تایم کد (فیلم ۲۰۱۶) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تایم کد
تایم کد
	پوستر فیلم
کارگردان	خوانخو گیمنز
تهیه‌کننده	خوانخو گیمنز; دانیل ویانوئه‌وا; آرتورو مندیز
نویسنده	پره آلتیمیرا; خوانخو گیمنز
موسیقی	ایوان سستر; خاویر بایون
فیلم‌بردار	پره پوئیو
تدوین‌گر	سیلویا سروانتس
توزیع‌کننده	نادیر فیلمز; ECIR
تاریخ‌های انتشار	۲۱ مه ۲۰۱۶ (فرانسه)
مدت زمان	۱۵ دقیقه
کشور	اسپانیا
زبان	اسپانیایی

تایم کد (انگلیسی: Timecode) فیلم کوتاهی ست در ژانر درام، به کارگردانی خوانخو گیمنز که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد. این فیلم که به شیوهٔ لایو اکشن ساخته شده‌است در جشنواره کن ۲۰۱۶، برندهٔ نخل طلای فیلم کوتاه شد.

خلاصه داستان[ویرایش]

لونا نگهبان یک پارکینگ است. یک روز کارفرما به او تلفن می‌زند و می‌گوید چراغ ماشین یکی از ساکنان شکسته و از او می‌خواهد موضوع را پیگیری کند. لونا با بازبینی فیلم دوربین مداربسته متوجه می‌شود دیه‌گو، نگهبان شیفت شب، در حال رقص، تصادفی چراغ را شکسته. لونا دیه‌گو را لو نمی‌دهد و موضوع را لاپوشانی می‌کند، در عوض نشانه‌هایی به جا می‌گذارد تا همکارش متوجه شود، که او از رقص شبانه باخبر است. گفتگویی میان دو همکار آغاز می‌شود، اما این گفتگو کلامی نیست، هر کدام با نشانه‌هایی که از خود باقی می‌گذارند، به دیگری پیغام می‌دهند که روز و شب گذشته کجا بوده‌اند و چه کرده‌اند.^[۱]

جوایز[ویرایش]

برنده نخل طلای فیلم کوتاه^[۲]
برنده جایزه گویا به عنوان بهترین فیلم کوتاه داستانی^[۳]
برنده جایزه از جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه مونیخ^[۴]
نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه^[۵]

منابع[ویرایش]

↑ Menon, Nimisha. "Review: Timecode Is A Dance Between The Moments" (به انگلیسی). IndieShortsMag. {{cite web}}: |access-date= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
↑ "Timecode by Juanjo Gimenez, Short Film Palme d'or" (به انگلیسی). festival-cannes.com. Retrieved 15 May 2020.^{^{[پیوند مرده]}}
↑ "Estos son los premios de los PREMIOS GOYA 2017" (به اسپانیایی). premiosgoya.com. Retrieved 15 May 2020.
↑ "Winners" (به انگلیسی). kurzfilmfest-muenchen.de. Retrieved 15 May 2020.
↑ "Spanish short film 'Timecode' among Academy Award nominees" (به انگلیسی). english.elpais.com. Retrieved 15 May 2020.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Timecode (2016 film)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۸.

پیوند به بیرون[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد فیلم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Menon, Nimisha. "Review: Timecode Is A Dance Between The Moments" (به انگلیسی). IndieShortsMag. {{cite web}}: |access-date= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)

[2] "Timecode by Juanjo Gimenez, Short Film Palme d'or" (به انگلیسی). festival-cannes.com. Retrieved 15 May 2020.^{^{[پیوند مرده]}}

[3] "Estos son los premios de los PREMIOS GOYA 2017" (به اسپانیایی). premiosgoya.com. Retrieved 15 May 2020.

[4] "Winners" (به انگلیسی). kurzfilmfest-muenchen.de. Retrieved 15 May 2020.

[5] "Spanish short film 'Timecode' among Academy Award nominees" (به انگلیسی). english.elpais.com. Retrieved 15 May 2020.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

ن ب و برندگان نخل طلای فیلم کوتاه
دههٔ ۱۹۵۰	White Mane – آلبر لاموریس (۱۹۵۳) Blinkity Blank – نورمن مک‌لارن (۱۹۵۵) بادکنک قرمز – آلبر لاموریس (۱۹۵۶) Courte Histoire – ایون پوپسکو-گوپو ‏(۱۹۵۷) نیویورک – فرانسیس تامپسن (۱۹۵۹) Zmiana warty – Halina Bielinska و Wlodzimierz Haupe ‏(۱۹۵۹)
دههٔ ۱۹۶۰	La Petite cuillère – Carlos Vilardebo ‏(۱۹۶۱) La Rivière du hibou – روبر انریکو (۱۹۶۱) À fleur d'eau – Alexander J. Seiler و Rob Gnant ‏(۱۹۶۳) Le Haricot – Edmond Séchan ‏(۱۹۶۳) Nyitany – János Vadász ‏(۱۹۶۵) Skaterdater – Noel Black ‏(۱۹۶۶) Sky Over Holland – John Fernhout ‏(۱۹۶۷) Cîntecele Renasterii – Mirel Iliesiu ‏(۱۹۶۹)
دههٔ ۱۹۷۰	Magic Machines – Bob Curtis (1970) Le Fusil à lunette – ژان شاپو (۱۹۷۲) Balablok – برتیسلاو پویار (۱۹۷۳) Ostrov – Fedor Khitrouk, Edouard Nazarov و Vladimir Zouïkov ‏(۱۹۷۴) Lautrec – Geoff Dunbar ‏(۱۹۷۵) Metamorphosis – Barry Greenwald ‏(۱۹۷۶) The Struggle – مارتسل یانکوویچ ‏(۱۹۷۷) Rowing Across the Atlantic – Jean-François Laguionie ‏(۱۹۷۸) Harpya – رائول سروه ‏(۱۹۷۹)
دههٔ ۱۹۸۰	Seaside Woman – Oscar Grillo ‏(۱۹۸۰) Moto perpetuo – Béla Vajda ‏(۱۹۸۱) Merlin ou le cours de l'or – Arthur Joffé (۱۹۸۲) Je sais que j'ai tort mais demandez à mes copains ils disent la même chose – Pierre Levy ‏(۱۹۸۳) Le Cheval de fer – Gérald Frydman و Pierre Levie ‏(۱۹۸۴) Chiri – David Takaichvili ‏(۱۹۸۴) Jenitba – Slav Bakalov و Rumen Petkov ‏(۱۹۸۵) An Exercise in Discipline - Peel – جین کمپیون (۱۹۸۶) نرده دفاعی – Laurie McInnes ‏(۱۹۸۷) Vykrutasy – گری باردین ‏(۱۹۸۸) 50 ans – Gilles Carle (۱۹۸۹)
دههٔ ۱۹۹۰	The Lunch Date – آدام دیویدسن (کارگردان) (۱۹۹۰) Z podniesionymi rekami – Mitko Panov ‏(۱۹۹۱) Omnibus – Sam Karmann ‏(۱۹۹۲) Coffee and Cigarettes: Somewhere in California – جیم جارموش (۱۹۹۳) El héroe– Carlos Carrera ‏(۱۹۹۴) Gagarin– Alexij Kharitidi ‏(۱۹۹۵) Szél– Marcell Iványi ‏(۱۹۹۶) ...Is It the Design on the Wrapper? – Tessa Sheridan ‏(۱۹۹۷) L'Interview – زاویر جیانولی (۱۹۹۸) When the Day Breaks – Wendy Tilby and Amanda Forbis ‏(۱۹۹۹)
دههٔ ۲۰۰۰	Anino – Raymond Red ‏(۲۰۰۰) Bean Cake – David Greenspan ‏(۲۰۰۱) Esö után – Péter Mészáros ‏(۲۰۰۲) Cracker Bag – Glendyn Ivin ‏(۲۰۰۳) ترافیک – کاتالین میتولسکو ‏(۲۰۰۴) Podorozhni – Igor Strembitsky ‏(۲۰۰۵) Sniffer – Bobbie Peers ‏(۲۰۰۶) Ver Llover – Elisa Miller ‏(۲۰۰۷) Megatron – Marian Crisan ‏(۲۰۰۸) آرنا (فیلم ۲۰۰۹) – ژوآو سالاویزا (۲۰۰۹)
دههٔ ۲۰۱۰	Barking Island – سرژ آویدیکیان (۲۰۱۰) Cross – Maryna Vroda ‏(۲۰۱۱) Sessiz-Be Deng – Rezan Yeşilbaş (۲۰۱۲) Safe – Byoung-gon Moon ‏(۲۰۱۳) لیدی – سیمون مسا سوتو ‏(۲۰۱۴) موج ۹۸ – الی داغر ‏(۲۰۱۵) تایم کد – خوانخو گیمنز ‏(۲۰۱۶) یک شب آرام - Qiu Yang ‏(۲۰۱۷) همه این موجودات - چارلز ویلیامز ‏(۲۰۱۸) فاصله میان ما و آسمان - واسیلیس ککاتوس ‏ (۲۰۱۹)