خط لاتین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

الفبای لاتین ‌Latin
نوعالفبا
زبان‌ها
دورهٔ زمانی۷۰۰ پ.م. – اکنون
سامانهٔ مادر
سامانهٔ فرزندبه‌طور غیرمستقیم، سیلاباری چروکی و الفبای یوگوتان
سامانهٔ خواهرالفبای سیریلیک
الفبای ارمنی
خط گرجی
قبطی
خط رونی
ایزو ۱۵۹۲۴Latn, 215
جهتچپ به راست
مخفف یونیکدLatin
دامنه یونیکدالفبای لاتین در یونیکد را ببینید
  لاتین الفبای رسمی است
  لاتین الفبای دوم است

الفبای لاتین که الفبای رومی نیز خوانده می‌شود، پراستفاده‌ترین خط الفبایی در دنیا می‌باشد. سرچشمهٔ این خط بنا به باور پژوهندگان، به خط اقوام اتروسک که ساکنان اولیه ایتالیا بودند، مربوط می‌شود. این خط از گونه‌های غربی الفبای یونانی برگرفته شده و نخستین بار در روم باستان برای نوشتن زبان لاتین به کار رفت. پس از سدهٔ یکم پس از میلاد در الفبای لاتین قواعد زیبایی‌شناسی ویژه‌ای پدیدار گشت. این امر نخست در کتیبه‌ها و سپس با تغییرات جزئی در کتب تحقق پیدا کرد.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]