تینودیازپین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تینودیازپین‌ها(به انگلیسی: Thienodiazepine) دسته ای از ترکیبات ناجورحلقه است که حاوی یک حلقه دیازپین و یک حلقه تیوفن به هم جوش‌خورده‌است.

در ساختار نشان داده شده، اگر R1 و R2 بخشی از یک حلقه تریازول باشند، این ماده" تینوتری‌آزولودیازپین" نامیده می‌شود.

ساختار تینودیازپین، هسته مرکزی برخی از داروها را تشکیل می‌دهد، از جمله:

• بنتازپام
• کلوتیازپام
• اتیزولام
• متیزولام
• دس‌کلروتیازولام

از آنجا که تینودیازپین‌ها با سایت گیرنده بنزودیازپین تداخل می‌کنند، به طور معمول اثرات مشابه بنزودیازپین‌ها دارند.

منابع[ویرایش]