تائورین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تائورین
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۱۰۷-۳۵-۷ ✔Y
پاب‌کم ۱۱۲۳
کم‌اسپایدر ۱۰۹۱ ✔Y
UNII 1EQV5MLY3D ✔Y
دراگ‌بانک DB01956
ChEBI CHEBI:15891 N
ChEMBL CHEMBL۲۳۹۲۴۳ ✔Y
IUPHAR ligand 2379
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • O=S(=O)(O)CCN

  • InChI=1S/C2H7NO3S/c3-1-2-7(4,5)6/h1-3H2,(H,۴٬۵٬۶) ✔Y
    Key: XOAAWQZATWQOTB-UHFFFAOYSA-N ✔Y


    InChI=1/C2H7NO3S/c3-1-2-7(4,5)6/h1-3H2,(H,۴٬۵٬۶)
    Key: XOAAWQZATWQOTB-UHFFFAOYAA

خصوصیات
فرمول مولکولی C2H7NO3S۱
جرم مولی ۱۲۵٫۱۵ g mol−1
چگالی 1.734 g/cm3 (at -173.15 °C)
دمای ذوب ۳۰۵٫۱۱ °C
اسیدی (pKa) <0 9.06
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 N (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

تائورین یا تُرین یا تُرایْن (به انگلیسی: Taurine) یک اسید آلی با شناسه پاب‌کم ۱۱۲۳ و جرم مولی آن ۱۲۵٫۱۴ گرم بر مول می‌باشد. این ترکیب به صورت گسترده‌ای در بدن حیوانات وجود دارد تائورین یک هزارم وزن بدن انسان را تشکیل می‌دهد. تائورین بخش مهمی از صفرا را تشکیل می‌دهد و در روده بزرگ یافت می‌شود.

تائورین برای تحریک ارگانیسم و بیشتر از همه برای تحریک عملکرد مغز مناسب است. مکمل‌گیری تائورین در بیماران با نارسایی قلب که از درمان دارویی استاندارد نیز استفاده می‌کنند، می‌تواند ظرفیت ورزشی آن‌ها را بهبود بخشد. همچنین این ماده می‌تواند سطح آب بدن را در سطح سلولی افزایش دهد که این عمل باعث تقویت حجم سلول‌ها و در نتیجه افزایش هدایت مواد مغذی به آن‌ها می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

این ماده در نوشابه‌های انرژی زا وجود دارد. این ماده در ترکیب با اینوزیتول و کافئین برای افزایش هوشیاری در فعالیت‌های مغزی در بازار موجود است.

منابع[ویرایش]

  • «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.