برابرساز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برابرساز یا امولاتور واسطه‌ای است برای پیاده‌سازی عملکرد یک سامانه، با استفاده از یک سامانه دیگر، به طوری که سیستم دوم همانند سیستم اول رفتار کرده و همانند آن به نظر برسد. این روش منجر به بازتولید دقیق از یک سیستم دیگر می‌شود و از این نظر با دیگر روش‌های شبیه‌سازی کامپیوتری که کلیات یک سامانه را مدل‌سازی می‌کنند متفاوت است.^[۱]

منابع[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ برابرساز موجود است.