خوجه‌ایسم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این عکس متعلق به انور خوجه زمانی که قدرتمند بود.(رهبر البانی)

خوجه‌ایسم (به انگلیسی: Hoxhaism) اصطلاحی غیررسمی است که برای توصیف گستره‌ای از گرایش‌های مارکسیست-لنینیستی ضد ریویزیونیستی به کار می‌رود که در دههٔ ۱۹۷۰ در نتیجهٔ شکاف در جنبش مائوییستی پس از تشکیل خطی متشکل از حزب کمونیست چین و حزب کار آلبانی در سال ۱۹۷۸ ظهور کردند. آلبانیایی‌ها گرایش بین‌المللی جدیدی به راه انداختند. این گرایش خودش را به صورت دفاع سفت و سخت از میراث ژوزف استالین، و نیز انتقاد تند از تقریباً همهٔ دسته‌بندی‌های کمونیستی دیگر، به عنوان ریویزیونیست، نشان می‌داد.

انور خوجه در انتقاد از ایالات متحده، شوروی، چین و یوگسلاوی، سه کشور اخیرالذکر را سوسیال-امپریالیست خواند و تهاجم شوروی به چکسلواکی را با خروج از پیمان ورشو محکوم کرد.[۱]

خوجه اعلام کرد، آلبانی تنها دولت قانونی است که پس از ۱۹۷۸ به مارکسیسم-لنینیسم وفادار مانده است. آلبانیایی‌ها می‌توانستند در میان مائوئیست‌ها به ویژه در آمریکای لاتین و جریان‌هایی مانند ارتش آزادیبخش خلق و حزب کمونیست مارکسیست-لنینیست اکوادور و همینطور در حزب کمونیست برزیل متحدان زیادی داشته باشند و در کل پیروی بین‌المللی عمده‌ای را متوجه خود کنند. این گرایش پس از خوجه گهگاه با نام خوجه‌ایسم مطرح شد.[۲]

پس از فروافتادن دولت کمونیست در آلبانی، حزب‌های طرفدار آلبانی پیرامون همایش بین‌المللی و انتشارات اتحاد و مبارزه گرد آمدند.

فهرست حزب‌های خوجه‌ایست[ویرایش]

حزب‌های فعال[ویرایش]

حزب‌های تاریخی[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]