جعبه صابون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مردی در حالِ نطقِ فی البداهه در گوشه سخنوران، لندن

جعبه صابون یک سکوی چوبی در خیابان است که هرکسی می‌تواند بر روی آن بایستد و یک نطق فی البداهه و عمدتاً در موضوع سیاست را بر آن ایراد کند. سرچشمهٔ این اصطلاح از روزهایی است که سخنرانان با ایستادن بر روی یک جعبه چوبی که در اصل برای حمل و نقل صابون یا دیگر محصولات خشک از یک تولید کننده به یک فروشگاه خرده فروشی استفاده می‌شد به سخنرانی می‌پرداختند.

دهه‌های پیش از جنگ جهانی اول با عنوانِ عصر طلایی فصاحتِ جعبه صابونی معروفند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Raymond Challinor, The Origins of British Bolshevism. London: Croom Helm, 1977; pg. 36.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • Guide to London Hyde Park
  • Online, Anonymous Soapbox
  • Walker، Thomas U. «Mounting the Soapbox: Poetics, Rhetoric, and Laborlore at the Scene of Speaking». Western Folklore. Jstor.org. ص. ۶۵–۹۸.