French
Deutschجان جی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
جان جی | |
|---|---|
.jpg) پرتره جان جی اثر استوارت گیلبرت | |
| ۲مین وزیر امور خارجه ایالات متحده | |
| گمارنده | کنگره کنفدراسیون |
| پس از | رابرت لیوینگستون |
| پیش از | توماس جفرسون |
| سفیر ایالات متحده در اسپانیا | |
| سفیر ایالات متحده در فرانسه | |
| اولین رئیس دیوان عالی فدرال ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۱۷۸۹ – ۱۷۹۵ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲ دسامبر ۱۷۴۵ نیویورک سیتی، نیویورک |
| درگذشته | ۱۷ مهٔ ۱۸۲۹ (۸۳ سال) بدفورد، نیویورک |
| ملیت |  ایالات متحده آمریکا |
| حزب سیاسی | رهبر حزب فدرالیست (۱۸۰۱-۱۷۹۵) |
| همسر(ان) | سارا لیوینگستون |
| فرزندان | پیتر، سوزان، ماریا, آن، ویلیام، سارا لوئیزا |
| محل تحصیل | دانشگاه کلمبیا |
| پیشه | دولت‌مند، قاضی، سیاستمدار |
| تخصص | از انقلابیون و بنیان‌گذاران ایالات متحده آمریکا |
| امضا |  |
جان جِی (به انگلیسی: John Jay) (زاده ۱۲ دسامبر ۱۷۴۵ در نیویورک - درگذشته ۱۷ مه ۱۸۲۹ در وستچستر، نیویورک) سیاستمدار، دولت‌مند، قاضی و رئیس دیوان عالی فدرال ایالات متحده آمریکا و از انقلابیون و بنیان‌گذاران ایالات متحده آمریکا است.
جی در دوران انقلاب آمریکا به عنوان سفیر در فرانسه و اسپانیا حضور داشت. در سال ۱۷۷۷ در نوشتن مقالات فدرالیست به الکساندر همیلتون و جیمز مدیسون کمک کرد. او از سال ۱۷۸۹ تا ۱۷۹۵ به عنوان اولین رئیس دیوان عالی ایالات متحده انجام وظیفه کرد و در مقام رهبر حزب فدرالیست در سال‌های ۱۷۹۵ تا ۱۸۰۱ به عنوان فرماندار ایالت نیویورک نیز انتخاب شد.
جی همچنین از مخالفان برده‌داری نیز به شمار می‌رفت و در سال ۱۷۹۹ توانست پس از دو بار تلاش ناموفق قانون رهایی بردگان را به تصویب مجلس نیویورک برساند.
