روابط ایران و بولیوی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روابط ایران و بولیوی

ایران	بولیوی
سفارتخانه
سفارت ایران	سفارت بولیوی
نماینده
سفیر ایران	سفیر بولیوی

روابط ایران و بولیوی از سال ۲۰۰۷ آغاز شد.^[۱] عمده دلیل شروع این دور از روابط را می‌توان روی کار آمدن اوو مورالس در سال ۲۰۰۶ به عنوان هشتمین رئیس‌جمهور بولیوی دانست؛ که تمایلات ضد امپریالیستی داشته و جهت‌گیری جدید در تاریخ سیاست خارجی بولیوی را نشان داده بود. همچنین پس از ملّی کردن صنعت نفت بولیوی و قطع ارتباط با آمریکا بود که لزوم برقراری ارتباط با کشوری فرامنطقه‌ای را احساس کرد و ایران همان حامی و مدافع بولیوی در مقابل آمریکا بود. از طرف دیگر در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد روابط ایران با کشورهای اروپایی به سردی گرایید؛ اما در عوض روابط مستحکم‌تری با کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی برقرار شد. ایالات متحده آمریکا برای انقطاع روابط دو کشور همواره مبادرت به فشارهای دیپلماتیک به بولیوی نموده است که کارساز نبوده. از عمده دلایل ایجاد و توسعه این روابط را می‌توان سرمایه‌گذاری ایران در صنعت و انرژی این قبیل کشورها دانست.^[۲]

در دوران دولت نهم جمهوری اسلامی ایران و دهم چندین توافق‌نامه همکاری به امضا رسید که به موجب آنها ایران به سرمایه‌گذاری در بولیوی و اعطای چندین وام چند صد میلیون دلاری مبادرت ورزید. برخی از این قراردادها موجب مخالفت چند تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز گشت.^[۳]

پس از تیره شدن روابط بولیوی و ایالات متحده آمریکا به علت اختلافاتی پیش آمده در همکاری در صنعت نفت بولیوی، بولیوی ایران را جایگزین آمریکا در توسعه میدان‌ها نفتی این کشور قرار داد که در نهایت در پی توافقات بعمل آمده شرکت نفت ایران و بولیوی در آذر ۱۳۸۸تاسیس شد. همچنین ایران وامی به ارزش ۲۵۰ میلیون دلار به‌طور مشترک با ونزوئلا برای ساخت کارخانه سیمان به بولیوی ارائه کرد.^[۴]

در خرداد ۱۳۹۰ سردار احمد وحیدی در جواب دعوت رسمی خانم سیسیلیا چاکان، وزیر دفاع دولت چند ملیتی بولیوی به آن کشور سفر کرد^[۵] اما پس از اعتراض آرژانتین به این دلیل که احمد وحیدی متهم به دست داشتن در بمب‌گذاری آمیا بوده، از وی خواست که کشورش را ترک کند.^[۶]

در فروردین ۱۳۹۶، وب‌سایت خانه ملت وابسته به مجلس ایران، در گزارشی نوشت که در دولت محمود احمدی‌نژاد کمک‌های «کلان» و «بدون حساب و کتاب» به برخی از کشورهای آمریکای لاتین از جمله بولیوی صورت گرفته است. یک نماینده مجلس در این باره گفت که اگر احمدی‌نژاد از کشوری یا مقامات آن «خوشش می‌آمد به آنها کمک مالی می کرد». این وب‌سایت به جزئیات کمک به بولیوی اشاره نکرد، ولی نوشت پرداخت‌های مالی به این کشورها در حالی صورت گرفته که برخی از آن‌ها «از نظر وزن سیاسی در عرصه بین‌المللی هیچ اهمیتی نداشتند».^[۷]

صادرات تراکتور[ویرایش]

به دنبال تلاش های احمد سبحانی سفیر سابق ایران در ونزوئلا تعدادی تراکتور از کارخانه مشترک ایران و ونزوئلا به کشور بولیوی صادر شد. تعداد این تراکتورها بین ۷۰۰ ^[۸] تا ۹۰۰ دستگاه ذکر شده است.

تعطیلی سفارت[ویرایش]

در خرداد ۱۳۹۹، دولت بولیوی دستور داد که سفارتخانه‌هایش در ایران و نیکاراگوئه تعطیل شوند. دلیل این اقدام کاهش هزینه‌های مالی اعلام شد. جینین آنیز، رئیس‌جمهور بولیوی، گفت تعطیلی این سفارت‌خانه‌ها نشانه «هیچ سوءنیتی» نیست.^[۹]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

• ایران و بولیوی به دنبال مطالبه حقوق قطعی ملت‌های خود هستند خبرگزاری فارس