تجزیه گرمایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تجزیه حرارتی (آنالیز حرارتی یا آنالیز گرمایی) نام کلی تعدادی از روشهای فیزیکی برای مطالعه مواد شیمیایی است که تغییرات مواد را در دماهای مختلف بررسی می‌کند.[۱]

با استفاده از این روشها می توان خواص مختلفی از مواد را مطالعه و بررسی کرد.

تجزیه گرماوزن سنجی[ویرایش]

در این روش، تغییر وزن نمونه در دماههای مختلف بررسی می‌شود.

گرماسنجی روبشی تفاضلی[ویرایش]

یکی از روش ‌های مرسوم تجزیه حرارتی، روش گرماسنجی پویشی تفاضلی (Differential Scanning Calorimetery) یا DSC می باشد. این تکنیک توسط واتسون و اونیل در سال 1962 گسترش یافت و به طور تجاری در سال 1963 معرفی گردید. در این روش، دستگاه گرمای مورد نیاز برای تغییرات را نسبت به مرجع می‌سنجد.

گرماسنجی تفاضلی[ویرایش]

اختلاف دمای میان نمونه و مرجع سنجیده می‌شود.

روش‌های چندگانه تجزیه حرارتی[ویرایش]

نورسنجی حرارتی[ویرایش]

انبساط سنجی حرارتی[ویرایش]

منبع[ویرایش]

  1. روشهای تجزیه حرارتی حسین فقیهان و همکاران