جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷
FIFA Club World Cup Japan 2007
ارائه شده توسط تویوتا
Toyota プレゼンツ
FIFAクラブワールドカップ ジャパン2007
جزئیات مسابقات
کشور میزبانژاپن ژاپن
تاریخ برگزاری۷–۱۶ دسامبر
شمار تیم‌ها۷ (از ۶ کنفدراسیون)
شمار ورزشگاه‌ها۳ (در ۳ شهر)
رده‌بندی نهایی
ایتالیا میلان (یکمین عنوان)
نایب‌قهرمانآرژانتین بوکا جونیورز
جایگاه سومژاپن اوراوا رد دایموندز
جایگاه چهارمتونس ستاره ساحلی
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۷
گل‌های زده شده۲۱ (۳ گل به‌ازای هر بازی)
تماشاگران۳۱۵٬۲۷۹ (۴۵٬۰۴۰ نفر به‌ازای هر بازی)
بیشترین گلزن(ـان)واشینگتن (اوراوا رد دایموندز)
۳ گل
بهترین بازیکن(ـان)کاکا (میلان)
جایزه بازی جوانمردانهژاپن اوراوا رد دایموندز

جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ (با نام رسمی جام باشگاه‌های جهان ژاپن ۲۰۰۷ که توسط تویوتا حمایت مالی شد) یک تورنمنت فوتبال بود که از ۷ تا ۱۶ دسامبر ۲۰۰۷ در ژاپن برگزار شد. این چهارمین دوره جام باشگاه‌های جهان بود، مسابقاتی که توسط فیفا برای برندگان برتر مسابقات باشگاهی قاره ای هر کنفدراسیون سازماندهی شد.

هفت تیم از شش کنفدراسیون وارد مسابقات شدند. مدافع عنوان قهرمانی، اینترناسیونال به دلیل حذف در مرحله دوم جام لیبرتادورس ۲۰۰۷ واجد شرایط نشد.

تیم ایتالیایی میلان با پیروزی ۴–۲ مقابل باشگاه آرژانتینی بوکا جونیورز در فینال به اولین تیم اروپایی تبدیل شد که قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد. این عنوان آنها را به موفق‌ترین تیم جهان از نظر کسب جام‌های بین‌المللی (۱۸ عنوان) تبدیل کرد.

انتخاب میزبان[ویرایش]

کمیته اجرایی فیفا در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۶ ژاپن را به عنوان میزبان مسابقات سال ۲۰۰۷ طی نشست خود در زوریخ سوئیس منصوب کرد.[۱]

تیم‌های حاضر[ویرایش]

تیم‌های حاضر در این مسابقات، از طریق شش مسابقات بزرگ از شش قاره موفق به رسیدن به جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ شدند. برنده هر قاره در جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ شرکت کرد. در مارس ۲۰۰۷، کمیته اجرایی فیفا یک مرحله پلی آف مقدماتی را بین قهرمان لیگ قهرمانان اقیانوسیه ۲۰۰۷ و قهرمان جام جی‌لیگ ۲۰۰۷، برخلاف سال‌های گذشته، معرفی کرد که در آن قهرمانان اقیانوسیه به‌طور مستقیم به مسابقات اجازه ورود پیدا کردند.[۲] برای جلوگیری از حضور دو تیم از یک کشور، بهترین تیم غیر ژاپنی در لیگ قهرمانان آسیا در صورت پیروزی یک تیم ژاپنی در آن رقابت، جایگاه «میزبان» را می‌گیرد.[۳] اتفاقاً اوراوا رد دایموندز در سال ۲۰۰۷ قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شد. همچنین مسابقه مقام پنجمی برای این دوره حذف شد.

تمامی تیم‌ها برای اولین بار وارد مسابقات شده بودند.


تیم کنفدراسیون نحوهٔ راهیابی
ورود از نیمه نهایی
آرژانتین بوکا جونیورز کونمبول قهرمان جام لیبرتادورس ۲۰۰۷
ایتالیا میلان یوفا قهرمان لیگ قهرمانان اروپا ۰۷–۲۰۰۶
ورود از یک‌چهارم نهایی
تونس ستاره ساحلی کاف قهرمان لیگ قهرمانان آفریقا ۲۰۰۷
مکزیک پاچوکا کونکاکاف قهرمان جام قهرمانان کونکاکاف ۲۰۰۷
ژاپن اوراوا رد دایموندز ای‌اف‌سی قهرمان لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷
ورود از پلی آف
ایران سپاهان اِی‌اف‌سی (میزبان)[یادداشت ۱] نایب قهرمان لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷[یادداشت ۱]
نیوزیلند ویتاکر یونایتد اواف‌سی قهرمان لیگ قهرمانان اقیانوسیه ۲۰۰۷
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ سپاهان با قهرمانی اوراوا رد دایموندز در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷ جانشین میزبان ژاپن شد. در نتیجه، قهرمان جام جی‌لیگ ۲۰۰۷ که بعداً در ۱ دسامبر ۲۰۰۷ مشخص شد کاشیما آنتلرز است، در مسابقات شرکت نکرد.

ورزشگاه‌ها[ویرایش]

توکیو، یوکوهاما و تویوتا، ۳ شهری بودند که مسابقات را میزبانی کردند.

یوکوهاما توکیو تویوتا
ورزشگاه بین‌المللی یوکوهاما ورزشگاه ملی ورزشگاه تویوتا
۳۵°۳۰′۳۶٫۱۶″ شمالی ۱۳۹°۳۶′۲۲٫۴۹″ شرقی / ۳۵٫۵۱۰۰۴۴۴°شمالی ۱۳۹٫۶۰۶۲۴۷۲°شرقی / 35.5100444; 139.6062472 (International Stadium Yokohama) ۳۵°۴۰′۴۱٫۰۰″ شمالی ۱۳۹°۴۲′۵۳٫۰۰″ شرقی / ۳۵٫۶۷۸۰۵۵۶°شمالی ۱۳۹٫۷۱۴۷۲۲۲°شرقی / 35.6780556; 139.7147222 (National Olympic Stadium) ۳۵°۰۵′۰۴٫۰۲″ شمالی ۱۳۷°۱۰′۱۴٫۰۲″ شرقی / ۳۵٫۰۸۴۴۵۰۰°شمالی ۱۳۷٫۱۷۰۵۶۱۱°شرقی / 35.0844500; 137.1705611 (Toyota Stadium)
گنجایش: ۷۲٬۳۲۷ گنجایش: ۵۷٬۳۶۳ گنجایش: ۴۵٬۰۰۰
جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ (ژاپن)


بازیکنان[ویرایش]

داوران[ویرایش]

کنفدراسیون داور کمک داوران
ای‌اف‌سی استرالیا مارک شیلد

ژاپن هیرویوشی تاکایاما

استرالیا بنجامین ویلسون

استرالیا ناتان گیبسون

کاف بنین کوفی کاجیا کامرون اواریست منکوانده

رواندا کلستین نتاگونگیرا

کونکاکاف مکزیک مارکو آنتونیو رودریگز مکزیک خوزه لوئیس کامارگو

مکزیک پدرو ربولار

کونمبول اروگوئه جرج لاریوندا اروگوئه مائوریسیو اسپینوسا

اکوادور میگل نیواس

اواف‌سی نیوزیلند پیتر اولری نیوزیلند برنت بست

جزایر سلیمان متیو تارو

یوفا دانمارک کلاوس بو لارسن دانمارک بیل هانسن

ترکیه هندریک سوندربی

مسابقات[ویرایش]

پلی آف یک‌چهارم نهایی نیمه نهایی فینال
 ۷ دسامبر – توکیو                          
 ایران سپاهان  ۳   ۱۰ دسامبر – تویوتا        
 نیوزیلند ویتاکر یونایتد  ۱      ایران سپاهان  ۱
۱۳ دسامبر – یوکوهاما
   ژاپن اوراوا رد دایموندز  ۳    
 ژاپن اوراوا رد دایموندز  ۰
     ایتالیا میلان  ۱  
۱۶ دسامبر – یوکوهاما
 ایتالیا میلان  ۴
۹ دسامبر – توکیو
   آرژانتین بوکا جونیورز  ۲
 تونس ستاره ساحلی  ۱
۱۲ دسامبر – توکیو
 مکزیک پاچوکا  ۰    
 تونس ستاره ساحلی  ۰
مقام سومی
     آرژانتین بوکا جونیورز  ۱  
 ژاپن اوراوا رد دایموندز  ۲ (۴)
 تونس ستاره ساحلی  ۲ (۲)
۱۶ دسامبر – یوکوهاما

تمامی زمان‌ها محلی هستند (یوتی‌سی ۹:۰۰+)

پلی آف برای یک‌چهارم نهایی[ویرایش]

سپاهان ایران۳–۱نیوزیلند ویتاکر یونایتد
محمد ۳'، ۴'
عبدالوهاب ۴۷'
گزارش عقیلی ۷۴' (گل‌به‌خودی)

یک‌چهارم نهایی[ویرایش]

ستاره ساحلی تونس۱–۰مکزیک پاچوکا
نری ۸۵' گزارش

سپاهان ایران۱–۳ژاپن اوراوا رد دایموندز
کریمی ۸۰' گزارش ناگای ۳۲'
واشینگتن ۵۴'
عقیلی ۷۰' (گل‌به‌خودی)
تماشاگران: ۳۳٬۲۶۳

نیمه نهایی[ویرایش]

ستاره ساحلی تونس۰–۱آرژانتین بوکا جونیورز
گزارش کاردوزو ۳۷'

رده‌بندی[ویرایش]

فینال[ویرایش]

قهرمان[ویرایش]

قهرمان جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷
ایتالیا
میلان
اولین قهرمانی

گلزنان[ویرایش]

رتبه بازیکن تیم گل‌ها
۱ برزیل واشینگتن ژاپن اوراوا رد دایموندز ۳
۲ ایتالیا فیلیپو اینزاگی ایتالیا میلان ۲
عراق عماد محمد ایران سپاهان
۴ عراق عبدالوهاب ابوالهیل ایران سپاهان ۱
تونس صابر بن فرج تونس ستاره ساحلی
آرژانتین نری کاردوزو آرژانتین بوکا جونیورز
تونس امین الشرمیطی تونس ستاره ساحلی
برزیل کاکا ایتالیا میلان
ایران محمود کریمی ایران سپاهان
ژاپن یویچیرو ناگای ژاپن اوراوا رد دایموندز
غنا موسی ناری تونس ستاره ساحلی
ایتالیا الساندرو نستا ایتالیا میلان
آرژانتین رودریگو پالاسیو آرژانتین بوکا جونیورز
هلند کلارنس سیدورف ایتالیا میلان

۱ گل به خودی

۲ گل به خودی

جوایز[ویرایش]

توپ طلای آدیداس

جایزه تویوتا

توپ نقره آدیداس توپ برنز آدیداس
برزیل کاکا

(میلان)

هلند کلارنس سیدورف

(میلان)

آرژانتین رودریگو پالاسیو

(بوکا جونیورز)

جایزه بازی جوانمردانه
ژاپن اوراوا رد دایموندز

منابع[ویرایش]

  1. «FIFA.com The Official web site of the Fédération Internationale de Football Association». web.archive.org. ۲۰۰۶-۱۰-۱۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۰.
  2. «FIFA.com - Green light for further special projects in Oceania, India and the Caribbean». web.archive.org. ۲۰۰۷-۱۰-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۰.
  3. «FIFA.com - Organising Committee strengthens FIFA Club World Cup format». web.archive.org. ۲۰۰۷-۱۰-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]