جادوی طبیعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جادوی طبیعی مفهومی در زمینهٔ جادوی رنسانس و بخشی از علوم خفیه است که مستقیماً با نیروهای طبیعی سروکار دارد. بر خلاف جادوی طبیعی، جادوی مراسمی با احضار ارواح سروکار دارد.^[۱] جادوی طبیعی گاهی از مواد فیزیکی موجود در دنیای طبیعی مانند سنگ‌ها یا گیاهان استفاده می‌کند.^[۱]

جادوی طبیعی طبق تعریف، شامل طالع‌بینی، کیمیاگری، و رشته‌هایی است که امروزه رشته‌های علوم طبیعی مانند اخترشناسی و شیمی یا گیاه‌شناسی (از علوم طبیعی) در نظر گرفته می‌شوند. محقق یسوعی، آتاناسیوس کیرشه، نوشت که «به تعداد موضوعات علوم کاربردی، انواع جادوی طبیعی وجود دارد».^[۲]

هاینریش کورنلیوس آگریپا در سه کتاب فلسفهٔ غیبی خود (۱۵۳۳)، جادوی طبیعی را مورد بحث قرار می‌دهد.^[۱]^[۳] او آن را با عبارت «هیچ چیز دیگری جز بالاترین قدرت علوم طبیعی» توصیف کرده‌است.^[۱] فیلسوف ایتالیایی دورهٔ رنسانس، جیووانی پیکو دلا میراندولا، که آیین کابالای مسیحی را پایه‌گذاری کرد، استدلال کرد که جادوی طبیعی، «بخش عملی علوم طبیعی» است و به‌جای بدعت، قانونی است.^[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ ^۱٫۳ Agrippa, Henry Cornelius (1651). Three Books of Occult Philosophy. Translated by Freake, James. London. pp. 567–576.
↑ Stolzenberg, Daniel (2001). The Great Art of Knowing: The Baroque Encyclopedia of Athanasius Kircher. Stanford University Libraries. p. 51. ISBN 0-911221-23-9.
↑ Versluis, Arthur (2007). Magic and Mysticism: An Introduction to Western Esotericism. Rowman & Littlefield. p. 80. ISBN 0-7425-5836-3.
↑ Mebane, John S. (1992). Renaissance Magic and the Return of the Golden Age: The Occult Tradition and Marlowe, Jonson, and Shakespeare. Lincoln: University of Nebraska Press. pp. 44–45. ISBN 978-0-8032-8179-0.

مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

چارلز جی. ناوئرت، جادو و شک و تردید در اندیشهٔ آگریپا، مجلهٔ تاریخ ایده‌ها (۱۹۵۷)، صفحهٔ ۱۷۶.
رایان جی. استارک، بلاغت، علم و جادو در انگلستان قرن هفدهم (واشینگتن دی.سی. انتشارات دانشگاه کاتولیک آمریکا، ۲۰۰۹)، ۸۸–۱۱۴.

[Agrippa5672-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ ^۱٫۳ Agrippa, Henry Cornelius (1651). Three Books of Occult Philosophy. Translated by Freake, James. London. pp. 567–576.

[Stolzenberg51-2] Stolzenberg, Daniel (2001). The Great Art of Knowing: The Baroque Encyclopedia of Athanasius Kircher. Stanford University Libraries. p. 51. ISBN 0-911221-23-9.

[Versluis80-3] Versluis, Arthur (2007). Magic and Mysticism: An Introduction to Western Esotericism. Rowman & Littlefield. p. 80. ISBN 0-7425-5836-3.

[4] Mebane, John S. (1992). Renaissance Magic and the Return of the Golden Age: The Occult Tradition and Marlowe, Jonson, and Shakespeare. Lincoln: University of Nebraska Press. pp. 44–45. ISBN 978-0-8032-8179-0.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]