بروکه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دی بروکه (به آلمانی: Die Brücke)، به معنی: پُل یا بروکه (Brücke) گروهی از نقاشان و چاپگران آلمانی بودند که از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۳ فعالیت می‌کردند و در این مدت نقشی محوری در گسترش اکسپرسیونیسم داشتند.^[۱]

بنیان‌گذاران گروه چهار دانشجوی معماری در شهر درسدن با نام‌های کارل اشمیت روتلوف (که گروه را هم او نام‌گذاری کرد)، فریتز بلیل، اریک هِکِل و ارنست لودویگ کیرشنر بودند. دیگر هنرمندانی که در سال‌های بعد به گروه پیوستند امیل نولده، مکس پچشتاین، اُتو مولر، کونو آمیت از سوییس، آکسلی گالن کالِلا از فنلاند و فوویست هلندی کیز وَن دُنگِن بودند. این هنرمندان جوان فضای مشترک مطلوبی به وجود آوردند تا تکنیک‌هایشان را با هم تقسیم کنند و با یکدیگر نمایشگاه بگذارند.^[۱]

بروکه گاهی با فوویسم مقایسه می‌شود. هر دو جنبش گرایش‌هایی به هنرهای بدوی دارند و هر دو به نمایش شدید هیجان با استفاده از رنگ‌های تند غیرطبیعی تمایل دارند.^[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• سوارکار آبی

منابع[ویرایش]