حزب کارگران کره - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حزب کارگران کره
دبیرکلکیم جونگ-اون
هیئت رییسهKim Jong-un
کیم یونگ-نام
Choe Ryong-hae
Hwang Pyong-so
بنیان‌گذاری۳۰ ژوئن ۱۹۴۹
ادغام ازحزب کارگران کره شمالی و حزب کارگران کره جنوبی
ستادKim Il-sung Square،پیونگ یانگ، کره شمالی
روزنامهرودونگ سینمون
شاخه جوانانKim Il-sung Socialist Youth League و Young Pioneer Corps
اعضای ثبت‌نام کرده  (۱۹۸۸)۳ میلیون
مرام سیاسیجوچه
Songun
کمونیسم (historic)
مارکسیسم-لنینیسم (historic)
وابستگی ملیجبهه دمکراتیک برای اتحاد مجدد سرزمین پدری
وابستگی بین‌المللینشست بین‌المللی احزاب کمونیست و کارگری
سرود"زنده باد حزب کارگران کره"[۱]
مجمع عالی خلق
۶۰۷ از ۶۸۷
وبگاه

حزب کارگران کره (به کره‌ای: 조선노동당) حزب بنیادی کره شمالی، و بزرگترین حزب دارای نمایندگی در مجمع عالی خلق است. این حزب تنها حزب حاکم در کره شمالی است گرچه به‌طور نامی دوژور با دو حزب قانونی دیگر همزیستی داشته و تشکیل جبهه دمکراتیک برای اتحاد مجدد سرزمین پدری را می‌دهد، که تنها وسیله‌ای برای این است که به‌طور تصنعی در نگاه شهروندان و خارجی‌ها دموکراسی به نظر برسد. این حزب در سال ۱۹۴۹ در نتیجه ادغام حزب کارگران کره شمالی و حزب کارگران کره جنوبی تشکیل شد.

این حزب بر اساس ده اصل برای ایجاد یک سیستم ایدئولوژیک یکپارچه و جوچه نظام و تئوری طرح شده از سوی کیم یونگ-جو و کیم جونگ-ایل سازمان یافته‌است. گرچه از لحاظ سازمان دهی حزب کارگران در تئوری مشابه دیگر احزاب کمونیست است، در عمل نهادسازی آن بسیار کمتر است و سیاست غیررسمی نقشی بیش از حد معمول در آن ایفا می‌کند. نهادهایی چون کمیته مرکزی حزب کارگران کره، «دفتر اجرایی سیاستگذاری»، «کمیسیون مرکزی نظامی»، «پلیتبورو» و هیئت رئیسه نقشی بسیار کمتر از آنچه طبق منشور حزب به آنان اعطا شده دارند که در عمل چیزی بیش از یک سند نامی نیست. کیم جونگ-اون رهبر کنونی حزب است که به عنوان دبیر اول و رئیس هیئت مدیره فعالیت می‌کند.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]