جمهوری کوبا (۱۹۵۹–۱۹۰۲) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جمهوری کوبا

República de Cuba
کوبا
۱۹۰۲–۱۹۰۶
۱۹۰۹–۱۹۵۹
نشان ملی کوبا
نشان ملی
سرود: La Bayamesa
"The Bayamo Song"
موقعیت کوبا
پایتختهاوانا
زبان(های) رایجاسپانیایی
دین(ها)
کاتولیک رومی
حکومت۱۹۰۲–۱۹۴۰:
دولت متحد سیستم ریاست جمهوری جمهوری
۱۹۴۰–۱۹۵۲:
جمهوری نیمه ریاستی جمهوری
۱۹۵۲–۱۹۵۹: دیکتاتوری نظامی
رئیس‌جمهور 
• ۱۹۰۲–۱۹۰۶
توماس استرادا پالما (first)
• ۱۹۵۲–۱۹۵۹
فولخنثیو باتیستا ثالدیوار (last)
نخست‌وزیر 
• ۱۹۴۰–۱۹۴۲
کارلوس سالادریگاس زایس (first)
• ۱۹۵۹
خوزه میرو کاردونا (last)
قوه مقننهکنگره
• Upper Chamber
مجلس سنا
• Lower Chamber
مجلس نمایندگان
دوره تاریخیModern Era
۲ مارس ۱۹۰۱
۲۰ مه ۱۹۰۲
۱۷ فوریه ۱۹۰۳
۲۹ مه ۱۹۳۴
۱۰ اکتبر ۱۹۴۰
• پذیرفته شده در سازمان ملل
۲۴ اکتبر ۱۹۴۵
۱ ژانویه ۱۹۵۹
واحد پولپزوی کوبا
کد ایزو ۳۱۶۶CU
پیشین		 پسین
ایالات متحده پروتستانت کوبا
Second Occupation of Cuba
دومین اشغل کوبا
کوبا
امروز بخشی از کوبا

جمهوری کوبا (اسپانیایی: República de Cuba) از۱۹۰۲ تا ۱۹۵۹، اشاره به دوره تاریخی در کوبا از سال ۱۹۰۲، زمانی که کوبا از زیر سلطه حکومت ایالات متحده پس از جنگ اسپانیا و آمریکا که طی آن حاکمیت کوبا از اسپانیا در سال ۱۸۹۸ به آمریکا منتقل شد خارج شد تا انقلاب کمونیست‌ها در سال ۱۹۵۹ می‌باشد.

جنگ ۱۸۹۵[ویرایش]

در ۱۸۹۲ یک مخالف تبعید شده به نام خوزه مارتی، حزب انقلابی کوبا را در نیویورک پایه‌ریزی کرد. هدف این حزب استقلال کوبا از اسپانیا بود.[۱] در ۱۸۹۵، خوزه مارتی برای پیوستن به تلاش‌های ماکسیمو گومز به مونته کریستی و سانتو دومینگو رفت. مارتی دیدگاه‌های سیاسی خود را در بیانیهٔ مونته کریستی به تحریر درآورد.[۱] جنگ علیه نیروهای نظامی اسپانیا در ۲۴ فوریه ۱۸۹۵ در کوبا آغاز شد. اما مارتی تا آوریل ۱۸۹۵ نتوانست خود را به کوبا برساند.[۱] مارتی در دوس ریوس در ۱۹ می ۱۸۹۵ کشته شد.[۱] مرگ او او را به قهرمان ملی کوبا بدل کرد.[۲]

حدود ۲۰۰ هزار اسپانیایی کوبا را به توپ بستند. فرماندهٔ نظامی کوبا مردم را کمپ‌هایی فرستاد.[۳] در میان بین ۲۰۰٬۰۰۰ تا ۴۰۰٬۰۰۰ شهروند کوبایی بر اثر گرسنگی یا بیماری در این کمپ‌ها جان باختند.

استقلال از اسپانیا[ویرایش]

کوبا تا پایان جنگ اسپانیا-آمریکا در ۱۸۹۸ همچنان مستعمره اسپانیا باقی‌ماند. پس از جنگ آمریکا-اسپانیا، این دو کشور معاهده‌ای به نام معاهدهٔ پاریس را در ۱۸۹۸ امضا کردند که طی آن اسپانیا کشورهای پورتوریکو، فیلیپین و گوام را به ازای جمعاً ۲۰ میلیون دلار به آمریکا واگذر کرد.[۴] در یک پیمان مشابه، اسپانیا متعهد شد که از پادشاهی بر کوبا چشم پوشی کند. تئودور روزولت که در جنگ آمریکا-اسپانیا شرکت کرده بود و تا اندازه‌ای نیز به جنبش‌های استقلال خواهانه روی خوش نشان می‌دهد، در ۱۹۰۱ پس از مک کینلی به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شد و معاهده را واگذار کرد. به این شکل کوبا در ۱۹۰۲ به صورت رسمی از آمریکا مستقل شد و نام جمهوری کوبا به خود گرفت. تحت شرایط جدید کوبا، آمریکا حق مداخله در امور داخلی کوبا و همچنین روابط اقتصادی و سیاسی اش با دیگر کشورها را برای خود محفوظ نگه داشت.

بین ۱۹۵۳ و ۱۹۵۹ انقلاب کوبا اتفاق افتاد که منجر به براندازی دیکتاتوری فولخنثیو باتیستا ثالدیوار و روی کار آمدن دولت جدید به رهبری فیدل کاسترو گردید.[۵] در سال ۱۹۵۲ استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Stanley Sandler, ed. (2002). Ground warfare: an international encyclopedia. Vol. Part 25, Volume 1. ABC-CLIO. p. 549. ISBN 1-57607-344-0. Retrieved 2009-09-06.
  2. ↑ David Arias (2005). Spanish-americans: Lives And Faces. Victoria, BC, Canada: Trafford Publishing. p. 171. ISBN 1-4120-4717-X. Retrieved 2009-09-06.
  3. ↑ Robert K. Home (1997). Of Planting and Planning: The Making of British Colonial Cities. Chapman and Hall. p. 195. ISBN 0-419-20230-7. Retrieved 2009-09-06.
  4. ↑ "Treaty of Peace Between the United States and Spain". The Avalon Project. Yale Law School. December 10, 1898.
  5. ↑ "Remarks of Senator John F. Kennedy at Democratic Dinner, Cincinnati, Ohio". John F. Kennedy Presidential Library & Museum – Jfklibrary.org. 1960-10-06. Archived from the original on 24 May 2012. Retrieved 2010-11-07.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جمهوری_کوبا_(۱۹۵۹–۱۹۰۲)&oldid=39133905»