ثابت رحمان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ثابت رحمان
محمد ثابت رحمان
نام اصلی	محمودوف ثابت کریم اوغلو
زاده	۲۶ مارس ۱۹۱۰ شکی, آذربایجان
درگذشته	۲۳ سپتامبر ۱۹۷۰ (۶۰ سال) باکو, جمهوری سوسیالیستی آذربایجان
ملیت	آذربایجانی

محمودوف ثابت کریم اوغلو (به ترکی آذربایجانی: Mahmudov Sabit Kərim oğlu) معروف به محمد ثابت رحمان (به ترکی آذربایجانی: Sabit Rəhman) (۱۹۷۰-۱۹۱۰) یکی از راه‌گشایان ادبیات فارسی نوین آذربایجان شوروی

زندگی‌نامه[ویرایش]

نویسندگی را با انتشار مقالاتی در روزنامه ملانصرالدین آغاز کرد.

وی خود را شاگرد میرزافتحعلی آخوندوف، جلیل محمد قلی زاده، عبدالرحمن حقویردیف و جعفر جبارلی می‌داند.

و درباره جبارلی می‌گوید:

او به من مشاهده دقیق دگرگونی‌هایی را که انقلاب سوسیالیستی در زندگیمان پدید آورد، و نیز چگونگی تصویر و توصیف مبارزه مرگ و زندگی کهنه و نو را آموخت.

ثابت رحمان در رشته‌های گوناگون ادبیات، از جمله آثار کلاسیک اروپا و روسیه به زبان آذربایجانی گرفته تا طنز، نمایشنامه، لیبرتو، فیلمنامه، داستان کوتاه و بلند و رمان‌نویسی ذوق‌آزمایی کرده، در هر کدام از رشته‌های یاد شده، آثاری پدید آورده‌است.

آثار[ویرایش]

نمایشنامه‌ها[ویرایش]

• عروسی
• خوشبخت‌ها
• آشناها
• روشنایی
• دختر نامزد
• بادها
• دروغ
• علی قلی ازدواج می‌کند
• زنده‌ها(که دنباله مرده‌های جلیل محمدتقی‌زاده‌است)

داستان‌ها و قصه‌ها[ویرایش]

• بی‌وفا
• اشک‌های شوق
• آرزوها
• شاپایا
• ماجراهای میرقاسم
• پریشان
• هار
• فاجعه آخر
• رمان نینا

فیلم‌نامه‌ها و لیبرتوها[ویرایش]

• احمد در کجاست
• ستاره
• هجران
• آن نشد این یکی باشد (مشهدی‌عباد)

منابع[ویرایش]

• [PDF SABİT RƏHMAN – ۱۰۰]
• SABİT RƏHMAN - Voices of history
• کتاب نینا نوشته‌ٔ ثابت رحمان ترجمهٔ سیروس مددی، انتشارات ارمفان

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ثابت رحمان موجود است.