جمله شرطی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جملات شرطی(به انگلیسی Conditional sentences) جملاتی هستند که شروط مادی حقیقی، یا شرایط فرضی و عواقب آن‌ها را بیان می‌کنند. آنها شرطی خوانده می‌شوند زیرا اعتبار بند ناوابسته (به انگلیسی main clause) به وجود پیش‌آمدهای خاصی مشروط است که ممکن است در یک بند وابسته بیان شود یا از متن قابل فهم باشد.

یک جمله شرطی کامل (جمله ای که بیان کننده شرایط و همچنین پیامدهای آن است) شامل دو بند است: بند وابسته که شرایط را بیان می‌کند، به نام بند شرط(به انگلیسی protasis) و بند اصلی که پیامد آن را بیان می‌کند، به نام بند شرط(به انگلیسی apodosis).[۱] [۲]نمونه ای از چنین جمله ای (به زبان انگلیسی) به شرح زیر است:

اگر باران ببارد، پیکنیک منتفی خواهد شد. (If it rains, the picnic will be cancelled.)

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Haspelmath, Martin; König, Ekkehard; Oesterreicher, Wulf; Raible, Wolfgang: Language Typology and Language Universals, Walter de Gruyter, 2001, p. 1002.
  2. کبیری, رویا; درزی, علی (2015-03-21). "جملات شرطی رویدادی در زبان فارسی". پژوهش های زبان شناسی. 7 (1): 31–48. ISSN 2008-6261.

پیوند به بیرون[ویرایش]