خویشتن‌آگاهی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نقاش و خریدار (۱۵۶۵).
این طراحی توسط پیتر بروگل بزرگ، کشیده شده و تصور می‌شود که نقاش یک خودنگاره است.

خویشتن‌آگاهی (به انگلیسی: Self-awareness)، آگاهی از خویشتن، جدا از افکاری است که در نقطه‌ای از زمان در حال روی دادن هستند. بدون خویشتن‌آگاهی، فرد، افکاری را که در حال روی دادن هستند به‌عنوان خویشتن درک و باور می‌کند. خویشتن‌آگاهی به یک فرد امکان انتخاب افکاری که اندیشیده می‌شوند را به‌جای اندیشیدن افکار برانگیخته از رویدادهای انباشته‌شده که منجر به شرایط آن لحظه می‌شوند، می‌دهد. خویشتن‌آگاهی موجب لحظاتِ خاموشِ ظهور، با درک و آگاهی خویشتن از متفکربودن فکرها، به‌جای اندیشه‌هایی که لحظهٔ آگاهی را پر می‌کنند، می‌شود. خویشتن‌آگاهی از خودآگاهی متمایز است. خود آگاهی به شناخت عمیق و احساس و ادراک اشاره می‌کند.

منابع[ویرایش]