996318-18] ۱۸٫۰ ^۱۸٫۱ Dennis & Grey 1996, p. 318.

[19] UK Armed Forces Operational deaths post World War II (PDF). Ministry of Defence. 2015. p. 4.

[auto2-20] "Indonesian Confrontation, 1963–66 | Australian War Memorial". www.awm.gov.au.

[auto1-21] "NZ and Confrontation in Borneo - Confrontation in Borneo | NZHistory, New Zealand history online". nzhistory.govt.nz.

[ParetCraig1986-22] Peter Paret; Gordon A. Craig; Felix Gilbert (30 October 1986). Makers of Modern Strategy from Machiavelli to the Nuclear Age. OUP Oxford. ISBN 978-0-19-820097-0.

[FOOTNOTEMackie197436–37_&_174-23] Mackie 1974, pp. 36–37 & 174.

[FOOTNOTEDennisGrey199625-24] Dennis & Grey 1996, p. 25.

[FOOTNOTEEdwards1992306-25] Edwards 1992, p. 306.

[۱۷]

[۱۸]

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]

[۲۴]

[۲۵]