بندر عسلویه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عسلویه عسلو، أَعسَلُوه
از بالا: تاسیسات نفتی و گازی در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی پارک ملی دریایی نایبند ساحل دریا در عسلویه
نشان‌وارهٔ شهرداری عسلویه
کشور	ایران
استان	بوشهر
شهرستان	عسلویه
بخش	مرکزی
سال شهرشدن	۱۳۸۲[۱]
مردم
جمعیت	۱۳٬۵۵۷ نفر (سرشماری ۱۳۹۵)[۲]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع	۱۸ متر[۳]
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۲۵ درجه سانتیگراد[۴]
میانگین بارش سالانه	۱۸۰ میلیمتر[۴]
اطلاعات شهری
شهردار	مسعود غلامزاده‌فرد[۵]
تأسیس شهرداری	۱۳۸۳[۶]
ره‌آورد	انواع ماهی
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۷۷
وبگاه	https://asaluyeh.ir/
شناسهٔ ملی خودرو	۵۸ ایران
عسلویه روی نقشه ایران ۲۷°۲۹′۵۹″شمالی ۵۲°۳۵′۵۰″شرقی / ۲۷٫۴۹۹۵۹۳°شمالی ۵۲٫۵۹۷۲۳۹°شرقی / 27.499593; 52.597239

بندر عَسَلویه یک شهر بندری و مرکز شهرستان عسلویه از توابع استان بوشهر در جنوب ایران و در کرانه خلیج فارس است. این بندر تا مرکز استان (بندر بوشهر) ۲۹۰ کیلومتر فاصله دارد.

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در گستره جغرافیایی شهرستان عسلویه قرار دارد و حدود ۱۰۵ کیلومتر از میدان گازی پارس جنوبی که در میان خلیج فارس واقع شده (دنباله حوزه گنبدشمالی قطر) فاصله دارد.

جغرافیا[ویرایش]

محدوده منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس براساس مصوبه هیئت وزیران و شورای عالی مناطق آزاد تجاری - صنعتی به این شرح تعیین گردیده‌است: از غرب به روستای شیرینو، از جنوب به خلیج فارس، از شمال به دامنه ادامه سلسله جبال زاگرس و بخش اسیر شهرستان مهر و از شرق به روستای چاه مبارک. این محدوده طبق مصوبه هیئت وزیران ۱۰۰۰۰ هکتار بوده که براساس استانداردها تفکیک می‌گردد.

این منطقه در شرق استان بوشهر در حاشیه خلیج فارس در ۳۰۰ کیلومتری شرق بندر بوشهر و در ۴۲۰ کیلومتری غرب بندر لنگه و در ۵۷۰ کیلومتری غرب بندرعباس واقع است و حدود ۱۰۰ کیلومتر با حوزه گاز پارس جنوبی که در میان خلیج فارس واقع شده (دنباله حوزه گنبد شمالی قطر) فاصله دارد.

وجه تسمیه[ویرایش]

رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت (شرح مفصل تاریخ عسلویه و شهرستان کنگان) می‌نویسد نام «عسلویه» مرکب است از: عسل + او (= آب) + -ه (پسوند)، و روی هم رفته به معنای «آب عسلی» است. عسلویه در زمان‌های کهن از توابع سیراف کهن محسوب می‌شده‌است.^[۷]

منطقه ویژه اقتصادی[ویرایش]

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (عسلویه) در سال ۱۳۷۷ طبق مصوبه شورای عالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی برای بهره‌برداری از منابع نفت و گاز حوزه پارس جنوبی و انجام فعالیت‌های اقتصادی در زمینه نفت و گاز و پتروشیمی در محدوده نوار ساحلی عسلویه و خلیج نایبند به وسعت ۳۰ هزار هکتار تأسیس شد.^[۴]

پس از تأسیس منطقه ویژه، به علت آلودگی ناشی از تأسیسات صنعتی که از نظر میزان آلایندگی در دنیا بینظیر می‌باشد، بیماری‌های ناشناخته و مادرزادی در میان نوزادان و ساکنین منطقه به شدت شیوع یافته‌است.^[۸][۹] بارها صحبت دربارهٔ تبدیل به منطقه آزاد شدن عسلویه گردیده و اسکله‌ای به همین منظور تأسیس گردید ولی تاکنون اقدامی صورت نگرفته‌است.

صنایع و پتروشیمی‌ها[ویرایش]

بسیاری عسلویه را با صنایع و پتروشیمی‌ها می‌شناسند و پتروشیمی‌های مختلفی در این منطقه فعالیت می‌کنند. پتروشیمی پردیس، پتروشیمی پارس، پتروشیمی مروارید و … از جمله پتروشیمی‌های موجود در این بندر هستند.

مردم[ویرایش]

طبق سرشماری رسمی سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر عسلویه ۱۳٬۴۷۶ نفر بود.^[۱۰] مذهب مردمان این شهر شیعه و سنی می‌باشد. زبان بومیان عربی می‌باشد.^[۴]

مکان‌های دیدنی[ویرایش]

یکی از آثار دیدنی شهرستان عسلویه، آسیاب آبی و قدیمی است که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده‌است. موزه مردم‌شناسی، و سواحل تفریحی و نخلستان‌های زیبا از دیگر دیدنی‌های عسلویه هستند.

نگارخانه[ویرایش]

• 
  یک مسجد با معماری خاص در عسلویه
• 
  یک آب بند در عسلویه

جستارهای وابسته[ویرایش]

• منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
• پالایشگاه‌های گاز پارس جنوبی
• نیروگاه گازی عسلویه
• نیروگاه متمرکز پارس جنوبی

منابع[ویرایش]

• از مروارید تا نفت/ تاریخ خلیج فارس از بندر کنگان تا عسلویه، رضا طاهری، انتشارات داستان‌سرا