دریچه قلب - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
Heart valves | |
---|---|
جزئیات | |
دستگاه | Cardiovascular |
شناسهها | |
MeSH | D006351 |
FMA | 7110 |
دریچههای قلب (انگلیسی: Heart valve) به خون اجازه میدهد تا تنها در یک مسیر از قلب جریان یابد، بهطور کلی نقش دریچهها در دستگاه گردش خون یک طرفه کردن جریان خون است. در قلب پستانداران، چهار دریچه وجود دارند که جهت جریان خون را تعیین میکنند. دارای ساختار عصبی اند.
دریچههای قلبی بر اساس ۱. تفاوت فشار خون دو سوی خود و ۲. ساختار خاصشان، باز یا بسته میشوند. (منظور از ساختار خاص جهت مساعد باز شدن دریچه هاست) باز و بسته شدن دریچههای قلبی توسط دستگاه عصبی پیرامونی مدیریت میشود و کاملاً غیرارادی است.
از چهار دریچه قلب، دو دریچه، دهلیزی-بطنی و دو دریچه، نیمههلالی یا سینی هستند. دریچه دو لختی (میترال) و دریچه سهلختی (تریکاسپید) ارتباط میان بطنها و دهلیزها را برقرار میکنند و از اینرو دهلیزی-بطنی خوانده میشوند. دریچه ریوی و دریچه آئورتی، دریچههای سینی هستند که ارتباط قلب با سرخرگهای ترککنندهٔ قلب را اداره میکنند.
جنس دریچههای قلب، بافت پوششی است. (بافت پیوندی باعث استحکام دریچهها میشود و در دیواره دریچه قرار دارد)
در یک فرد سالم، دریچههای لختی (میترال و ۳ لختی که میان بطن و دهلیز چپ و راست به ترتیب) فقط هنگام انقباض بطنها بسته و دریچههای سینی (دریچههایی میان سرخ رگ ششی و بطن راست و سرخ رگ آئورت و بطن چپ) فقط هنگام انقباض بطنها باز هستند. هر ۴ دریچه در لحظه شروع و پایان انقباض بطن همزمان بسته هستند.
منابع[ویرایش]
- این مقاله در بردارندهٔ بخشهایی از صفحه چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ دریچه قلب موجود است. |