جان درایدن - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان درایدن | |
---|---|
زاده | ۹ اوت ۱۶۳۱ الدوینکل، تراپستون، نورتهمپتونشر، انگلستان |
درگذشته | ۱ مهٔ ۱۷۰۰ (۶۸ سال) لندن، انگلستان |
پیشه | شاعر، منتقد ادبی، نمایشنامهنویس |
دانشگاه | دانشگاه کمبریج |
کار(های) برجسته | ابشالوم و اخیتوفل، مکفلکنو |
جان درایدن (به انگلیسی: John Dryden) (زاده ۹ اوت ۱۶۳۱ – درگذشته ۱ مه ۱۷۰۰) شاعر، منتقد ادبی، مترجم و نمایشنامهنویس انگلیسی بود که در سال ۱۶۶۸ اولین ملکالشعرای[۱] انگلستان لقب گرفت.
او سرآمد ادبیات انگلیسی در دوران بازگشت پادشاهی بود به نحوی که آن دوران در حلقههای ادبی با عنوان «عصر درایدن» شناخته میشود. والتر اسکات او را «جان باشکوه» مینامید.
منابع
[ویرایش]- ↑ Poet Laureate