جرالدینه فرارو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جرالدینه فرارو
Woman in her forties, smiling for portrait, in more relaxed setting than usual for officeholders
سفیر ایالات متحده در شورای حقوق بشر سازمان ملل
دوره مسئولیت
۴ مارس ۱۹۹۳ – ۱۱ اکتبر ۱۹۹۶
رئیس‌جمهوربیل کلینتون
پس ازآرماندو وایادارس
پیش ازNancy Rubin
Secretary of the House Democratic Caucus
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۱۹۸۱ – ۳ ژانویه ۱۹۸۵
رهبرتیپ اونیل
پس ازشرلی چیزم
پیش ازMary Oakar
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از ایالت نیویورک حوزهٔ 9th
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۱۹۷۹ – ۳ ژانویه ۱۹۸۵
پس ازJames Delaney
پیش ازThomas Manton
اطلاعات شخصی
زاده
جرالدینه آنه فرارو

۲۶ اوت ۱۹۳۵
نیوبورگ، نیویورک، U.S.
درگذشته۲۶ مارس ۲۰۱۱ (۷۵ سال)
بوستون، ماساچوست، U.S.
حزب سیاسیحزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا)
همسر(ان)جان زاکارو (ا. ۱۹۶۰)
فرزندان۳ دانا، جان، لائورا
تحصیلاتMarymount Manhattan College (بی‌ای)
دانشگاه فوردهام (جی‌دی)
امضا

جرالدینه آنه فرارو (به انگلیسی: Geraldine Anne Ferraro) (زاده ۲۶ اوت ۱۹۳۵ – درگذشته ۲۶ مارس ۲۰۱۱) حقوق‌دان و سیاست‌مدار دموکرات آمریکایی و عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا و اولین زن کاندیدای معاونت ریاست جمهوری بود.[۱]

خانم فرارو نخستین زنی بود که در سال ۱۹۸۴ کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری از یکی از احزاب اصلی آمریکا شد. او که نماینده کنگره از نیویورک بود از طرف والتر ماندل کاندیدای حزب دموکرات برای سمت معاون اولی انتخاب شد. آنها در برابر رونالد ریگان و معاون اولش جرج بوش پدر شکست خوردند. کاندیداتوری خانم فرارو برای اولین‌بار به آمریکا نشان داد که یک زن هم می‌تواند برای تصاحب پست معاونت ریاست‌جمهوری کاندیدا شود.

منابع

[ویرایش]
  1. "Ferraro, first female vice president candidate, dies at 75". msnbc.com. Associated Press. 2011-03-26. Retrieved 2011-03-26.
  • فرین عاصمی. «دولت جدید آمریکا؛ زنانی که پیش از کامالا هریس جنگیدند». بی‌بی‌سی.