حمله مغول به آسیای مرکزی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حمله مغول به آسیای میانه
بخشی از فتوحات مغول

حمله مغول به امپراتوری خوارزمشاهیان، ۱۲۲۱ م.
تاریخ۱۲۱۶–۱۲۲۱
موقعیت
نتایج پیروزی قاطع مغول‌ها. سقوط سلسله‌های قراختاییان و خوارزمشاهیان
تغییرات
قلمرو
مغول‌ها کنترل مناطق قراختاییان و خوارزم را به دست گرفتند.
طرف‌های درگیر
امپراتوری مغول قراختاییان خوارزمشاهیان
فرماندهان و رهبران
چنگیزخان
جوجی
جغتای (پسر چنگیزخان)
اوگتای‌خان
تولی‌خان
سبتای
جبه نویان
Jelme
Mukali
قوبلای‌خان
Kasar
Boorchu
Sorkin-shara
کوچلک خان  اعدام‌شده علاءالدین محمد خوارزمشاه
جلال‌الدین خوارزمشاه
غایرخان  (اسیر), executed
Temur Meliq
قوا
۱۰۰٬۰۰۰–۱۵۰٬۰۰۰ نامعلوم ۴۰۰٬۰۰۰–۴۵۰٬۰۰۰ نفر، اگرچه بیشترشان سازمان نیافته و منفعل بودند.
تلفات و خسارات
نامعلوم نامعلوم نامعلوم

حمله مغول به آسیای مرکزی پس از اتحاد قبایل مغول و ترک در فلات مغولستان در سال ۱۲۰۶ میلادی رخ داد و تا سقوط حکومت خوارزمشاهیان در سال ۱۲۲۱ میلادی ادامه یافت.[۱]

سیبری (۱۲۰۷ تا ۱۲۹۷ میلادی)[ویرایش]

غلبه بر مردمان جنگلی سیبری در ۱۲۰۷ میلادی توسط بزرگ‌ترین پسر چنگیز، جوچی به انجام رسید. بیش تر قبایل با مقاومت اندکی تسلیم شدند، به استثنای ینی‌سئی قرقیز،[معادل ۱] که در ۱۲۰۴ میلادی یک نیروی سرکوبگر خارجی را شکست داده بود، و به این صورت چندین سال طول کشید تا مغلوب شود.[۲] تووا در ۱۲۰۷ میلادی تسخیر شد.

پانویس[ویرایش]

  1. Yenisei Kyrgyz

منابع[ویرایش]

  1. Svatopluk Soucek (2000). "Chapter 4 - The Uighur Kingdom of Qocho". A history of Inner Asia. Cambridge University Press. ISBN 0-521-65704-0.
  2. Igor V. Naumov (22 Nov 2006). The History of Siberia. Retrieved 27 Aug 2017.