توازن بوم‌شناختی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

توازن بوم‌شناختی یا استوکیومتری بوم‌شناختی (به انگلیسی: Ecological stoichiometry) (که به‌طور گسترده‌تر به عنوان استوکیومتری زیست‌شناختی شناخته می‌شود)، چگونگی تأثیر تعادل انرژی و عناصر بر سیستم‌های زنده را در نظر می‌گیرد. مشابه استوکیومتری شیمیایی، استوکیومتری بوم‌شناختی بر اساس محدودیت‌های تعادل جرم استوار است، زیرا آنها دربارهٔ جانداران و برهم‌کنش‌های آنها در بوم‌سازگان اعمال می‌شوند.[۱] به‌طور خاص، تعادل انرژی و عناصر چگونه تأثیر می‌گذارد و چگونه این تعادل تحت تأثیر جانداران و برهم‌کنش‌های آنها قرار می‌گیرد. مفاهیم استوکیومتری بوم‌شناختی با ارجاع اولیه به محدودیت‌های موازنه جرم که توسط لیبیگ، لوتکا و ردفیلد صورت گرفته بود، سابقه طولانی در بوم‌شناسی دارد. این مفاهیم اولیه برای پیوند صریح فیزیولوژی عنصری جانداران به برهم‌کنش‌های شبکه غذایی و عملکرد اکوسیستم آنها گسترش‌یافته‌است.[۲][۳]

منابع[ویرایش]

  1. R. W. Sterner and J. J. Elser (2002) Ecological Stoichiometry: The Biology of Elements from Molecules to the Biosphere. Princeton University Press. pp.584. شابک ‎۰۶۹۱۰۷۴۹۱۷
  2. Olff, H; Alonso, D; Berg, MP; Eriksson, BK; Loreau, M; Piersma, T; Rooney, N (2009). "Parallel ecological networks in ecosystems". Phil. Trans. R. Soc. B. 364 (1755–1779): 1502–4. doi:10.1098/rstb.2008.0222. PMC 2685422. PMID 19451126.
  3. Martinson, H. M. , K. Schneider, J. Gilbert, J. Hines, P. A. Hambäck, W. F. Fagan. 2008. Detritivory: Stoichiometry of a neglected trophic level. Ecological Research 23: 487-491 doi:10.1007/s11284-008-0471-7