تخت نوزاد - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک تخت نوزاد با تشک برجسته و ضربه‌گیر، با قابلیت حمل و نرده‌های سنتی با فواصل کم

تخت نوزاد یا تخت کودک (انگلیسی: Infant bed) نوعی تختخواب کوچک مخصوص کودکان و نوزادان بسیار کوچک است. تختخواب نوزاد از نظر تاریخی یک محصول متاخر است که با هدف نگهداری از کودکان قادر به ایستادن ساخته شده‌است. طرح تخت‌های نوزاد به شکلی است که با داشتن نرده‌های جانبی، کودکان نوپا را در تخت محدود می‌کند. کودکان بین یک تا دو سالگی قادر به بالا رفتن هستند و تخت نوزاد طراحی شده تا از سقوط آسیب‌زای کودک هنگام فرار از تخت جلوگیری شود.

تختخواب نوزادان بیشتر در کشورهای غربی رایج است که توسط اکثر والدین به عنوان جایگزینی برای استفاده مشترک از تختخواب خود با فرزندشان درنظر گرفته می‌شوند.

استانداردهای طراحی[ویرایش]

به عنوان مثالی در بهبود ایمنی در طراحی تختخواب نوزادان، کمیسیون ایمنی کالاهای مصرفی ایالات متحده استانداردهایی را برای تختخواب نوزادان از سال ۱۹۷۳ تعیین کرده‌است. از آن زمان، مرگ و میرهای سالانه ایالات متحده در تختخواب نوزادان، از حدود ۲۰۰ به حدود ۵۰ مورد کاهش یافت،^[۱] و میزان آسیب دیدگی در حال حاضر تقریباً ۸۰۰۰ کودک در سال است.^[۲] بسیاری از این آسیب‌ها مربوط به ۲۵ میلیون تخت نوزاد است که قبل از استانداردهای ایمنی تولید شده‌اند.^[۳]

تخت‌های مخصوص نوزادان به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کودک را به تخت محدود کنند. پهلوها برای صعود کودک بسیار بلند هستند و هیچ پایه‌ای برای آنها فراهم نمی‌شود. استانداردهای فنی برای تخت نوزادان شامل مواردی مانند جلوگیری از به دام افتادن دست و سر کودک است. استانداردهای تخت نوزادان در استرالیا و نیوزیلند، اروپا و ایالات متحده^[۴] در سطح بین‌المللی مطرح شده‌اند. استانداردهای طراحی چهار خطر عمده را شناسایی و برطرف می‌کنند:

سقوط: برای جلوگیری از صدمات مانند ضربه مغزی و شکستگی‌های استخوانی از سقوط در هنگام تلاش برای بالا رفتن. حداقل ارتفاع نرده‌های کناری تخت برای اشکال مختلف تشک، تعریف شده‌است.
اختناق: از آنجایی که ممکن است لباس کودک به قسمت‌هایی از تختخواب که برجسته هستند گیر کند، یا سر آنها بین شکاف‌ها اسیر شود، نوزادان می‌توانند در دام گرفتار شده و خفه شوند. شکاف‌ها و قسمت‌های بیرون آمده باید به اندازه کافی کوچک و به شکل مناسب باشند.
خفگی: در صورتی که چیزی مانع تنفس نوزادان شود، او از توانایی حرکتی یا قدرت چرخاندن سرخود برخوردار نیست و ممکن است گرفتار و خفه شود. اگر تشک خیلی نرم باشد هم نوزادان می‌توانند خفه شوند.
گیر افتادن: نوزادان در صورت گرفتار شدن در بین شکاف‌ها ممکن است از ناحیه دست و یا پا آسیب ببینند. شکاف‌هایی که اندازه آنها می‌تواند اندام کودک را به دام اندازد مجاز نیستند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

گهواره

پانویس[ویرایش]

↑ Consumer Product Safety Commission. "CPSC Saves Lives Through Voluntary Standards and Mandatory Regulation: Crib Safety". Archived from the original on December 16, 2010. Retrieved 2011-12-16.
↑ Elaine S. Yeh; Lynne M. Rochette; Lara B. McKenzie; Gary A. Smith. "Injuries Associated With Cribs, Playpens, and Bassinets Among Young Children in the US, 1990–2008" (PDF). Archived from the original (PDF) on October 9, 2020. Retrieved December 16, 2011.
↑ Mark A. Brandenburg. "Crib Safety". Archived from the original on October 9, 2020. Retrieved December 16, 2011.
↑ Committee F15.18 on Cribs, Toddler Beds, Play Yards, Bassinets, Cradles and Changing Tables (2011). "ASTM F1169 - 11 Standard Consumer Safety Specification for Full-Size Baby Cribs". ASTM International. doi:10.1520/F1169-11. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)