بینش - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بینش یا بصیرت (انگلیسی: Insight) فهمی از خود و روابط با دیگران است که تجربه‌های پیشین را روشن یا فرد را در حل مسئله‌ای یاری می‌کند.[۱]

بصیرت به فرآیندی که به‌وسیلهٔ آن مسائل حل شود گفته می‌شود و مشخص‌کنندهٔ سازماندهی یا نوسازی است که شخص را به فهم روابط مربوط به راه‌حل توانا می‌سازد.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «بینش» [روان‌شناسی] هم‌ارزِ «insight»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ بینش)
  2. «Insight». آفتاب. دریافت‌شده در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۶.