بنوآ پل امیل کلاپیرون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بنوآ پل امیل کلاپیرون
نام هنگام تولدBenoît Paul Émile Clapeyron
زادهٔ۲۶ فوریهٔ ۱۷۹۹
درگذشت۲۸ ژانویهٔ ۱۸۶۴ (۶۴ سال)
محل زندگی فرانسه
شناخته‌شده برایاثباتقانون دوم ترمودینامیک- جدول فشارسنج- معادله کلازیوس-کلاپیرون-سوال گذار فاز
پیشینه علمی
تأثیر گذار برجوزف استفان

بِنُوآ پُل اِمیل کلاپیرون (به فرانسوی: Benoît Paul Émile Clapeyron) (زاده ۲۶ فوریه ۱۷۹۹، پاریس - درگذشته ۲۸ ژانویه ۱۸۶۴)، فیزیک‌دان و مهندس فرانسوی، و یکی از سه بنیان‌گذار ترمودینامیک بود.

زندگی[ویرایش]

کلاپیرون در پاریس زاده‌شد. او در پلی‌تکنیک پاریس (École polytechnique) و مدرسه معدن (École des Mines)، تحصیل کرد. پیش‌از رفتن به سن‌پترزبورگ در ۱۸۲۰ میلادی، چندی در مدرسه مشاغل عمومی (École des Travaux Publics) درس می‌داد. پس‌از انقلاب ژوئیه ۱۸۳۰ به پاریس بازگشت و مدیر ساخت نخستین راه‌آهن، که پاریس را به ورسای و سن‌ژرمن وصل می‌کرد، شد.

او با ملانی بازِن،[۲] دختر پیر دومینیک بازن[۳] (ریاضی‌دان و مهندس پل و تونل) و خواهر پیِر دومینیک آدولف بازن[۴] (مهندس راه‌آهن) و فرانسوا آشیل بازن[۵] (مارشال فرانسه) ازدواج کرد.

کارهای مهم[ویرایش]

کلاپیرون، ۱۸۳۴ با چاپ مقاله‌ای با عنوان کنترل نیروی گرما،[۶] در بنیان‌گذاری ترمودینامیک مدرن گام برداشت، که در آن، کارهای کارنو که دو سال پیش درگذشته‌بود را ادامه داد. باآن‌که کارنو، تجزیه‌وتحلیل کلی ماشین گرمایی را گسترش داده‌بود، کلاپیرون از آن پیروی نکرد و تئوری‌های درهم‌ریخته و دسته‌بندی‌نشده‌ای بر اساس نظریه کالُریک پیش نهاد.

کلاپییرون در خاطرات خود بیان می‌کند که کارهای سعدی کارنو بسیار آسان‌فهم و مصور بودند. او چرخه کارنو را به‌صورت منحنی بسته پیش نهاد.

جدول فشارسنج[۷] و جدول فشار-حجم (منحنی کلاپیرون)[۸] از کارهای او هستند.

۱۸۴۳، کلاپیرون ایده فرایند برگشت‌پذیر[۹] کارنو را و اثبات اصل کارنو (که به‌عنوان قانون دوم ترمودینامیک شناخته می‌شود) را پیش نهاد.

این اصول به او کمک کردند تا کارهای کلاوزیوس را ادامه دهد، از جمله فرمولی که امروز به معادله کلازیوس-کلاپیرون معروف، و بیان‌کننده روند تغییر فاز دو ماده است. او بعدها، مسئله گذار فاز[۱۰] (که بعدها، مسئله استفان نامیده‌شد) را مطرح کرد

کارهای دیگر[ویرایش]

کلاپیرون همچنین روی

کار کرد

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی

  1. , Puissance motrice de la chaleur, Journal de l'École Royale Polytechnique, Vingt-troisième cahier, Tome XIV, 153-190
  2. (به فرانسوی: Mélanie Bazaine)
  3. (به فرانسوی: Pierre-Dominique Bazaine)
  4. (به فرانسوی: Pierre-Dominique (Adolphe) Bazaine)
  5. (به فرانسوی: Francois Achille Bazaine)
  6. Puissance motrice de la chaleur
  7. Indicator diagram
  8. chart of pressure against volume .named in his honor Clapeyron's graph
  9. reversible process
  10. phase transition
  11. characterisation of perfect gases
  12. the equilibrium of homogeneous solids
  13. calculations of the statics of continuous beams
  14. notably the theorem of three moments