جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲
FIFA World Cup 2022
کأس العالم لکرة القدم ۲۰۲۲
نشان رسمی
جزئیات مسابقات
کشور میزبانقطر قطر
تاریخ برگزاری۲۰ نوامبر – ۱۸ دسامبر (۲۹ آبان - ۲۷ آذر ۱۴۰۱)
شمار تیم‌ها۳۲ تیم (از ۵ کنفدراسیون)
شمار ورزشگاه‌ها۸ (در ۵ شهر)
رده‌بندی نهایی
 آرژانتین (سومین عنوان)
نایب‌قهرمان فرانسه
جایگاه سوم کرواسی
جایگاه چهارم مراکش
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۶۴
گل‌های زده شده۱۷۲ (۲٫۶۹ گل به‌ازای هر بازی)
تماشاگران۳٬۴۰۴٬۲۵۲ (۵۳٬۱۹۱ نفر به‌ازای هر بازی)
بیشترین گلزن(ـان)فرانسه کیلیان امباپه
(۸ گل)
بهترین بازیکن(ـان)آرژانتین لیونل مسی
بهترین بازیکن جوانآرژانتین انزو فرناندز
بهترین دروازه‌بانآرژانتین امیلیانو مارتینز
جایزه بازی جوانمردانهانگلستان انگلیس

جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ (به عربی: كأس العالم لكرة القدم ٢٠٢٢)، (به انگلیسی: FIFA World Cup 2022) بیست‌ودومین دورهٔ جام جهانی فوتبال بود که از ۲۰ نوامبر تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲ (۲۹ آبان تا ۲۷ آذر ۱۴۰۱) در قطر برگزار شد. این اولین جام جهانی بود که کشوری از جهان عرب آن را میزبانی کرد،[۱] و همچنین پس از جام جهانی ۲۰۰۲، این دومین باری بود که جام جهانی در آسیا برگزار شد.

این تورنمنت آخرین دوره از مسابقات بود که ۳۲ تیم در آن شرکت کردند و برای جام جهانی ۲۰۲۶ و پس از آن، حضور ۴۸ تیم برنامه‌ریزی شده‌است. با توجه به گرمای شدید قطر در تابستان، این جام جهانی از اواخر نوامبر تا اواسط دسامبر، در هشت ورزشگاه و در پنج شهر برگزار شد و اولین دوره از این رقابت‌ها بود که در ماه مه، ژوئن یا ژوئیه برگزار نشد.[۲] دیدار افتتاحیه بین قطر و اکوادور در ورزشگاه البیت برگزار شد. قطر در اولین حضور خود در جام جهانی، ۲–۰ شکست خورد و اولین کشور میزبانی شد که بازی افتتاحیهٔ خود را باخته‌است.[۳] قطر پس از شکست در دو بازی ابتدایی خود حذف شد و سریع‌ترین میزبانی شد که از مسابقات حذف شده‌است،[۴][۵] و دومین کشور میزبان که نتوانسته‌است مرحلهٔ گروهی را پشت سر بگذارد.[الف]

در مرحله اول مسابقات، تیم‌ها در هشت گروه چهار تیمی برای کسب امتیاز به رقابت پرداختند و دو تیم برتر هر گروه به مرحله حذفی رسیدند؛ پس از سه دور بازی، تیم‌های آرژانتین و فرانسه به فینال مسابقات راه یافتند که در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، مقارن با روز ملی قطر برگزار شد. آرژانتین در فینال مقابل فرانسه با نتیجه ۴–۲ در ضربات پنالتی و پس از تساوی ۳–۳ در وقت‌های اضافه پیروز و قهرمان شد. کیلیان امباپه، بازیکن فرانسوی، پس از جف هرست در فینال ۱۹۶۶، موفق شد در فینال جام جهانی هت تریک کند و کفش طلا را به خاطر زدن بیشترین گل (۸) در طول مسابقات به دست آورد. همچنین لیونل مسی کاپیتان آرژانتین به‌عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد و توپ طلا مسابقات را گرفت.

مسابقات این دوره پر از شگفتی بود. قهرمانان دوره‌های گذشته جام‌جهانی آلمان و اروگوئه هر دو در مرحله گروهی حذف شدند - که آلمان برای دومین دوره متوالی نتوانست از مرحله گروهی صعود کند. همچنین تیم سوم مسابقات ۲۰۱۸، بلژیک در مرحله گروهی حذف شد. آرژانتین که از ابتدا از گزینه‌های قهرمانی بود، در بازی نخست خود از عربستان شکست خورد و آن‌ها را به دومین کشوری تبدیل کرد که پس از شکست در بازی اول خود، قهرمان جام جهانی شدند. برزیل، قهرمان پنج دوره جا‌م‌جهانی، در مرحله یک‌چهارم نهایی پس از شکست در ضربات پنالتی از کرواسی، حذف شد و کرواسی نیز در پایان در جایگاه سوم مسابقات قرار گرفت. مراکش به اولین کشوری از قاره آفریقا و جهان عرب تبدیل شد که به نیمه‌نهایی مسابقات رسید و اسپانیا و پرتغال را در مسیر صعودش حذف کرد. پنج بازی در مراحل حذفی از جمله فینال، به ضربات پنالتی کشیده‌شد که یک رکورد بود؛ به عبارت دیگر تمام مسابقاتی که پس از وقت ۹۰ دقیقه قانونی به وقت اضافه رسیدند، به ضربات پنالتی ختم شدند. این مسابقات همچنین پایان انتظار ۶۴ ساله حضور دوباره در جام‌جهانی برای ولز بود، طولانی‌ترین فاصله تاریخ برای هر تیمی؛ آخرین حضور آن‌ها به سال ۱۹۵۸ بر‌می‌گشت. با به ثمر رسیدن ۱۷۲ گل، رکورد جدیدی برای بیشترین تعداد گل زده در قالب ۳۲ تیمی به ثبت رسید.

انتخاب میزبانی جام جهانی در قطر منجر به جنجال‌های بحث‌برانگیزی به ویژه در جهان غرب شد، که برخی از آن‌ها شامل رفتار بد قطر با کارگران مهاجر، سوابق ضعیف حقوق بشر، حقوق دگرباشان جنسی و اتهامات دیگر مربوط به ورزش‌شویی است.[۷][۸] سپ بلاتر، رئیس سابق فیفا مدعی شد که قطر برای کسب حق میزبانی تقلب کرده‌است،[۹] و دو بار اعلام کرد که دادن حق میزبانی به قطر یک «اشتباه» بود؛[۱۰][۱۱] در حالی که جانی اینفانتینو، رئیس وقت فیفا، از میزبانی مسابقات در قطر دفاع کرد.[۱۲] عده‌ای اظهار کردند که آب و هوای طاقت فرسا قطر و فقدان فرهنگ قوی فوتبالی، دلیلی بر رشوه‌دهی برای حقوق میزبانی و فساد گسترده در فیفا است.[۱۳] این مناقشه‌ها به‌عنوان یک تضاد فرهنگی و جنگ تمدن‌ها بین عقاید اسلام و هنجارهای سکولاریته دموکراسی آزاد غرب توصیف شد.[۱۴][۸] برخی دیگر آن را نشان دهنده ژئوپلیتیک و کاهش نفوذ غرب در فوتبال دانستند.[۱۵][۱۶]

بررسی اجمالی[ویرایش]

جام جهانی فوتبال یک تورنمنت حرفه‌ای فوتبال است که توسط فیفا هر چهار سال یک‌بار بین تیم‌های ملی فوتبال برگزار می‌شود.[۱۷] این رقابت‌ها اولین بار در سال ۱۹۳۰ در اروگوئه برگزار شد،[۱۸] و از سال ۱۹۹۸ تاکنون با حضور ۳۲ تیم برگزار شده‌است.[۱۸] در این مسابقات، تیم‌ها ابتدا در هشت گروه و سپس ۱۶ تیم برتر در یک دور حذفی باهم به رقابت پرداختند.[۱۹] مدافع عنوان قهرمانی تیم ملی فوتبال فرانسه بود که در فینال جام جهانی ۲۰۱۸، کرواسی را با نتیجه ۴–۲ شکست داد.[۲۰][۲۱] این رویداد در مدت زمان کمتر،[۲۲] از ۲۰ نوامبر تا ۱۸ دسامبر در قطر برگزار شد.[۲۳] این اولین دوره از مسابقات جام جهانی بود که در جهان عرب برگزار شد.[۲۴] بعد از کاهش همه‌گیری ویروس کرونا در جهان، محدودیت‌هایی مانند فاصله‌گذاری اجتماعی، پوشیدن ماسک و آزمایش‌های منفی که ابتدا برای تماشاگران در نظر گرفته شده‌بود،[۲۵] پیش از آغاز مسابقات لغو شد.[۲۶]

زمان‌بندی[ویرایش]

برخلاف جام‌های جهانی قبلی که معمولاً در ژوئن و ژوئیه برگزار شدند، جام جهانی ۲۰۲۲ در ماه‌های نوامبر و دسامبر برگزار شد تا از گرمای شدید تابستان قطر جلوگیری شود.[۲۷] در نتیجه، جام جهانی به‌طور غیرعادی در میانه فصل‌های لیگ‌های داخلی فوتبال برگزار شد که در اواخر ژوئیه یا اوت شروع می‌شوند، از جمله تمام لیگ‌های بزرگ اروپایی، که موظف به گنجاندن وقفه‌های طولانی در برنامه‌های داخلی خود برای سازگاری با جام جهانی شدند. رقابت‌های بزرگ اروپایی برای جلوگیری از انجام بازی‌های گروهی در سال بعد، بازی‌های گروهی مسابقات مربوط را قبل از جام جهانی برنامه‌ریزی کردند.[۲۸]

برنامهٔ مسابقات در ۱۵ ژوئیه ۲۰۲۰ توسط فیفا تأیید شد.[۲۹] مرحله گروهی قرار بود از ۲۱ نوامبر با چهار بازی در هر روز آغاز شود. بعدها، برنامه با انتقال بازی قطر مقابل اکوادور به ۲۰ نوامبر تغییر یافت، پس از اینکه قطر با رای زنی فیفا را متقاعد کرد تا به تیم آن‌ها اجازه دهد مسابقات را افتتاح کند.[۳۰][۳۱] در ۱۱ اوت، تأیید شد که مسابقه قطر و اکوادور یک روز به جلو کشیده شده و به بازی افتتاحیه مسابقات تبدیل شده‌است، در حالی که مسابقه سنگال و هلند، که مسابقات را طبق برنامه اولیه افتتاح می‌کرد، به بازه زمانی آزاد شده، تخصیص داده‌شد.[۳۲]

بازی افتتاحیه، با حضور تیم ملی فوتبال قطر، در ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۰ به وقت محلی (UTC+3)، در ورزشگاه البیت برگزار شد. در مرحلهٔ گروهی، زمان شروع بازی‌ها (به وقت محلی) در ساعت‌های ۱۳:۰۰، ۱۶:۰۰، ۱۹:۰۰ و ۲۲:۰۰ متغیر بود. بازی رده‌بندی در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۲ در ورزشگاه بین‌المللی خلیفه و فینال در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲ در ورزشگاه ملی لوسیل هر دو ساعت ۱۸:۰۰ برگزار شد.[۳۳]

مسابقات مرحلهٔ گروهی برای هر گروه به ورزشگاه‌های زیر اختصاص داده شد:[۳۳]

هزینه[ویرایش]

این جام با هزینه تخمینی بیش از ۲۲۰ میلیارد دلار پرهزینه‌ترین جام جهانی بود که تاکنون برگزار شده‌است؛ هرچند عده ای دیگر این رقم را رد کرده‌اند و بر این باورند که توسعه زیرساخت‌ها قبل از اهدای میزبانی به قطری‌ها برنامه‌ریزی شده‌بود. آنها ادعا می‌کنند که هزینه واقعی این جام جهانی ۸ میلیارد دلار بود.[۳۴]

جوایز[ویرایش]

در آوریل ۲۰۲۲، فیفا جوایز همه کشورهای حضور یافته را اعلام کرد.[۳۵][۳۶] هر تیم قبل از رقابت‌ها، ۱٫۵ میلیون دلار دریافت کرد تا هزینه‌های آماده‌سازی خود را در قطر پوشش دهد و حداقل ۹ میلیون دلار دیگر جایزه دریافت کرد. مجموع جوایز این دوره، ۴۴۰ میلیون دلار بود، که ۴۰ میلیون دلار بیشتر از جوایز دوره قبلی است.[۳۷]

جایگاه مبلغ (میلیون دلار)
هر تیم مجموع
قهرمان ۴۲ ۴۲
نایب قهرمان ۳۰ ۳۰
سوم ۲۷ ۲۷
چهارم ۲۵ ۲۵
۵–۸ (مرحله یک‌چهارم) ۱۷ ۶۸
۹–۱۶ (مرحله یک‌هشتم) ۱۳ ۱۰۴
۱۷–۳۲ (مرحله گروهی) ۹ ۱۴۴
مجموع ۴۴۰

تغییر قوانین[ویرایش]

قوانین جدید در تعویض‌ها در این دوره از مسابقات اعمال شد که در آن تیم‌ها می‌توانند تا پنج تعویض در زمان عادی و یک تعویض اضافی در وقت اضافه انجام دهند.[۳۸][۳۹][۴۰] به علاوه، این اولین جام جهانی بود که «تعویض ضربه مغزی»[ب] داشت، که در آن هر تیم مجاز است حداکثر از یک تعویض ضربه مغزی در طول یک مسابقه استفاده کند. یک تعویض ضربه مغزی در سهمیه تعویض‌های معمولی یک تیم به حساب نمی‌آید.[۴۱] علیرضا بیرانوند دروازه‌بان ایرانی، در بازی نخست کشورش مقابل انگلیس، اولین تعویض ضربه مغزی در تاریخ جام جهانی شد.[۴۲]

گزینش میزبان[ویرایش]

روند گزینش برای میزبانی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ در ژانویهٔ ۲۰۰۹ آغاز شد و اتحادیه‌های ملی تا ۲ فوریه ۲۰۰۹ فرصت داشتند تا علاقهٔ خود به میزبانی را ثبت کنند.[۴۳] در ابتدا، یازده پیشنهاد برای جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ ارائه شد، اما مکزیک بعداً از روند رسیدگی انصراف داد،[۴۴][۴۵] و پیشنهاد اندونزی توسط فیفا در فوریهٔ ۲۰۱۰ رد شد، زیرا فدراسیون فوتبال اندونزی نامه‌ای مبنی بر ضمانت دولت اندونزی برای حمایت از مناقصه را ارائه نکرده بود.[۴۶] پس از اینکه تضمین شد یک کشور عضو یوفا میزبان مسابقات ۲۰۱۸ باشد، اعضای یوفا دیگر در رقابت برای میزبانی در سال ۲۰۲۲ نبودند.

در پایان، پنج پیشنهاد برای جام جهانی ۲۰۲۲ ماند: استرالیا، ژاپن، قطر، کره جنوبی و ایالات متحده آمریکا. کمیتهٔ اجرایی بیست‌ودو عضوی فیفا در ۲ دسامبر ۲۰۱۰ در زوریخ برای رأی‌گیری در مورد میزبان هر دو تورنمنت تشکیل جلسه داد.[۴۷] دو عضو کمیته اجرایی فیفا قبل از رای‌گیری در رابطه با اتهامات فساد در مورد آرای خود تعلیق شدند.[۴۸] تصمیم برای میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ در قطر به‌عنوان «خطر عملیاتی بالا» درجه‌بندی شد، انتقاد مفسران رسانه‌ها را به‌دنبال داشت و همچنین توسط بسیاری به‌عنوان بخشی از رسوایی‌های فساد فیفا مورد انتقاد قرار گرفت.[۴۹][۵۰][۵۱]

فرایند رأی‌گیری به شرح زیر بود:[۵۲]

نامزدها آرا
مرحلهٔ ۱ مرحلهٔ ۲ مرحلهٔ ۳ مرحلهٔ ۴
قطر قطر ۱۱ رأی ۱۰ رأی ۱۱ رأی ۱۴ رأی
ایالات متحده آمریکا ایالات متحدهٔ آمریکا ۳ رأی ۵ رأی ۶ رأی ۸ رأی
کره جنوبی کره جنوبی ۴ رأی ۵ رأی ۵ رأی حذف شد
ژاپن ژاپن ۳ رأی ۲ رأی حذف شد
استرالیا استرالیا ۱ رأی حذف شد

تیم‌ها[ویرایش]

مرحلهٔ مقدماتی[ویرایش]

شش کنفدراسیون قاره‌ای فیفا مسابقات مقدماتی خود را سازماندهی کردند. تمام اتحادیه‌های عضو فیفا که در حال حاضر تعداد آن ۲۱۱ عضو است، واجد شرایط ورود به مرحلهٔ مقدماتی بودند. تیم ملی فوتبال قطر به عنوان میزبان به‌طور خودکار به مسابقات راه یافت. با این حال، کنفدراسیون فوتبال آسیا قطر را موظف به شرکت در مرحلهٔ مقدماتی آسیا کرد زیرا دو دور اول این رقابت‌ها به عنوان جواز مرحلهٔ مقدماتی برای جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ عمل می‌کند.[۵۳] از آنجایی که قطری‌ها به عنوان برندهٔ گروه خود به مرحلهٔ نهایی رسیدند، لبنان، به جای آن‌ها به مرحلهٔ بعد صعود کرد.[۵۴]تیم ملی فوتبال فرانسه، قهرمان قبلی جام جهانی نیز طبق روال معمول مراحل مقدماتی را پشت سر گذاشت.[۵۵] تیم ملی فوتبال سنت لوسیا ابتدا وارد مرحلهٔ مقدماتی شد اما قبل از اولین بازی خود، از این رقابت‌ها انصراف داد. تیم ملی فوتبال کره شمالی به دلیل نگرانی‌های ایمنی مربوط به دنیاگیری کووید-۱۹ از دور مقدماتی انصراف داد. تیم ملی فوتبال ساموآی آمریکا و تیم ملی فوتبال ساموآ هر دو قبل از قرعه‌کشی اواف‌سی، از مرحلهٔ مقدماتی کنار رفتند. تیم ملی فوتبال تونگا پس از فوران آتش‌فشان و سونامی هونگا تونگا ۲۰۲۲ از مسابقات کناره‌گیری کردند. تیم ملی فوتبال وانواتو و تیم ملی فوتبال جزایر کوک نیز به دلیل شیوع بیماری کووید-۱۹ در ترکیب‌های خود انصراف دادند.

تخصیص سهمیه‌ها برای هر کنفدراسیون توسط کمیتهٔ اجرایی فیفا در ۳۰ مه ۲۰۱۵ در زوریخ پس از کنگرهٔ فیفا مورد بحث قرار گرفت.[۵۶] کمیته تصمیم گرفت که سهمیه‌ها در سال ۲۰۰۶، که برای سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ بدون تغییر باقی ماند، برای مسابقات ۲۰۲۲ ادامه یابد:[۵۷]

قرعه‌کشی مرحلهٔ مقدماتی قرار بود در ژوئیهٔ ۲۰۱۹ انجام شود. این تاریخ بعداً ملغی شد تا هر کنفدراسیون بتواند قرعه‌کشی‌های خود را برای مسابقات مقدماتی برگزار کند.[۵۸] اولین بازی‌های مقدماتی در ژوئن ۲۰۱۹ در مسابقات مقدماتی آسیا برگزار شد که تیم ملی فوتبال مغولستان در ۶ ژوئن ۲–۰ برونئی تیم ملی فوتبال برونئی را شکست داد.[۵۹]

تیم‌های راه‌یافته[ویرایش]

جام جهانی ۲۰۲۲ قطر
  تیم‌هایی که به جام جهانی راه یافتند
  تیم‌هایی که از صعود به جام جهانی بازماندند
  تیم‌هایی که توسط فیفا حذف یا محروم شدند
  تیم‌هایی که عضو فیفا نیستند
تیم شیوه راه‌یابی تاریخ راه‌یابی سابقه شرکت در مسابقات بهترین حضور

در دوره‌های گذشته

 قطر کشور میزبان ۲ دسامبر ۲۰۱۰ صفر (اولین دوره ۲۰۲۲)
 آلمان تیم اول گروه J یوفا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۱ ۱۹ (۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۵۴۲، ۱۹۵۸۲، ۱۹۶۲۲، ۱۹۶۶۲، ۱۹۷۰۲، ۱۹۷۴۲، ۱۹۷۸۲، ۱۹۸۲۲، ۱۹۸۶۲، ۱۹۹۰۲، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) قهرمان (۱۹۵۴، ۱۹۷۴، ۱۹۹۰، ۲۰۱۴)
 دانمارک تیم اول گروه F یوفا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۱ ۵ (۱۹۸۶، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۱۰، ۲۰۱۸) یک‌چهارم نهایی (۱۹۹۸)
 برزیل تیم اول کونمبول ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱ ۲۱ (۱۹۳۰، ۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۵۰, ۱۹۵۴، ۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۴، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) قهرمان (۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۷۰، ۱۹۹۴، ۲۰۰۲)
 بلژیک تیم اول گروه E یوفا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۱ ۱۳ (۱۹۳۰، ۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۵۴، ۱۹۷۰، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) مقام سوم (۲۰۱۸)
 فرانسه تیم اول گروه D یوفا ۱۵ (۱۹۳۰، ۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۵۴، ۱۹۵۸، ۱۹۶۶، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) قهرمان (۱۹۹۸، ۲۰۱۸)
 کرواسی تیم اول گروه H یوفا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ ۵ (۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) نایب‌قهرمان (۲۰۱۸)
 اسپانیا تیم اول گروه B یوفا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ ۱۵ (۱۹۳۴، ۱۹۵۰، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) قهرمان (۲۰۱۰)
 صربستان تیم اول گروه A یوفا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ ۱۲ (۱۹۳۰۳، ۱۹۵۰۳، ۱۹۵۴۳، ۱۹۵۸۳، ۱۹۶۲۳، ۱۹۷۴۳، ۱۹۸۲۳، ۱۹۹۰۳، ۱۹۹۸۳، ۲۰۰۶۳، ۲۰۱۰، ۲۰۱۸) مقام چهارم (۱۹۳۰۴، ۱۹۶۲)
 انگلستان تیم اول گروه I یوفا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱ ۱۵ (۱۹۵۰، ۱۹۵۴، ۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۱۹۹۰، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) قهرمان (۱۹۶۶)
  سوئیس تیم اول گروه C یوفا ۱۱ (۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۵۰، ۱۹۵۴، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶، ۱۹۹۴، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) یک‌چهارم نهایی (۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۵۴)
 هلند تیم اول گروه G یوفا ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱ ۱۰ (۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۷۴، ۱۹۷۸، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴) نایب‌قهرمان (۱۹۷۴، ۱۹۷۸، ۲۰۱۰)
 آرژانتین تیم دوم کونمبول ۱۷ (۱۹۳۰، ۱۹۳۴، ۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶، ۱۹۷۴، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) قهرمان (۱۹۷۸، ۱۹۸۶)
 ایران تیم اول گروه A مرحله سوم ای‌اف‌سی ۲۷ ژانویه ۲۰۲۲ ۵ (۱۹۷۸، ۱۹۹۸، ۲۰۰۶، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) مرحلهٔ گروهی (۱۹۷۸، ۱۹۹۸، ۲۰۰۶، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸)
 کرهٔ جنوبی تیم دوم گروه A مرحله سوم ای‌اف‌سی ۱ فوریه ۲۰۲۲ ۱۰ (۱۹۵۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) مقام چهارم (۲۰۰۲)
 ژاپن تیم دوم گروه B مرحله سوم ای‌اف‌سی ۲۴ مارس ۲۰۲۲ ۶ (۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) یک‌هشتم نهایی (۲۰۰۲، ۲۰۱۰، ۲۰۱۸)
 عربستان سعودی تیم اول گروه B مرحله سوم ای‌اف‌سی ۵ (۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۸) یک‌هشتم نهایی (۱۹۹۴)
 اکوادور تیم چهارم کونموبل ۲۵ مارس ۲۰۲۲ ۳ (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۴) یک‌هشتم نهایی (۲۰۰۶)

(۲۰۰۶)

 اروگوئه تیم سوم کونموبل ۱۳ (۱۹۳۰، ۱۹۵۰، ۱۹۵۴، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۰، ۲۰۰۲، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) قهرمان (۱۹۳۰، ۱۹۵۰)
 کانادا تیم اول کونکاکاف ۲۷ مارس ۲۰۲۲ ۱ (۱۹۸۶) مرحلهٔ گروهی (۱۹۸۶)
 غنا برندهٔ مرحلهٔ سوم آفریقا ۲۹ مارس ۲۰۲۲ ۳ (۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴) یک‌چهارم نهایی (۲۰۱۰)
 سنگال ۲ (۲۰۰۲، ۲۰۱۸) یک‌چهارم نهایی (۲۰۰۲)
 پرتغال برندهٔ مرحلهٔ دوم یوفا ۷ (۱۹۶۶، ۱۹۸۶، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) مقام سوم (۱۹۶۶)
 لهستان ۸ (۱۹۳۸، ۱۹۷۴، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۸) مقام سوم (۱۹۷۴، ۱۹۸۲)
 تونس برندهٔ مرحلهٔ سوم آفریقا ۵ (۱۹۷۸، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۸) مرحلهٔ گروهی (۱۹۷۸، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۸)
 مراکش برندهٔ مرحلهٔ سوم آفریقا ۲۹ مارس ۲۰۲۲ ۵ (۱۹۷۰، ۱۹۸۶، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۱۸) یک‌هشتم نهایی (۱۹۸۶)
 کامرون ۷ (۱۹۸۲، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴) یک‌چهارم نهایی (۱۹۹۰)
 ایالات متحده آمریکا تیم سوم کونکاکاف ۳۰ مارس ۲۰۲۲ ۱۰ (۱۹۳۰, ۱۹۳۴, ۱۹۵۰, ۱۹۹۰, ۱۹۹۴, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲, ۲۰۰۶, ۲۰۱۰, ۲۰۱۴) مقام سوم (۱۹۳۰)
 مکزیک تیم دوم کونکاکاف ۱۶ (۱۹۳۰, ۱۹۵۰, ۱۹۵۴, ۱۹۵۸, ۱۹۶۲, ۱۹۶۶, ۱۹۷۰, ۱۹۷۸, ۱۹۸۶, ۱۹۹۴, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲, ۲۰۰۶, ۲۰۱۰, ۲۰۱۴, ۲۰۱۸) یک چهارم نهایی (۱۹۷۰, ۱۹۸۶)
 ولز برنده پلی‌آف یوفا ۵ ژوئن ۲۰۲۲ ۱ (۱۹۵۸) یک چهارم نهایی (۱۹۵۸)
 استرالیا برنده پلی‌آف ای اف سی - کنموبول ۱۳ ژوئن ۲۰۲۲ ۵

(۱۹۷۴، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸)

یک‌هشتم نهایی (۲۰۰۶)
 کاستاریکا برنده پلی‌آف کونکاکاف-اقیانوسیه ۱۴ ژوئن ۲۰۲۲ ۵ (۱۹۹۰، ۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸) یک چهارم نهایی (۲۰۱۴)
۱پررنگ نمایانگر قهرمانی در آن دوره و مورب نمایانگر میزبانی در آن دوره می‌باشد.
۲در آن دوره از مسابقات، تیم ملی فوتبال آلمان با عنوان آلمان غربی رقابت می‌کرد. یک تیم جداگانه با عنوان آلمان شرقی نیز در این مدت در مسابقات مقدماتی جام جهانی شرکت کرد که تنها در دوره ۱۹۷۴ در جام جهانی حضور داشت.
۳از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۹۸ تیم ملی صربستان با عنوان تیم ملی یوگسلاوی رقابت می‌کرد، تا سال ۲۰۰۶ نیز با عنوان تیم ملی صربستان و مونته‌نگرو رقابت می‌کرد.
۴در دوره ۱۹۳۰ هیچ مسابقه رسمی مقام سومی برگزار نشد و در آن زمان هیچ مقام سومی رسمی به هیچ تیمی اعطا نشد و دو تیم ملی ایالات متحده و یوگسلاوی در نیمه‌نهایی شکست خوردند. با این حال، فیفا با آمار و ارقام تیم‌های حاضر در آن دوره، بعد از نایب‌قهرمانی را رده‌بندی کرد.


قرعه‌کشی[ویرایش]

قرعه‌کشی جام جهانی در مرکز همایش‌های دوحه قطر در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۲۲ ساعت ۱۹ (یوتی‌سی ۳:۰۰+)، پیش از اتمام مرحلهٔ مقدماتی و تکمیل تیم‌های راه‌یافته برگزار شد.[۶۰][۶۱] دو برندهٔ پلی‌آف بین کنفدراسیون‌ها و برنده مسیر A پلی‌آف اروپا در زمان قرعه‌کشی مشخص نبودند.[۶۲]

برای قرعه‌کشی، ۳۲ تیم بر اساس رده‌بندی جهانی فیفا به تاریخ ۳۱ مارس ۲۰۲۲ در چهار گلدان هشت تیمه قرار گرفتند. گلدان ۱ شامل قطر میزبان (که به صورت خودکار در جایگاه ۱ گلدان ۱ قرار می‌گرفت) و هفت تیم برتر رده‌بندی بود. گلدان‌های ۲ و ۳ نیز به ترتیب شامل شانزده تیم برتر بعدی بود (هر گلدان شامل هشت تیم). گلدان ۴ نیز شامل ۵ تیم با رتبه‌های پایین‌تر، همراه با دو جایگاه برندگان پلی‌آف‌های بین کنفدراسیونی و یک جایگاه برنده مسیر A پلی‌آف یوفا بود. تیم‌های یک کنفدراسیون نمی‌توانند در یک گروه قرار گیرند مگر کنفدراسیون یوفا که در هر گروه حداقل یک و حداکثر دو تیم می‌توانند قرار گیرند. این اصل برای تیم‌های حاضر در پلی‌آف که جایگاه مشخصی در قرعه‌کشی ندارند نیز با توجه به محدودیت‌های برندگان احتمالی هر پلی‌آف اعمال شد. روند قرعه‌کشی با گلدان ۱ آغاز شد و با گلدان ۴ به پایان رسید. تیم‌ها قرعه کشی شدند و در اولین گروه موجود بر اساس حروف الفبا قرار گرفتند، همچنین موقعیت تیم‌ها درون گروه (به منظور برنامه مسابقات) مشخص شد به جز تیم‌های گلدان ۱ که به‌طور خودکار در جایگاه ۱ هر گروه قرار می‌گرفتند.[۶۳] گلدان‌های قرعه‌کشی در زیر نشان داده شده‌است:

گلدان ۱ گلدان ۲ گلدان ۳ گلدان ۴

 قطر (۵۱) (میزبان)
 برزیل (۱)
 بلژیک (۲)
 فرانسه (۳)
 آرژانتین (۴)
 انگلستان (۵)
 اسپانیا (۷)
 پرتغال (۸)

 مکزیک (۹)
 هلند (۱۰)
 دانمارک (۱۱)
 آلمان (۱۲)
 اروگوئه (۱۳)
  سوئیس (۱۴)
 ایالات متحده آمریکا (۱۵)
 کرواسی (۱۶)

 سنگال (۲۰)
 ایران (۲۱)
 ژاپن (۲۳)
 مراکش (۲۴)
 صربستان (۲۵)
 لهستان (۲۶)
 کرهٔ جنوبی (۲۹)
 تونس (۳۵)

 کامرون (۳۷)
 کانادا (۳۸)
 اکوادور (۴۶)
 عربستان سعودی (۴۹)
 غنا (۶۰)
 ولز (۱۸)
 استرالیا (۴۲)
 کاستاریکا (۳۱)

برخلاف تورنمنت‌های قبلی که محل برگزاری مسابقات و زمان شروع بازی‌ها قبل از قرعه‌کشی تعیین می‌شد، در این دوره، تعیین محل و زمان بازی‌های گروهی پس از قرعه‌کشی مرحلهٔ گروهی انجام شد.[۶۴][۶۵] این احتمالاً به دلیل نزدیکی مکان‌های برگزاری بود که به برگزارکنندگان این امکان را می‌داد تا تخصیص استادیوم را برای تماشاگران و زمان شروع بازی برای تماشاگران تلویزیونی را بهینه کنند.[۲۹]

ترکیب تیم‌ها[ویرایش]

براساس دستورالعمل فیفا تیم‌های حاضر در جام جهانی باید فهرست اولیه که شامل ۵۵ بازیکن می‌باشد را تا ۲۱ اکتبر به فیفا ارسال می‌کردند[۶۶] و مهلت ارسال فهرست نهایی نیز تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۲ بود،[۶۷] در اوت ۲۰۲۲ تعداد بازیکنان نهایی از ۲۳ بازیکن به ۲۶ بازیکن افزایش پیدا کرد.[۶۸] همه تیم‌ها در مجموع ۲۶ بازیکن در ترکیب نهایی خود داشتند، به جز فرانسه که پس از مصدومیت کریم بنزما کسی جایگزین او نشد،[۶۹] و ایران که ۲۵ بازیکن را انتخاب کرد.[۷۰][۷۱]

ورزشگاه‌ها[ویرایش]

پنج مکان پیشنهادی اول برای جام جهانی در ابتدای مارس ۲۰۲۱ رونمایی شدند. قطر در نظر داشت که ورزشگاه‌ها جنبه‌های تاریخی و فرهنگی این کشور را منعکس کنند و طرح‌های مد نظر با شرایط میراث فرهنگی، دسترسی راحت و مقاومت و پایداری مطابقت داشته‌باشد.[۷۲] ورزشگاه‌ها مجهز به سیستم‌های خنک‌کننده بودند که هدف آن‌ها کاهش دمای داخل ورزشگاه‌ها تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد (۳۶ درجه فارنهایت) می‌باشد؛ اما مشخص نشد که آیا این واقعاً در استادیوم‌های روباز جواب می‌دهد یا خیر.[۷۳][۷۴] از لحاظ بازاریابی این ورزشگاه‌ها به‌صورت بدون پسماند و در حمایت از محیط زیست ساخته و توصیف شدند، طبقات بالایی ورزشگاه‌ها نیز پس از پایان جام جهانی جدا شده و به کشورهای با زیرساخت ورزشی کمتر توسعه یافته و در حال توسعه اهدا می‌شوند.[۷۵][۷۶] قطر می‌خواست از سیستم ارزیابی پایداری جهانی (GSAS) برای تمامی ورزشگاه‌های جام جهانی استفاده کند و از این رو تمامی ورزشگاه‌ها دارای گواهینامه رسمی این سازمان باشند. تمام پنج پروژهٔ ورزشگاه‌هایی که راه‌اندازی شده‌اند توسط معمار آلمانی آلبرت اشپر جونیور و شرکایش طراحی شدند.[۷۷] ورزشگاه‌های البیت و الوکره تنها ورزشگاه‌های سرپوشیده از هشت ورزشگاه تعیین شده برای جام جهانی بودند.[۷۸]

طبق گزارشی که در ۹ دسامبر ۲۰۱۰ منتشر شد به نقل از سپ بلاتر رئیس وقت فیفا، اظهار داشت که کشورهای دیگر می‌توانند میزبان برخی از مسابقات در طول جام جهانی باشند و به قطر کمک کنند. با این حال، هیچ کشور خاصی در این گزارش ذکر نشده‌است.[۷۹] بلاتر افزود که چنین تصمیمی باید ابتدا توسط قطر گرفته شود و سپس توسط کمیته اجرایی فیفا تأیید شود.[۸۰] شاهزاده علی بن حسین اردن به آسوشیتد پرس استرالیا گفت که برگزاری بازی‌ها در بحرین، امارات متحده عربی و احتمالاً عربستان سعودی به مشارکت مردم و طرفداران فوتبال منطقه در طول مسابقات جام جهانی کمک خواهد کرد.[۸۱] با این وجود این امر میسر نشد.

طبق گزارشی که در آوریل ۲۰۱۳ توسط مریل لینچ، مدیریت سرمایه‌گذاری بنک آو آمریکا منتشر شد، مسئولان قطری از فیفا درخواست کردند تا تعدادی از ورزشگاه‌ها را به‌دلیل افزایش هزینه‌ها از مکان‌های رسمی برگزاری مسابقات جام جهانی حذف کند.[۸۲] بلومبرگ ال.پی. در ادامه ادعا می‌کند که قطر مایل بود تعداد ورزشگاه‌ها را از دوازده ورزشگاه که در ابتدا برنامه‌ریزی شده‌بود به هشت یا نه ورزشگاه کاهش دهد.[۸۳] اگرچه تا آوریل ۲۰۱۷، فیفا هنوز تعداد ورزشگاه‌هایی که باید قطر ظرف ۵ سال آینده آماده کند را نهایی نکرده‌بود، کمیته عالی تحویل و میراث قطر اعلام کرد که انتظار می‌رود هشت ورزشگاه در دوحه و نزدیکی آن (به استثنای ورزشگاه الخور) وجود داشته‌باشد.[۸۴][۸۵]

پراستفاده‌ترین ورزشگاه، ورزشگاه لوسیل بود که میزبان ۱۰ مسابقه از جمله فینال بود. ورزشگاه البیت الخور میزبان ۹ بازی بود. همه مسابقات به جز ۹ مسابقه که در الخور در این مسابقات برگزار شد، در شعاع ۳۲ کیلومتری از مرکز دوحه برگزار شد. علاوه بر این، استادیوم های خلیفه، الثمامه و شهر آموزش هر کدام میزبان ۸ مسابقه بودند (خلیفه میزبان بازی رده‌بندی بود، در حالی که الثمامه و شهر آموزش هر کدام یک‌بار میزبان یک چهارم نهایی بودند)، و ورزشگاه های ۹۷۴، الجنوب و احمد بن علی میزبان ۷ مسابقه بودند (از جمله هر کدام یک بازی از مرحله یک‌هشتم نهایی).

ورزشگاه ۹۷۴ که پیش از این راس ابوعبود نام داشت، هفتمین محل برگزاری جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ بود که توسط کمیته عالی تحویل و میراث (SC) تکمیل و به بهره‌برداری رسید. نام آن از تعداد کانتینرهای حمل و نقل مورد استفاده در ساخت آن و کد شماره‌گیری بین‌المللی قطر گرفته شده‌است. محل برگزاری به طور کامل پس از مسابقات منهدم و جداسازی خواهد شد؛ این استادیوم اولین استادیوم موقتی بود که تا کنون برای جام جهانی فوتبال استفاده شده‌است.[۸۶] تمام استادیوم‌های مورد استفاده به جز بین‌الملل خلیفه، ظرفیتشان به نصف کاهش یافت.[۸۷]

لوسیل الخور دوحه
ورزشگاه ملی لوسیل ورزشگاه البیت ورزشگاه ۹۷۴ ورزشگاه الثمامه
گنجایش: ۸۸٬۹۶۶ نفر[۸۸][۸۹] گنجایش: ۶۸٬۸۹۵ نفر[۹۰][۹۱] گنجایش: ۴۴٬۰۸۹ نفر[۹۲][۹۳] گنجایش: ۴۴٬۴۰۰ نفر[۹۴][۹۵]
شهرهای میزبان در قطر


ورزشگاه‌ها در دوحه


الریان الوکره
ورزشگاه شهر آموزش ورزشگاه احمد بن علی
(ورزشگاه الریان)
ورزشگاه بین‌المللی خلیفه ورزشگاه الجنوب
گنجایش: ۴۴٬۶۶۷ نفر[۹۶][۹۷] گنجایش: ۴۵٬۰۳۲ نفر[۹۸][۹۹] گنجایش: ۴۵٬۸۵۷ نفر[۱۰۰][۱۰۱] گنجایش: ۴۴٬۳۲۵ نفر[۱۰۲][۱۰۳]

داوران[ویرایش]

در ماه مه ۲۰۲۲، فیفا لیست ۳۶ داور، ۶۹ کمک داور و ۲۴ کمک داور ویدئویی را برای مسابقات اعلام کرد. از ۳۶ داور فیفا، کشورهای آرژانتین، برزیل، انگلیس و فرانسه هرکدام دو نماینده داشتند.[۱۰۴][۱۰۵] همچنین برای اولین بار، داوران زن بازی‌های یک تورنمنت بزرگ مردان را داوری کردند.[۱۰۶]

استفانی فراپار از فرانسه، سالیما موکانسانگا از رواندا و یوشیمی یاماشیتا از ژاپن اولین داوران زنی بودند که برای جام جهانی مردان انتخاب شدند.[۱۰۷]

استفانی فراپار در بازی گروه E بین آلمان و کاستاریکا در ۱ دسامبر ۲۰۲۲، اولین داور زنی بود که یک مسابقه جام جهانی مردان را قضاوت کرد.[۱۰۸]

داوران
یوفا ای‌اف‌سی کاف کونکاکاف کونمبول اواف‌سی
استفانی فراپار فرانسه عبدالرحمن الجاسم قطر باکاری گاساما گامبیا ایوان بارتون السالوادور رافائل کلاوس برزیل متیو کونگر نیوزیلند
ایشتوان کوواچ رومانی کریس بیس استرالیا مصطفی غربال الجزایر اسماعیل الفتح ایالات متحده آمریکا آندرس ماتونته اروگوئه
دنی ماکلی هلند علیرضا فغانی استرالیا ویکتور گومز آفریقای جنوبی ماریو اسکوبار گواتمالا کوین اورتگا پرو
شیمون مارسینیاک فرانسه ما نینگ چین سالیما موکانسانگا رواندا سید مارتینس هندوراس فرناندو راپالینی آرژانتین
آنتونیو متئو لائوس اسپانیا محمد عبدالله حسن محمد

امارات متحده عربی

مگت اندیایی سنگال سزار آرتورو راموس مکزیک ویلتون سامپایو برزیل
مایکل الیور انگلستان یوشیمی یاماشیتا ژاپن جانی سیکازوه زامبیا فاکوندو تیو آرژانتین
دنیله اورساتو ایتالیا خسوس والنسوئلا ونزوئلا
دانیل سیبرت آلمان
آنتونی تیلور انگلستان
کلمن تورپین فرانسه
اسلاوکو وینچیچ اسلوونی

افتتاحیه مسابقات[ویرایش]

مراسم افتتاحیه جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ در روز یکشنبه ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲ در ورزشگاه البیت در الخور و قبل از بازی افتتاحیه مسابقات بین میزبان، قطر و اکوادور برگزار شد.[۱۰۹] این مراسم شامل حضور مورگان فریمن و اجرای خواننده کره جنوبی و عضو گروه بی‌تی‌اس، جونگ‌کوک و خواننده قطری فهد الکبیسی بود.[۱۱۰][۱۱۱] همچنین برای اولین بار در افتتاحیه، قرآن تلاوت شد.[۱۱۲]

اولین بازی این مسابقات بین قطر و اکوادور از گروه A برگزار شد. اکوادور در دقایق ابتدایی یک گل مردود زد، اما در نهایت با نتیجه ۲–۰ پیروز شد.[۱۱۳] در پی شکست این بازی، قطر اولین کشور میزبانی شد که در بازی افتتاحیه خود در جام جهانی شکست خورده‌است.[۱۱۴][۱۱۵]

مرحله گروهی[ویرایش]

کشورهای شرکت کننده به هشت گروه چهار تیمی (گروه‌های A تا H) تقسیم شدند. دو تیم برتر از هر گروه به دور یک‌هشتم صعود کردند. مسابقات در یک دور برگزار شد.[۱۱۶]

تعیین تیم‌های صعودکننده در مرحله گروهی[۱۱۷]
رتبه‌بندی تیم‌ها در هر گروه به صورت زیر تعیین می‌شود:
  1. امتیازات به دست آمده در تمام مسابقات گروهی؛
  2. تفاضل‌گل در تمام مسابقات گروهی؛
  3. تعداد گل زده در تمام مسابقات گروهی؛
    اگر دو یا چند تیم بر اساس سه معیار فوق یکسان باشند، رتبه‌بندی آن‌ها به صورت زیر تعیین می‌شود:
  4. امتیازات گرفته شده از یکدیگر (بازی رو در رو)؛
  5. تفاضل‌گل در بازی رو در رو؛
  6. تعداد گل زده در بازی رو در رو؛
  7. امتیازات بازی جوانمردانه در تمامی مسابقات گروهی (فقط یک مورد را می‌توان برای هر بازیکن در یک مسابقه اعمال کرد):
  • کارت زرد: ۱ امتیاز منفی؛
  • کارت قرمز غیرمستقیم (کارت زرد دوم): ۳ امتیاز منفی؛
  • کارت قرمز مستقیم: ۴ امتیاز منفی؛
  • کارت زرد و کارت قرمز مستقیم: ۵ امتیاز منفی؛
    اگر با هیچ‌یک از موارد بالا تعیین نشد، قرعه کشی انجام می‌شود.

گروه A[ویرایش]

رتبه تیم ب پ م ش گ‌ز گ‌خ ت‌گ امتیاز راه‌یابی
۱  هلند ۳ ۲ ۱ ۰ ۵ ۱ ۴+ ۷ صعود به مرحله حذفی
۲  سنگال ۳ ۲ ۰ ۱ ۵ ۴ ۱+ ۶
۳  اکوادور ۳ ۱ ۱ ۱ ۴ ۳ ۱+ ۴
۴  قطر (م) ۳ ۰ ۰ ۳ ۱ ۷ ۶− ۰

(م): میزبان

منبع: فیفا


بازی افتتاحیه
قطر ۰–۲ اکوادور
گزارش والنسیا گل '۱۶ (پنالتی)، '۳۱

سنگال ۰–۲ هلند
گزارش گاکپو گل '۸۴
کلاسن گل '۹+۹۰

قطر ۱–۳ سنگال
مونتاری گل '۷۸ گزارش دیا گل '۴۱
دادیو گل '۴۸
دینگ گل '۸۴
هلند ۱–۱ اکوادور
گاکپو گل  گزارش والنسیا گل '۴۹

اکوادور ۱–۲ سنگال
کایسدو گل '۶۷ گزارش سار گل '۴۴
کولیبالی گل '۷۰
هلند ۲–۰ قطر
گاکپو گل '۲۶
دی یونگ گل '۴۹
گزارش
تماشاگران: ۶۶٬۷۸۴

گروه B[ویرایش]

رتبه تیم ب پ م ش گ‌ز گ‌خ ت‌گ امتیاز راه‌یابی
۱  انگلستان ۳ ۲ ۱ ۰ ۹ ۲ ۷+ ۷ صعود به مرحله حذفی
۲  ایالات متحده آمریکا ۳ ۱ ۲ ۰ ۲ ۱ ۱+ ۵
۳  ایران ۳ ۱ ۰ ۲ ۴ ۷ ۳− ۳
۴  ولز ۳ ۰ ۱ ۲ ۱ ۶ ۵− ۱

منبع: فیفا


انگلستان ۶–۲ ایران
بلینگام گل '۳۵
ساکا گل '۴۳، '۶۲
استرلینگ گل '۱+۴۵
رشفورد گل '۷۱
گریلیش گل '۹۰
گزارش طارمی گل '۶۵، '۱۳+۹۰ (پنالتی)
ایالات متحده آمریکا ۱–۱ ولز
وه‌آ گل '۳۶ گزارش بیل گل '۸۲ (پنالتی)

ولز ۰–۲ ایران
گزارش چشمی گل '۸+۹۰
رضاییان گل '۱۱+۹۰
انگلستان ۰–۰ ایالات متحده آمریکا
گزارش

ولز ۰–۳ انگلستان
گزارش
ایران ۰–۱ ایالات متحده آمریکا
گزارش

گروه C[ویرایش]

رتبه تیم ب پ م ش گ‌ز گ‌خ ت‌گ امتیاز راه‌یابی
۱  آرژانتین ۳ ۲ ۰ ۱ ۵ ۲ ۳+ ۶ صعود به مرحله حذفی
۲  لهستان ۳ ۱ ۱ ۱ ۲ ۲ ۰ ۴
۳  مکزیک ۳ ۱ ۱ ۱ ۲ ۳ ۱– ۴
۴  عربستان سعودی ۳ ۱ ۰ ۲ ۳ ۵ ۲– ۳

منبع: فیفا


آرژانتین ۱–۲ عربستان سعودی
مسی گل '۱۰ (پنالتی) گزارش الشهری گل '۴۸
الدوسری گل '۵۳
مکزیک ۰–۰ لهستان
گزارش
تماشاگران: ۳۹٬۳۶۹

لهستان ۲–۰ عربستان سعودی
ژیلینسکی گل '۳۹
لواندوفسکی گل '۸۲
گزارش
آرژانتین ۲–۰ مکزیک
مسی گل '۶۴
فرناندز گل '۸۷
گزارش

لهستان ۰–۲ آرژانتین
گزارش مک الیسترگل '۴۶
آلوارزگل '۶۷
تماشاگران: ۴۴٬۰۸۹
عربستان سعودی ۱–۲ مکزیک
دوسریگل '۹۵ گزارش مارتینگل '۴۷
چاوزگل '۵۲

گروه D[ویرایش]

رتبه تیم ب پ م ش گ‌ز گ‌خ ت‌گ امتیاز راه‌یابی
۱  فرانسه ۳ ۲ ۰ ۱ ۶ ۳ ۳+ ۶ صعود به مرحله حذفی
۲  استرالیا ۳ ۲ ۰ ۱ ۳ ۴ ۱– ۶
۳  تونس ۳ ۱ ۱ ۱ ۱ ۱ ۰ ۴
۴  دانمارک ۳ ۰ ۱ ۲ ۱ ۳ ۲– ۱

منبع: فیفا

دانمارک ۰–۰ تونس
گزارش
فرانسه ۴–۱ استرالیا
ربیو گل '۲۷
ژیرو گل '۳۲، '۷۱
امباپه گل '۶۸
گزارش گودوین گل 

تونس ۰–۱ استرالیا
گزارش دوک گل '۲۳
تماشاگران: ۴۱٬۸۲۳
فرانسه ۲–۱ دانمارک
امباپه گل '۶۱، '۸۶ گزارش کریستنسن گل '۶۸
تماشاگران: ۴۲٬۸۶۰

استرالیا ۱–۰ دانمارک
گزارش
تونس ۱–۰ فرانسه
گزارش

گروه E[ویرایش]

رتبه تیم ب پ م ش گ‌ز گ‌خ ت‌گ امتیاز راه‌یابی
۱  ژاپن ۳ ۲ ۰ ۱ ۴ ۳ ۱+ ۶ صعود به مرحله حذفی
۲  اسپانیا ۳ ۱ ۱ ۱ ۹ ۳ ۶+ ۴
۳  آلمان ۳ ۱ ۱ ۱ ۶ ۵ ۱+ ۴
۴  کاستاریکا ۳ ۱ ۰ ۲ ۳ ۱۱ ۸– ۳

منبع: فیفا

آلمان ۱–۲ ژاپن
گوندوغان گل '۳۳ (پنالتی) گزارش دوان گل '۷۵
آسانو گل '۸۳
اسپانیا ۷–۰ کاستاریکا
اولمو گل '۱۱
آسنسیو گل '۲۱
تورس گل '۳۱ (پنالتی)، '۵۴
گاوی گل '۷۴
سولر گل '۹۰
موراتا گل '۲+۹۰
گزارش

ژاپن ۰–۱ کاستاریکا
گزارش فولر گل '۸۱
اسپانیا ۱–۱ آلمان
موراتا گل '۶۲ گزارش فولر گل '۸۳
تماشاگران: ۶۸٬۸۹۵

ژاپن ۲–۱ اسپانیا
دوان گل '۴۸
تاناکا گل '۵۱
گزارش موراتا گل '۱۱
کاستاریکا ۲–۴ آلمان
یخدا گل '۵۸
نویر گل '۷۰ (گل به خودی)
گزارش گنابری گل '۱۰
هاورتس گل '۷۳، '۸۵
فولکروگ گل '۸۹

گروه F[ویرایش]

رتبه تیم ب پ م ش گ‌ز گ‌خ ت‌گ امتیاز راه‌یابی
۱  مراکش ۳ ۲ ۱ ۰ ۴ ۱ ۳+ ۷ صعود به مرحله حذفی
۲  کرواسی ۳ ۱ ۲ ۰ ۴ ۱ ۳+ ۵
۳  بلژیک ۳ ۱ ۱ ۱ ۱ ۲ ۱– ۴
۴  کانادا ۳ ۰ ۰ ۳ ۲ ۷ ۵– ۰

منبع: فیفا

مراکش ۰–۰ کرواسی
گزارش
بلژیک ۱–۰ کانادا
باتشوایی گل '۴۴ گزارش

بلژیک ۰–۲ مراکش
گزارش صابیری گل '۷۳
ابوخلال گل '۲+۹۰
کرواسی ۴–۱