روانشناسی فرهنگی بخشی از دانش روانشناسی است و این دیدگاه را دارد که ذهن و فرهنگ جدایی ناپذیرند و بر این اساس نظریههای روانشناسی در یک محیط ممکن است در محیط دیگر محدود شوند .[۱] در غرب روانشناسی فرهنگی معمولاً فرض میکند که مردم در همهٔ فرهنگها و همهٔ جامعهها فرایندهای روانشناختی یکسانی دارند. اما طرفدارهای روانشناسی فرهنگی بر این باورند که چنین فرضیهای نادرست است. روانشناسی فرهنگی، یک جنبش میان رشتهای بین روان شناسان،جامعه شناسان و دیگر دانشمندهای اجتماعی است.روانشناسی فرهنگی به این واقعیت میپردازد که فرهنگ فرد،سنتها، زبان و جهان بینی آن، چگونه در نمادهای ذهنی و فرایندهای شناختی او تأثیر دارند.[۲]
↑گنجی، مهدی. دکتر حمزه گنجی، ویراستار. زمینه روانشناسی اتکینسون و هیلگارد. شابک۹۷۸-۹۶۴-۷۶۰۹-۶۴-۷. بیش از یک پارامتر |نویسنده= و |نام خانوادگی= دادهشده است (کمک)