ث - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ثاء | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
نمایش آوانگاری | θ (t, s) | ||||||||||
موقعیت در الفبا | ۲۳ | ||||||||||
ارزش عددی | ۵۰۰ | ||||||||||
مشتقات الفبایی فنیقی | |||||||||||
|
ث حرف پنجم در الفبای فارسی و حرف چهارم در الفبای عربی است. صدای آن در تلفظ فارسی همان صدای «س» (s) است ولی در عربی همانند «th» انگلیسی تلفظ میشود.
در زبان عربی نوین استاندارد این حرف به صورت «θ» تلفظ میشود. همچنین این حرف برابر "th" انگلیسی در کلمات "think" و "thin" است. در نام و شکل، این حرف یکی از مشتقات حرف "تاء" است. ارزش عددی این حرف ۵۰۰ است (حساب جمل را ببینید). شکل این حرف در عربی <ث> است و نامش هم <ثاء> که در حالتهای مختلف به اشکال زیر نوشته میشود:
شكل حرف | ||||
---|---|---|---|---|
جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
ث | ث | ث | ث |
|
مشابهها در دیگر الفباها[ویرایش]
عربی، فارسی، اردو | فنیقی | عربی جنوبی | گعز | یونانی | آرامی | استرانگلو |
---|---|---|---|---|---|---|
ث | ተ | Θ |
منابع[ویرایش]
- Ṯāʾ، ویکیپدیای انگلیسی.
- «ثامت /θ/ «ث» در زبان فارسی و پهلوی»، از علیاشرف صادقی، فرهنگنویسی، ویژهنامهٔ نامهٔ فرهنگستان، شمارهٔ ۹، اردیبهشت ۱۳۹۴.
الفبای عربی | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ألِف | باء | تاء | ثاء | جيم | حاء | خاء | دال | ذال | راء | زاي | سين | شين | صاد | ضاد | طاء | ظاء | عين | غين | فاء | قاف | كاف | لام | ميم | نون | هاء | واو | ياء |
سایر شکلهای حروف تاء و ثاء در عربی | |||||||||||||||||||||||||||
ٹ | ٺ | ټ | ٽ | ٿ | ݓ |