روان‌شناسی اجتماعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روان‌شناسی اجتماعی مطالعه موضوعات، مشکلات و مسائل مرتبط با روان‌شناسی و جامعه است.[۱] روان‌شناسی اجتماعی، اثرات حضور دیگران را بر رفتار فرد یا رفتار خود را تحت تأثیر گروه مورد بررسی و مطالعه قرار می‌دهد. روشن است که تأثیر دیگران بر فرد مستلزم وجود روابط متقابل بین خود با دیگران است. بنابراین به یک تعریف دیگر روان‌شناسی اجتماعی به عنوان علم مطالعه رفتار متقابل بین انسان‌ها یا علم مطالعه تعامل انسان‌ها شناخته می‌شود.

به عبارت دیگر، روان‌شناسی اجتماعی روش مطالعهٔ علمی رفتار و واکنش و عملکردهای فرد در حضور جمع یا حضور تلویحی افراد است. تفاوت روان‌شناسی اجتماعی با جامعه‌شناسی در این است که جامعه‌شناسی کلیات جامعه از جمله آمار، مهاجرت، نسبت تعداد افراد براساس جنسیت و حرکت جامعه به سوی گرایش خاص را بررسی می‌کند، اما روان‌شناسی اجتماعی رفتار فرد در جامعه را بررسی می‌کند و تفاوت آن با روان‌شناسی عمومی تنها یک تفاوت اعلام شده‌است که روان‌شناسی عمومی به بررسی مسائلی عمومی‌تر می‌پردازد.

کتاب روان‌شناسی اجتماعی به تألیف الیوت ارونسون یکی از کتاب‌های معتبر این رشته‌ است.

روان‌شناسی اجتماعی به مطالعه تمامی حرکات، افکار، رفتارها و کنش‌ها و واکنش‌های فرد در فضای جامعه می‌پردازد که فرد برای رفع نیازهای جنسی و غریزی خود بروز می‌دهد؛ بنابراین اگر برخی رفتارهای فرد در جامعه ناشی از چیزی غیر از رفع نیاز باشد روان‌شناسی اجتماعی به آن نمی‌پردازد مثل اقدام فرد به حل یک مسئله ریاضی یا نفس کشیدن.[۲]

واژه‌های تفکر، احساسات و رفتار شامل متغیرهای رفتاری است که در هر انسانی قابل سنجش است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. David G. Myers, McGraw Hill, 2002.
  2. مقاله مهدی‌زاده، تورج (۱۳۹۲). تأثیر متقابل ارتباطات و روان‌شناسی اجتماعی، مشهد: دانشگاه بین‌المللی امام رضا.
  • کتاب روان‌شناسی اجتماعی به تألیف الیوت ارونسون


پیوند به بیرون[ویرایش]