حقوق ماهیگیری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ماهیگیری در دریاچه توندانو، اندونزی

حقوق ماهیگیری (به انگلیسی: Fisheries law) یک حوزه حقوقی نوپدید و تخصصی است. حقوق ماهیگیری مطالعه و تجزیه و تحلیل رویکردهای مختلف مدیریت ماهیگیری مانند سهم صید به عنوان مثال سرانه قابل انتقال فردی، TURF ها؛ و دیگر است. مطالعه حقوق ماهیگیری به منظور تدوین دستورالعمل‌های سیاستی که پایداری و اجرای قانونی را به حداکثر می‌رساند، مهم است.[۱] این حوزه حقوقی خاص به ندرت در دانشکده‌های حقوق در سراسر جهان تدریس می‌شود، که خلاء پشتیبانی و پژوهش را برجای می‌گذارد. حقوق ماهیگیری همچنین معاهده‌های بین‍المللی و هنجارهای صنعت ماهیگری را به منظور تجزیه و تحلیل مقررات مدیریت ماهیگیری در نظر می‌گیرد.[۲] علاوه بر این، حقوق ماهیگیری شامل دسترسی به عدالت برای ماهیگیری در مقیاس کوچک و جوامع ساحلی و بومی و مسائل مربوط به کار مانند قوانین کار کودکان، قانون استخدام و قانون خانواده است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. National Oceanic and Atmospheric Administration, Fisheries Service, aboutus.htm
  2. Kevern L. Cochrane, A Fishery Manager’s Guidebook: Management Measures and their Application, Fisheries Technical Paper 424, available at ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/004/y3427e/y3427e00.pdf
  3. Robert Stewart, Oceanography in the 21st Century – An Online Textbook, Fisheries Issues, available at http://oceanworld.tamu.edu/resources/oceanography-book/fisheriesissues.htm بایگانی‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۰۶ توسط Wayback Machine