باشگاه فوتبال پرسپولیس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرسپولیس
نام کاملباشگاه فوتبال پرسپولیس
لقب‌(ها)ارتش سرخ[۱]
سرخپوشان[۲]
قرمزپوشان[۳]
سرخ‌ها[۴]
زلزله[۵][۶][۷]
تاریخ بنیان‌گذاریدی ۱۳۴۲ (۶۰ سال پیش)‏[۸]
نام ورزشگاهورزشگاه آزادی
تهران
گنجایش۷۸٬۱۱۶ نفر[۹]
مالکوزارت ورزش و جوانان
مدیرعاملرضا درویش
سرمربیاوسمار لوس ویرا
لیگلیگ برتر ایران
۰۲–۱۴۰۱قهرمان
وبگاه
فصل جاری

باشگاه فوتبال پرسپولیس که به‌طور خلاصه پرسپولیس نیز نامیده می‌شود، یک باشگاه فوتبال حرفه‌ای[۱۰] در ایران است که در دی‌ماه ۱۳۴۲ در شهر تهران پایه‌گذاری شد. این باشگاه زیرمجموعهٔ باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس است و مالکش وزارت ورزش و جوانان است. پرسپولیس با کسب ۳۸ عنوان قهرمانی رسمی و ۲۸ جام کشوری، پرافتخارترین باشگاه‌ تاریخ فوتبال ایران محسوب می‌شود.[۱۱]

پرسپولیس پس از سال ۱۳۴۷، در تمامی ادوار برگزارشده در بالاترین سطح لیگ فوتبال ایران حضور داشته‌است و تنها تیم باشگاهی فوتبال ایران است که هرگز به دستهٔ پایین‌تر سقوط نکرده‌است.[۱۲] این باشگاه یکی از پرافتخارترین[۱۳][۱۴] و پرهوادارترین[۱۵] باشگاه فوتبال در آسیا است و شهرآورد این تیم با استقلال، مهم‌ترین بازی باشگاهی در ایران است. همچنین طبق گزارش کنفدراسیون فوتبال آسیا، پرسپولیس به‌عنوان پرهوادارترین تیم فوتبال آسیا شناخته شده‌است و پس از آن دالیان چین و الهلال عربستان در رتبه‌های بعدی قرار دارند.[۱۶][۱۷] شبکه ورزشی «ای‌اس‌پی‌ان» در سال ۲۰۱۲، نیز در گزارشی از باشگاه‌های پرهوادار آسیا، این باشگاه را بالاتر از دیگر باشگاه‌های آسیایی، پرهوادارترین باشگاه فوتبال آسیا معرفی کرد.[۱۸]

پرسپولیس از آغاز تاریخ خود، موفق به کسب پانزده قهرمانی در لیگ فوتبال ایران،[۱۹] هفت قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایران،[۲۰] پنج قهرمانی در سوپر جام فوتبال ایران[۲۱] شش قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران،[۲۲] دو قهرمانی در جام حذفی تهران،[۲۳] یک قهرمانی در جام شهید اسپندی[۱۶] یک قهرمانی در مسابقات انتخابی آسیا[۱۳] یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا[۲۴] یک عنوان نایب‌قهرمانی در جام برندگان جام آسیا،[۲۵] دو عنوان نایب‌قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا،[۱۷] سه عنوان سومی در جام باشگاه‌های آسیا،[۲۶] مهم‌ترین قهرمانی‌ها و افتخارات باشگاه پرسپولیس هستند.[۲۳] باشگاه پرسپولیس از ابتدای تأسیس خود تاکنون موفق به کسب ۳۸ جام رسمی و ۲۸ جام کشوری شده و از این حیث پرافتخارترین باشگاه‌ فوتبال ایران محسوب می‌شود.[۲۷] باشگاه پرسپولیس با کسب ۱۵ عنوان قهرمانی در ادوار لیگ فوتبال ایران، ۷ قهرمانی در جام حذفی ایران و ۵ قهرمانی در سوپر جام ایران پرافتخارترین باشگاه در این سه جام است. باشگاه پرسپولیس با دو بار حضور در فینال و سه بار حضور در نیمه نهایی پرافتخارترین باشگاه ایرانی در فرمت لیگ قهرمانان آسیا است. تیم پرسپولیس شش بار در فینال سوپر جام فوتبال ایران و نه بار در فینال جام حذفی ایران حضور داشته‌است. پرسپولیس چهار بار در فینال تورنمنت‌های مختلف آسیایی (دو بار فینال لیگ قهرمانان آسیا، دو بار فینال جام برندگان جام آسیا) حضور داشته‌است.[۲۸] پرسپولیس سه بار در دهه‌های ۷۰ و ۹۰ و ۱۴۰۰ موفق به کسب دوگانه در فوتبال ایران (قهرمانی همزمان لیگ ایران و جام حذفی ایران) در طول یک فصل شده و از این حیث در فوتبال ایران رکورددار است.[۲۹] باشگاه پرسپولیس نخستین باشگاه در فوتبال ایران بوده که دو بار در دهه‌های ۹۰ و ۱۴۰۰ به‌طور همزمان موفق به کسب سه‌گانه در فوتبال ایران (قهرمانی همزمان لیگ ایران، جام حذفی ایران و سوپر جام ایران) در یک فصل شده و از این حیث رکورددار در فوتبال ایران است. باشگاه پرسپولیس ۹ بار در نیمه نهایی تورنمنت‌های مختلف آسیایی (سه بار لیگ قهرمانان آسیا، چهار بار جام باشگاه‌های آسیا، دو بار جام برندگان جام آسیا) حضور داشته‌است.[۳۰] باشگاه پرسپولیس با هشت قهرمانی در لیگ برتر خلیج فارس دارای بیشترین تعداد عنوان قهرمانی بوده و از این حیث رکورددار در فوتبال ایران است.[۳۱] باشگاه پرسپولیس، به‌عنوان نخستین و تنها باشگاه ایرانی موفق به کسب پنج قهرمانی پیاپی در لیگ برتر ایران،[۳۲] پنج قهرمانی پیاپی در جام باشگاه‌های تهران[۳۳] و چهار قهرمانی پیاپی در سوپر جام ایران شده‌است.[۳۴] باشگاه پرسپولیس با کسب یک قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی، پرافتخارترین باشگاه ایرانی و سومین تیم پرافتخار در جام برندگان جام آسیا محسوب می‌شود.[۳۵][۳۶] علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا و علی کریمی سه تن از بازیکنان پرسپولیسی هستند که تاکنون بازیکن فوتبال سال آسیا شده‌اند.[۳۷] مالک باشگاه پرسپولیس پیش از انقلاب علی عبده بود.

تاریخچه

پیش از انقلاب

دهه ۱۳۴۰

بازیکنان آغازگر نخستین بازی رسمی باشگاه پرسپولیس (پس از پیوستن شاهینی‌ها) برابر تاج در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷ در ورزشگاه امجدیه.[۳۸] مربی پرسپولیس پرویز دهداری بود.[۳۹]

پیوستن بازیکنان تیم فوتبال منحل شده شاهین تهران به پرسپولیس، باعث محبوبیت این تیم شد.[۴۰]
پرسپولیس نخستین قهرمان جام تخت جمشید

باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس در دی‌ماه سال ۱۳۴۲ به‌دست علی عبدُه در اوین و جاده قدیم شمیرانات بنیانگذاری شد. باشگاه ابتدا در بولینگ و چند ورزش دیگر فعال بود (بولینگ عبده) و یک تیم فوتبال در دسته دوم تهران داشت.[۱۶][۲۸][۴۱] در آن سو، و در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۴۶؛ باشگاه شاهین که در دهه ۱۳۴۰ بازیکنان زیادی در تیم ملی ایران داشت و در میان مردم محبوب بود، به دستور سازمان ورزش و تفریحات ایران رسماً منحل شد.[۴۲][۲۹] با رایزنی‌های عبده با پرویز دهداری (مربی شاهین) و امیرمسعود برومند (سرپرست شاهین)، بیشتر بازیکنان باشگاه شاهین به پرسپولیس پیوستند و باعث شهرت و محبوبیت آن شدند.[۱۶][۲۹][۴۳][۲۲] دهداری مربی و برومند سرپرست پرسپولیس شدند و باشگاه توانست در مسابقات رده‌بندی دسته‌های کشور در گروه خود اول شود و به بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران راه یابد.[۱۶] آن‌ها در مسابقات قهرمانی آسیا (مسابقاتی که میان تیم‌های ایرانی برای شرکت در جام باشگاه‌های آسیا برگزار شد) نیز قهرمان شدند و به‌عنوان نخستین نماینده ایران به جام باشگاه‌های آسیا رفتند.[۱۶][۴۴][۴۵]

در سال ۱۳۴۸، محمود خیامی، مدیر کارخانه ایران ناسیونال که از هواداران شاهین بود تصمیم گرفت برای تبلیغ خودروی تازه تولید پیکان از بازیکنان پرسپولیس استفاده کند[۱۶] و پس از امضای پروتکل همکاری با عبده[۲۲] بازیکنان پرسپولیس به شکل دسته‌جمعی به باشگاه پیکان کوچیدند[۴۳] و با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی در جام جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۸ شدند، در حالی که پرسپولیس در جایگاه یازدهم قرار گرفت.[۴۶] یک سال بعد بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند و تحت رهبری حسین فکری،[۲۲] پس از تاج در جای دوم جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۹ قرار گرفتند.[۴۷] در همین سال دست پرسپولیس از جام منطقه‌ای هم کوتاه ماند.[۳۰]

دهه ۱۳۵۰ تا انقلاب

در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس تحت مربیگری آلن راجرز در دومین دوره جام منطقه‌ای به قهرمانی رسید. یک سال بعد، عبده اعلام کرد باشگاه پرسپولیس حرفه‌ای است[۴۳][۲۲] و بازیکنانش فقط در بازی‌های حرفه‌ای شرکت خواهند کرد؛ بنابراین بازیکنان به دو دسته تقسیم شدند و عده‌ای در تیم حرفه‌ای و عده‌ای در تیم آماتور عضویت یافتند.[۴۸] در آن سال مسابقات فوتبال کشوری در ایران برگزار نگردید، و پرسپولیس که در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱ با تیم آماتورهایش شرکت کرده‌بود، در میان ۱۶ تیم در جای یازدهم قرار گرفت.[۴۹] در آن دوره پرسپولیس در ورزشگاه اختصاصی خود موسوم به ورزشگاه آپادانا[۵۰] تمرین می‌کرد و عبده برای فعال نگه‌داشتن تیم اصلی، باشگاه‌های صاحب‌نامی همچون سائوپائولو و چلسی را برای بازی دوستانه به تهران آورد.[۴۸] اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل عدم وجود زیرساخت‌های فوتبال حرفه‌ای در ایران[۱۶] و اعتراض خسروانی به آتابای، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران[۴۸] و از آنجا که ورزشگاه آپادانا که مالک پرسپولیس (عبده) برای برگزاری مسابقات رسمی باشگاه پرسپولیس خریداری کرده بود از طرف باشگاه‌های دیگر مورد پذیرش قرار نگرفت، مجوز فعالیت حرفه‌ای پرسپولیس منحل شد و عبده این ورزشگاه را به باشگاه راه‌آهن فروخت.[۴۳][۲۲][۵۰]

جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ بازگشایی شد. در ۵ دوره‌ای که از این جام برگزار شد، پرسپولیس همواره از بهترین تیم‌ها بود و به ۲ قهرمانی (۱۳۵۲ و ۱۳۵۴) و ۳ نایب‌قهرمانی (۱۳۵۳، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶) رسید.[۱۶][۲۲][۵۱] جام تخت جمشید ۱۳۵۷ نیز در حال انجام بود که با روی دادن انقلاب نیمه‌کاره ماند. پرسپولیس در این جام با یک امتیاز کمتر از شهباز، دوم بود.[۵۲] پرسپولیس تا پایان جام تخت جمشید پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران بود.[۱۶]

پس از انقلاب

انقلاب و دهه ۱۳۶۰

پس از انقلاب، باشگاه تحت تأثیر آن قرار گرفت و لیگ کشوری فوتبال ایران منحل شد.[۴۰] بسیاری از بازیکنان تیم عوض شدند،[۱۶][۵۳] اما توانستند در جام شهید اسپندی (۱۳۵۸) قهرمان شوند.[۲۲] با آغاز جنگ ایران و عراق و دهه ۱۳۶۰، لیگ فوتبال سراسری ایران همچنان تعطیل بود (تا سال ۱۳۶۸ که جام قدس برگزار گردید) و پرسپولیس تنها در لیگ فوتبال استان تهران شرکت می‌کرد.[۴۳] این باشگاه در ۱۰ دوره برگزاری این جام در دهه ۶۰، به ۶ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی دست یافت.[۲۲][۳۱] در سال ۱۳۶۶، پرسپولیس در کنار قهرمانی در جام حذفی تهران و جام باشگاه‌های تهران، موفق به کسب اولین قهرمانی خود در جام حذفی ایران هم شد تا در یک سال ۳ جام بگیرد.[۲۲]

دهه ۱۳۷۰

دهه ۱۳۷۰، برای باشگاه موفقیت‌آمیز بود و با یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا[۵۴] آغاز شد. پرسپولیس در ۱۰ دوره جام آزادگان شرکت کرد و به ۴ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی دست‌یافت.[۲۲][۲۶] این باشگاه در این سال‌ها از پایه‌های اصلی تیم ملی فوتبال ایران بود،[۵۵] تا جایی که در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه ۹ نفر از ۲۲ بازیکن ایران در آن زمان عضو این تیم بودند.[۵۶] پرسپولیس در این دهه به ۲ قهرمانی جام حذفی و ۳ بار سومی جام باشگاه‌های آسیا نیز دست یافت.[۲۲][۴۴]

دهه ۱۳۸۰

با آغاز دهه ۱۳۸۰، لیگ برتر فوتبال ایران راه‌اندازی شد و پرسپولیس در نخستین دوره آن قهرمان شد.[۵۷][۵۸] فصل بعد، پرسپولیس از نخستین دوره لیگ قهرمانان آسیا حذف شد[۳۶] و در لیگ نتایج خوبی نگرفت. این سال‌ها آغاز دورانی بود که سالنامه رسمی باشگاه آن را «دوران جدال با بحران» نامیده‌است، تا جایی که پرسپولیس حتی مقام ۹ام لیگ را هم تجربه کرد.[۲۲] دو فصل بعد، پرسپولیس پس از ۶ سال دوری از جام در جام خلیج فارس ۸۷–۱۳۸۶ به قهرمانی رسید[۲۵] و این دهه را با دو قهرمانی متوالی در جام حذفی (۸۹–۱۳۸۸ و ۹۰–۱۳۸۹) به پایان برد.[۵۹]

دهه ۱۳۹۰

نام، نشان‌واره و رنگ

پیراهن پرسپولیس در فصل ۸۷–۱۳۸۶
پیراهن باشگاه فوتبال پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۵–۱۳۹۴

پرسپولیس یک واژهٔ یونانی به معنای شهر پارسی است که از دو واژهٔ «پرسه» (به یونانی: Πέρσης) به معنای پارسی و «پولیس» (به یونانی: Πόλις) به معنای شهر تشکیل شده‌است. یونانیان باستان به پارسه یا تخت جمشید، پایتخت دودمان هخامنشیان، پرسپولیس می‌گفتند.[۶۰]

پس از انقلاب و در سال ۱۳۶۰، سازمان تربیت بدنی نام بولینگ عبده را به مجموعه ورزشی شهید چمران تغییر داد و قرار شد پرسپولیس از سال ۱۳۶۱، با نام دیگری فعالیت کند.[۶۱] بازیکنان در اعتراض به این تصمیم، در بازی با هما در جام باشگاه‌های تهران حاضر نشدند و قهرمانی این مسابقات را از دست دادند.[۵۳][۶۱]

در دی ۱۳۶۵، پرسپولیس تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی قرار گرفت. بنیاد مستضعفان تصمیم گرفت نام تیم را به «آزادی» تغییر دهد. بازیکنان با این تغییر نام موافق نبودند.[۶۱] در ۲۷ بهمن ۱۳۶۵، نام باشگاه رسماً به «پیروزی» تغییر یافت. اداره کل تربیت بدنی استان تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که «این تغییر نام به پیشنهاد بازیکنان صورت گرفته‌است.»[۶۲] با این وجود، رسانه‌ها و مردم ایران بیشتر نام پرسپولیس را به کار می‌بردند.[۶۱]

مدت‌ها بر سر قانونی بودن استفاده از نام پرسپولیس یا پیروزی بحث‌هایی بر سر زبان‌ها بود تا اینکه سرانجام در ۲۲ فروردین ۱۳۹۱، محمد رویانیان، مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس، از رأی قطعی دادگاه برای بازگشت برند پرسپولیس خبر داد. از این رو برای همیشه نام پیروزی از داخل پرانتز جلوی نام پرسپولیس برداشته شد.[۶۳]

در آگهی ثبت نشان‌واره‌ای که شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس در سال ۱۳۷۰ به ثبت رسانده، این توضیح آمده‌است: «کلمه پرسپولیس و علامت فانتزی. تصویر جامی که از دو طرف با دو سر اسب هخامنشی تلاقی دارد.»[۶۴]

در آگهی ثبت نشان‌واره‌ای که شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس در سال ۱۳۹۶ به ثبت رسانده، این توضیح آمده‌است: «تصویر یک سپر و یک تندیس، تصویر دو سر شیر و یک سکو که سه حلقه به هم پیوسته بر روی آن است در میان آن که یک جام بر روی آن قرار دارد همگی در داخل یک شکل هندسی و یک ستاره در بالای سپر و در قسمت پایین آن کلمات باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس به فارسی و حروف و کلمات و عدد FC PERSEPOLIS Since 1963 به لاتین به رنگ‌های قرمز، مشکی و سفید.»[۶۵]

رنگ قرمز یکی از مهم‌ترین نمادهای باشگاه فوتبال پرسپولیس به‌شمار می‌آید. به جز فصل ۸۶–۱۳۸۵ و چند بازی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۹ که بازیکنان پرسپولیس لباس‌های راه‌راه سفید و قرمز پوشیدند،[۶۶][۶۷] از آغاز همواره رنگ اصلی پیراهن پرسپولیس قرمز بوده‌است. از این رو آنان را «ارتش سرخ»[۱] و «سرخپوشان»[۲] می‌نامند.

نشان‌واره

تیم فوتبال پرسپولیس پس از قهرمانی در فصل ۹۶–۱۳۹۵ جام خلیج فارس به درخواست هواداران و به سبک معتبرترین باشگاه‌های اروپایی، ۱ ستاره به پاس ۱۰ قهرمانی لیگ فوتبال ایران، بالای نشان‌واره باشگاه درج گردید.[۶۸]

در فرهنگ عامه و رسانه‌ها

علی پروین ملقب به «سلطان» که از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است، در دهه ۶۰ مربی–بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس بود او رکورددار بیشترین حضور در تیم با ۹۵ گل زده‌است.[۶۹]

پرسپولیس به‌عنوان یک باشگاه فوتبال، کاملاً در میان مردم ایران شناخته‌شده‌است.[۱۶] عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر در این باره می‌نویسد: «نخستین پرسشی که هواداران فوتبال در ایران از یکدیگر می‌پرسند این است که قرمز هستی یا آبی؟»[۶۹] رسانه‌های ایران به شدت اخبار این باشگاه را پوشش می‌دهند و «حاشیه» های زیادی پیرامون افراد حاضر در باشگاه‌است.[۷۰] افکار عمومی ایران امروز نیز همانند دیگر جوامع،[۷۰][۷۱] تحت تأثیر این رسانه‌های ورزشی قرار دارند.[۷۲][۷۳] در چند سال اخیر بیش از ۵۰ وبگاه در فضای اینترنت با نام پرسپولیس وجود داشته‌است. برخی از این وبگاه‌های هواداری و خبری، خود را «سایت کانون هواداران پرسپولیس» یا «سایتی رسمی» معرفی می‌کنند. دسته‌ای از این وبگاه‌ها که خط مشی حمایتی یا مخالفتی با گروه یا اشخاص خاصی دارند، منتسب به لیدرها و افراد نزدیک به اشخاص مرتبط با باشگاه دانسته می‌شوند.[۷۴]

در پی پوشش گسترده اخبار باشگاه و شعارهای خاص روی سکوهای ورزشگاه،[۷۵] در سال‌های اخیر امنیت شغلی مدیران عامل و مربیان این باشگاه همواره در خطر قرار داشته‌است.[۷۰] جان دیوردن، نویسنده وبگاه گل در گزارشی با نام «تردید آسیا: آیا مربیگری پرسپولیس بزرگ‌ترین و دشوارترین کار در فوتبال آسیا است؟»، جو رسانه‌ها را «جانوری ترسناک» و مربیگری این تیم را «شغلی پرفشار» توصیف می‌کند.[۷۰]

در فصل ۸۷–۱۳۸۶ که به قهرمانی پرسپولیس در جام خلیج فارس منتهی شد، فیلم مستندی با نام مردان پرسپولیس دربارهٔ این باشگاه ساخته‌شد. قرار بود قسمت دوم این فیلم در سال بعد ساخته شود که با مخالفت داریوش مصطفوی، مدیرعامل آن زمان پرسپولیس این فیلم ساخته‌نشد.[۷۶] سانسور و کیفیت پائین ساخت این فیلم با انتقادهایی همراه بود.[۷۷]

همچنین در دهه‌های ۱۳۴۰، (عزیز اصلی) ۱۳۵۰ (محراب شاهرخی) و ۱۳۷۰ (احمدرضا عابدزاده، علی پروین، حمید استیلی و افشین پیروانی) نیز شماری از بازیکنان این باشگاه در فیلم‌های سینمای ایران به بازیگری پرداختند.[۷۸]

در سال ۱۳۸۸، پرسپولیس به‌عنوان نخستین باشگاه ایرانی ساخت سرود رسمی‌اش را با همکاری داریوش خواجه‌نوری، خواننده و گیتاریست ایرانی آغاز کرد.[۷۹] این ترانه «آهنگ سرخ» نام دارد و بازیکنان سابق باشگاه آن را خوانده‌اند.[۸۰] پیش از این نیز خوانندگانی مانند فرزین برای پرسپولیس خوانده‌بودند.[۷۹] قاسم افشار نیز در دهه ۷۰ آلبومی با نام «قرمزته» منتشر کرده‌بود.[۸۱]

شبکه‌های اجتماعی

پرسپولیس پرهوادارترین باشگاه فوتبال ایرانی در شبکه‌های اجتماعی است.[۸۲] در ۱ بهمن ۱۳۹۶ اکانت اینستاگرام باشگاه رسمی شد و پرسپولیس نخستین باشگاه ایرانی با اکانت رسمی در شبکه‌های اجتماعی است.[۸۳]

پرسپولیس و سیاست

یکی از گزارش‌های ساواک با مهر «خیلی محرمانه» دربارهٔ هواداران پرسپولیس به تاریخ ۲ بهمن ۱۳۴۹: «... و طرفداران پرسپولیس فریاد می‌زدند مرگ بر این دولت قانون‌شکن و عده‌ای هم در حالی که فرار می‌کردند شعار می‌دادند مرگ بر این دیکتاتور».

در دوران پهلوی

پیش‌زمینه‌ها (پیش از ۱۳۴۷)

پیش از شکل‌گیری پرسپولیس، خاستگاه آن یعنی شاهین درگیر جریانات سیاسی شده‌بود و سیاست میراث پرسپولیس از شاهین بود.[۲۹] مردم کوچه و خیابان، شاهین را مرکز جریان ضدشاهنشاهی می‌دانستند[۲۹] و اکثر هواداران شاهین از مخالفان شاه بودند.[۸۴] جریانات سیاسی و نفوذ پرویز خسروانی باعث انحلال شاهین شد.[۴۰][۲۹]

رابطه پرسپولیس و دربار (۱۳۵۷–۱۳۴۷)

پس از انحلال شاهین، هوادارانش به جهت حضور بازیکنان شاهین در پرسپولیس، از سال ۱۳۴۷ به این تیم گرویدند و تا سال ۱۳۵۷، سکوهای پرسپولیس، کمابیش جایگاه مخالفان شاه محسوب می‌شد.[۲۹] تاج که نماد حکومت شاهنشاهی محسوب می‌شد[۲۹] نیز در تقابل و رقابت با این پرسپولیس قرار گرفت.[۴۰]

به جز علی عبده، ارتشبد محمد خاتم (فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی ایران) و فاطمه پهلوی، عضوی از خانواده سلطنتی ایران نیز به پرسپولیس نزدیک بودند و کماکان رابطه خوبی با پرویز خسروانی نداشتند.[۲۹] بنابراین پرسپولیس جایگاه مناسبی برای مخالفان بود چرا که مانند شاهین «ظاهر مخالف» نداشت.[۲۹] عبده نزد خانواده شاه محبوبیت داشت، چنانچه افتتاح طبقه دوم بولینگ عبده توسط محمدرضا و فرح پهلوی انجام شد؛ اما پس از سال ۱۳۵۴ و درگذشت خاتم، روابط عبده با فاطمه پهلوی و دربار رو به تیرگی گرایید.[۲۹]

در دوران جمهوری اسلامی

اوایل انقلاب و دهه ۶۰ (۱۳۷۰–۱۳۵۷)

پس از انقلاب، پرسپولیس به مانند تاج، در دست انقلابیون قرار گرفت، ملی شد و تغییر نام داد؛[۴۰] و سپس تحت نظر بنیاد مستضعفان قرار گرفت.[۲۹] به نوشته هوشنگ شهابی در دانشنامه ایرانیکا، حکومت جدید پس از انقلاب دل خوشی از فوتبال نداشت و مخالفان شاه معتقد بودند که او برای دور نگه‌داشتن جوانان از سیاست، تب فوتبال را در جامعه رواج می‌داده‌است.[۴۰] در دهه ۶۰ تقابل فوتبال و سیاست بارها منجر به تحریک تماشاگران و سکوهای پرسپولیس شد[۴۰][۲۹] و این مهر تأییدی بود بر دیدگاه حکومت که تب فوتبال بر ضدانقلاب است.[۴۰] در این دهه محمد دادکان و محمدحسن انصاری‌فرد از جمله بازیکنان پرسپولیس بودند که در دوران بازیگری خود وارد جریانات سیاسی شدند.[۲۹] پس از کشته‌شدن مصطفی چمران در سال ۱۳۶۰ و چند تغییر نام در اماکن تهران سازمان تربیت بدنی نیز در اقدامی نام باشگاه را به شهید چمران تغییر داد. مصطفی داوودی رئیس وقت سازمان تربیت بدنی در نامه‌ای به دفتر سید روح‌الله خمینی این تغییر نام را اعلام کرد و البته قرار بود تیم فوتبال پرسپولیس از سال بعد یعنی ۱۳۶۱ نام خود را تغییر دهد. پرسپولیسی‌ها که از اقدامات سازمان شاکی بودند در دیدار هفته سوم خود مقابل هما در باشگاه‌های تهران حاضر نشدند و بدین ترتیب بازنده شدند. هما با این ۲ امتیاز در نهایت قهرمان شد و پرسپولیسی‌ها یک قهرمانی را به خاطر تغییر نام باشگاه از دست دادند. نهایتاً نام تیم فوتبال تغییر نکرد و دوباره به پرسپولیس بازگشت. در روز سه شنبه ۱۷ مهرماه ۱۳۶۳ قرار بود بازی بین دو تیم پرسپولیس و پاس در جام باشگاه‌های تهران انجام شود. بازی در ورزشگاه شهید شیرودی انجام می‌شد. به دلیل ازدحام تماشاگران دیدار آغاز نشد. بلندگوی ورزشگاه اعلام کرد بازی بدون بلیت فروشی در جمعه پیش رو در ورزشگاه آزادی برگزار خواهد شد. تماشاگران علیه رئیس هیئت فوتبال تهران، محمد جانفدا شعار دادند. شعارهایی که رنگ و بوی سیاسی گرفت. سنگ‌پراکنی آغاز شد. تورهای سیمی اطراف میدان پاره شدند و تماشاگران به داخل زمین هجوم آوردند، تیرهای دروازه را از جا درآورده و تور دروازه‌ها و تشک‌های پرش ارتفاع را به آتش کشیدند. به رختکن‌ها حمله کرده و شیشه‌ها را شکستند. با بیرون آمدن تماشاگران از ورزشگاه شیرودی ترافیک سنگینی در خیابان‌های اطراف ورزشگاه ایجاد شد که تا ساعت‌ها ادامه یافت. نیروی انتظامی مداخله و افراد زیادی را دستگیر کرد. روابط عمومی سازمان تربیت بدنی پس از این اتفاق با انتشار اعلامیه‌ای مسابقات دسته اول باشگاه‌های تهران را تعطیل اعلام کرد. محمد جان‌فدا در دادسرا حاضر شد و با قرار وثیقه آزاد شد. پس از این اتفاق دیگر هیچ‌گاه بازی‌های پرسپولیس در ورزشگاه شیرودی برگزار نشد.[۸۵] در دی‌ماه ۱۳۶۵ تیم پرسپولیس تحت پوشش بنیاد مستضعفان قرار گرفت و اولین مدیر منصوب بنیاد در این باشگاه اقدام به تغییر نام باشگاه کرد. آزادی نامی بود که برای جایگزینی پرسپولیس انتخاب شد. در قرعه کشی مسابقات باشگاه‌های تهران حسین آبشناسان رئیس هیئت فوتبال تهران اعلام کرد تیمی به نام پرسپولیس حق شرکت در مسابقات را ندارد و باید با نام آزادی شرکت کند. محمود خوردبین سرپرست پرسپولیس نیز انصراف خود را از حضور در مسابقات اعلام کرد. محمدعلی دقت پور مدیر وقت باشگاه اعلام کرد که اگر پرسپولیسی‌ها حاضر به شرکت در مسابقات نشوند، ما با نفرات دیگری در مسابقات شرکت خواهیم کرد، ولی بازیکن‌ها حاضر به بازی در تیمی تحت عنوان آزادی نبودند. جلساتی با بازیکنان برگزار شد و نهایتاً اداره کل تربیت بدنی تهران در روز ۲۷ بهمن ۱۳۶۵ با یک اطلاعیه به قضیه پایان داد: «به پیشنهاد معاون فرهنگی بنیاد مستضعفان و موافقت اداره کل تربیت بدنی تهران باشگاه پرسپولیس به پیروزی تغییر نام یافت. این تغییر نام به پیشنهاد بازیکنان صورت گرفته‌است.»[۸۶]

دهه ۷۰ و آغاز ورود سیاسیون (۱۳۸۰–۱۳۷۰)

نامه حسن غفوری‌فرد (معاون رئیس‌جمهور ایران و رئیس سازمان تربیت بدنی) به سازمان ثبت اسناد کشور برای معرفی عباس انصاری‌فرد به‌عنوان نماینده تام‌الاختیار سازمان در باشگاه به تاریخ ۳۱ فروردین ۱۳۷۰

به‌طور کلی (و به شکل خاص در باشگاه استقلال) اولین جرقه ورود سیاسیون و سیاست به فوتبال در سال ۱۳۶۹ زده‌شد.[۲۹] سیاست در قبال فوتبال آرام‌تر شد و پوشش تلویزیونی مسابقات افزایش یافت.[۴۰] پرسپولیس و استقلال در این دهه درگیر جناح‌بندی‌های سیاسی شدند اما تا پیش از دوم خرداد جناح‌بندی‌های آنان تقریباً نامشخص بود.[۲۹]

در سال ۱۳۷۲ به اصرار حسن غفوری‌فرد، پرسپولیس زیر نظر فردی از کابینه هاشمی رفسنجانی (حسین محلوجی) قرار گرفت.[۲۹]

در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ علی‌رغم انتظارات، امیر عابدینی، مدیرعامل وقت پرسپولیس و جمعی از بازیکنان در اقدامی از علی‌اکبر ناطق‌نوری حمایت کردند و در آن سو علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل وقت استقلال به همراه بازیکنان و مربیان در نامه‌ای سرگشاده به حمایت از محمد خاتمی پرداختند. این آخرین باری بود که دو باشگاه بدین شکل علنی و صریح موضع‌گیری سیاسی کردند.[۲۹]

دو سال بعد، در ۲۰ تیر ۱۳۷۸ یعنی دو روز پس از واقعه کوی دانشگاه، در حالی که جامعه هنوز دچار التهاب بود و «با وجود شایعات و مشکلات، در فضایی نه‌چندان دلچسب و گرم»،[۸۷] بازی سنتی پرسپولیس–استقلال در فینال جام حذفی با آرامش برگزار شد و علی‌رغم تلاش‌های انجام‌شده برای تحریک تماشاگران، هیچ شعار سیاسی شنیده نشد.[۲۹]

دهه ۸۰ (۱۳۹۰–۱۳۸۰)

پس از آن که در سال ۱۳۸۰، رای دادگاه به تعلق پرسپولیس به دولت صادر شد، محسن مهرعلیزاده، رئیس وقت سازمان تربیت بدنی تلاش کرد که در ترکیب هیئت مدیره پرسپولیس از افراد متمایل به اصلاح‌طلبی استفاده نماید.[۲۹] پس از آغاز دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد و برگزاری انتخابات شورای اسلامی شهر تهران، یاران احمدی‌نژاد توافق کردند تا پرسپولیس زیر نظر شهرداری تهران به کار خود ادامه دهد.[۲۹]

ورزشگاه و زمین تمرین

ورزشگاه خانگی

هواداران باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران در ورزشگاه آزادی

باشگاه پرسپولیس ورزشگاه خانگی اختصاصی ندارد و برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی تهران را اجاره می‌کند.[۸۸][۸۹] تیم ملی فوتبال ایران و استقلال تهران نیز در همین ورزشگاه به میدان می‌روند.

در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی در فصل ۸۲–۸۱، پرسپولیس بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد.[۹۰]

پرسپولیس پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی، بازی‌های خود را در ورزشگاه امجدیه برگزار می‌کرد و در آغاز بنیادگذاری ورزشگاهی مجهز به استخر، زمین ژیمناستیک و بولینگ در مجموعه بولینگ عبده در اختیار داشت. این مجموعه در مرداد ۱۳۵۷ دچار آتش‌سوزی شد.[۵۳]

البته پرسپولیس پیشتر ورزشگاه اختصاصی در اختیار داشته‌است. در اوایل دهه ۱۳۵۰، عبده در شهرک اکباتان زمینی را خریداری کرده‌بود و در آن یک ورزشگاه فوتبال با نام ورزشگاه آپادانا بر پا کرد. پرسپولیس به دلیل کمبود امکانات برای هوادارانش و همکاری نکردن دیگر باشگاه‌ها، تنها یک بازی در ورزشگاه آپادانا انجام داد و پس از آن، از آپادانا به‌عنوان زمین تمرین بهره گرفت. همچنین به دلیل نبود پشتیبانی دیگر باشگاه‌های فوتبال ایران از حرفه‌ای شدن باشگاه پرسپولیس، عبده در سال ۱۳۵۲ ورزشگاه آپادانا را به ارزش ۲۰۰٬۰۰۰ تومان به باشگاه راه‌آهن فروخت. ورزشگاه آپادانا امروز ورزشگاه راه‌آهن نامیده می‌شود و در همسایگی ورزشگاه شهید دستگردی جای دارد. پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ بنیاد مستضعفان و جانبازان دارایی‌های این باشگاه را به سود خود مصادره کرد.[۵۰][۵۳]

در روزهای پایانی سال ۱۳۸۴، وبگاه رسمی باشگاه خبرهایی دربارهٔ این که پرسپولیس «ورزشگاه شهر قدس» را خریده‌است، منتشر کرد؛[۹۱] اما این ماجرا به‌علت مشکلات مالی و حقوقی باشگاه پایان یافت و به ثمر نرسید.[۹۲]

زمین تمرین

پیش از انقلاب، زمین‌های تمرین پرسپولیس ورزشگاه آپادانا[۵۰] و بولینگ عبده[۵۳] بود. وقتی بولینگ عبده مصادره شد پرسپولیس در تپه‌های داوودیه تمرین می‌کرد.[۵۳]

در سال‌های گذشته، تمرینات تیم اصلی بیشتر در ورزشگاه کارگران انجام می‌شد.[۹۳] در شهریور ۱۳۸۷، پس از انتقال باشگاه راه‌آهن به شهرری، پرسپولیس ورزشگاه راه‌آهن را به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان برای یک سال اجاره کرد و پس از ۳۵ سال به ورزشگاه خانگی دیرین خود در شهرک اکباتان بازگشت.[۹۴][۹۵] برای چند سال تیم اصلی پرسپولیس در ورزشگاه شهید درفشی‌فر تمرین می‌کرد.[۹۶] تیم‌های پایه نیز در ورزشگاه امام رضا تمرین و بازی می‌کنند.[۲۲][۹۷] در تیر ۱۳۹۲ آکادمی باشگاه پرسپولیس نیز در ورزشگاه امام رضا راه‌اندازی شد.[۹۸]

در تاریخ ۲۸ دی ۱۳۹۴ ورزشگاه شهید کاظمی برای مدت ۳ سال به باشگاه پرسپولیس واگذار شد. تمرینات تیم فوتبال پرسپولیس پس از تأیید برانکو، در این ورزشگاه که گنجایش ۱۵٬۰۰۰ تماشاگر را دارد، انجام می‌شود.[۹۹]

هواداران و هماوردان

هواداران

هواداران مسابقه پرسپولیس و الجزیره در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸
شادی خیابانی هوادار خردسال پرسپولیس بعد از قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران

پرسپولیس باشگاه پرهواداری است.[۶۹][۱۶] بر پایه نظرسنجی‌های انجام شده باشگاه پرسپولیس به‌عنوان پرهوادارترین باشگاه فوتبال ایران معرفی شده‌است.[۱۵] و بنا بر اعلام وبگاه رسمی، باشگاه برای هوادارانش ارزش بسیاری قائل است.[۱۰۰] با این که باشگاه پرسپولیس در تهران قرار دارد، در سراسر ایران هوادار دارد و در بازی‌های خارج از خانه نیز عده زیادی برای تشویق آن‌ها به ورزشگاه می‌روند.[۶۹][۱۶] این باشگاه در امارات متحده عربی[۱۰۱] و قطر[۱۰۲] نیز هوادارانی دارد. عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر می‌نویسد: «پرسپولیس با بیش از ۳۰ میلیون هوادار به‌عنوان محبوب‌ترین باشگاه آسیا شناخته می‌شود.»[۶۹]

بنا بر نوشته همشهری‌آنلاین، کنفدراسیون فوتبال آسیا در فهرستی پرسپولیس را بالاتر از الهلال عربستان و دالیان چین پرهوادارترین باشگاه آسیا معرفی کرده‌بود.[۱۶] رکورد بیشترین تماشاگر تاریخ لیگ برتر مربوط به بازی پرسپولیس و سپاهان در لیگ هفتم است که بیش از ۱۲۰ هزار تماشاگر در استادیوم آزادی حضور داشتند و بیش از ۸۰ هزار نفر پشت درهای بسته ورزشگاه ماندند.

همچنین باشگاه پرسپولیس رکورددار حضور تماشاگر در تاریخ لیگ قهرمانان است:

  1. ۱۹ می ۲۰۱۵ پرسپولیس یک - الهلال عربستان صفر (ورزشگاه آزادی تهران تماشاگر: ۱۰۰٫۰۰۰ نفر)
  2. ۶ می ۲۰۱۵ پرسپولیس دو - بنیادکار ازبکستان یک (ورزشگاه آزادی تهران تماشاگر: ۱۰۰٫۰۰۰ نفر)
  3. ۸ آوریل ۲۰۱۵ پرسپولیس یک - النصر عربستان صفر (ورزشگاه آزادی تهران تماشاگر: ۱۰۰٫۰۰۰ نفر)
  4. پرتماشاگرترین بازی لیگ قهرمانان آسیا در سال ۲۰۱۲: بازی پرسپولیس و الغرافه قطر با حضور ۹۶٫۲۰۰ نفر تماشاگر برگزار گردید.[۱۰۳]
  5. پرتماشاگرترین بازی لیگ قهرمانان در سال ۲۰۰۹: بازی پرسپولیس و بنیادکار ازبکستان با حضور ۹۵٬۲۲۵ نفر

هماوردان

استقلال تهران

شهرآورد ۹۲ در لیگ برتر ۹۹–۱۳۹۸

بازی میان پرسپولیس و استقلال، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۶۹] رکورد بیشترین گل زده و شکست ناپذیری (شش بازی رسمی) در داربی تهران در اختیار تیم پرسپولیس است. همچنین نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۱۰۴] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهم‌ترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۱۰۵] برخلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه‌است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۶۹][۱۰۶] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٫۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۶۹] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۱۰۶][۱۰۷] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۱۰۸]

سپاهان اصفهان

با این که پرسپولیس و سپاهان هر دو ریشه در باشگاه فوتبال شاهین دارند، در گذشته بازی این دو هماوردی محسوب نمی‌شد. با آغاز جام خلیج فارس و قهرمانی باشگاه‌های اصفهانی در جام‌های فوتبال ایران، به اهمیت بازی‌های رودرروی باشگاه‌های اصفهان و تهران افزوده‌شد. پس از نبرد قهرمانی پرسپولیس و سپاهان در جام حذفی ۸۵-۱۳۸۴ و لیگ برتر ۸۷–۱۳۸۶، این حساسیت و اهمیت دوچندان شد، به گونه‌ای که هم‌اکنون این هماوردی از مهم‌ترین بازی‌های دو باشگاه در هر فصل است.[۳۵][۱۰۹]

عملکرد

فصل‌های اخیر

جدول زیر عملکرد کلی پرسپولیس از آغاز لیگ برتر را نشان می‌دهد.

نمودار رتبه‌های پرسپولیس در لیگ از ۱۳۴۷
فصل رتبه در لیگ جام حذفی لیگ قهرمانان آسیا
۸۱–۱۳۸۰ ۱ ۱/۴ پایانی
۸۲–۱۳۸۱ ۳ ۱/۸ پایانی دور گروهی
۸۳–۱۳۸۲ ۵ ۱/۸ پایانی
۸۴–۱۳۸۳ ۴ ۱/۸ پایانی
۸۵–۱۳۸۴ ۹ نایب‌قهرمان
۸۶–۱۳۸۵ ۳ نیمه پایانی
۸۷–۱۳۸۶ ۱ ۱/۸ پایانی
۸۸–۱۳۸۷ ۵
۱/۴ پایانی
۱/۸ پایانی
۸۹–۱۳۸۸ ۴ قهرمان
۹۰–۱۳۸۹ ۴ قهرمان دور گروهی
۹۱–۱۳۹۰ ۱۲
۱/۴ پایانی
۱/۸ پایانی
۹۲–۱۳۹۱ ۷ نایب‌قهرمان
۹۳–۱۳۹۲ ۲
۱/۴ پایانی
۹۴–۱۳۹۳ ۸
نیمه پایانی
۱/۸ پایانی
۹۵–۱۳۹۴ ۲
۱/۴ پایانی
۹۶–۱۳۹۵ ۱
۱/۱۶ پایانی
نیمه نهایی
۹۷–۱۳۹۶ ۱
۱/۴ پایانی
نایب‌قهرمان
۹۸–۱۳۹۷ ۱ قهرمان دور گروهی
۹۹–۱۳۹۸ ۱
نیمه نهایی
نایب‌قهرمان
۰۰–۱۳۹۹ ۱
۱/۴ پایانی
۱/۴ پایانی
۰۱–۱۴۰۰ ۲
۱/۴ پایانی
۰۲–۱۴۰۱ ۱ قهرمان دور گروهی

تمام ادوار

از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷

تا ۱۳۸۰

لیگ برتر

تیم‌های دیگر

پرسپولیس در رده‌های سنی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان تیم دارد.[۲۲][۱۱۰]

مهدی عبدی، از محصولات آکادمی پرسپولیس که به تیم اصلی راه یافته‌است.

پرسپولیس پیش از انقلاب تیم آماتورها داشت. در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱، پرسپولیس رسماً با تیم آماتورهایش در جام شرکت کرد.[۴۹] مهدی عسگرخانی، دروازه‌بان آماتورهای پرسپولیس برجسته‌ترین بازیکن آن تیم بود که بعداً به تیم اصلی رسید.[۲۲] در ۲۸ شهریور ۱۳۸۵، با اعلام محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل وقت پرسپولیس، باشگاه فوتبال سرخپوشان دلوار افزار تیم دوم پرسپولیس معرفی شد.[۲۲][۱۱۱] فصل بعد بهادر عبدی[۱۱۲] و فرهاد خیرخواه،[۱۱۳] از سرخپوشان به پرسپولیس پیوستند. پس از تغییر مدیرعامل پرسپولیس رابطهٔ دو باشگاه کمرنگ شد و پرسپولیس به برخی تعهدات خود عمل نکرد.[۱۱۴] در آبان ۱۳۸۷ امتیاز باشگاه سرخپوشان واگذار شد.[۱۱۵][۱۱۶] در آبان ۱۳۸۸ تیم ب پرسپولیس راه‌اندازی شد.[۱۱۷][۱۱۸] این تیم در اواخر سال ۱۳۹۰ قهرمان مسابقات حذفی باشگاه‌های تهران شد.[۱۱۹] در ۳ مهر ۱۳۹۱، با اعلام محمد رویانیان مدیرعامل وقت پرسپولیس، باشگاه فوتبال پرسپولیس قائم‌شهر که در شهر قائم‌شهر قرار دارد یکی از زیرمجموعه‌های باشگاه پرسپولیس و تحت حمایت باشگاه پرسپولیس شد.[۱۲۰] مهرداد اولادی و هادی نوروزی، از جمله بازیکنان پرسپولیس قائم‌شهر بوده‌اند که تاکنون به پرسپولیس پیوستند.[۱۲۱] در ۳ آبان ۱۳۹۲، با اعلام محمد رویانیان مدیرعامل وقت پرسپولیس، امتیاز باشگاه فوتبال سایپا شمال که در شهر قائم‌شهر قرار داشته خریداری شد و نام سایپا شمال به باشگاه فوتبال پرسپولیس شمال تغییر کرد.[۱۲۲] در نهایت پرسپولیس شمال به خوبی مورد حمایت قرار نگرفت.[۱۲۳]

کادر تیم‌های پایه

تیم امید[۱۲۴][۱۲۵]
نام سمت
ایران محمود انصاری سرمربی
ایران بهادر عبدی مربی
ایران رضا ریاضتی سرپرست
تیم جوانان
نام سمت
ایران مهدی عطالو سرمربی
ایران احسان خرسندی مربی
ایران محمد برزگر سرپرست
تیم نوجوانان
نام سمت
ایران فرزاد آشوبی سرمربی
ایران مسعود زارعی مربی
ایران امیر محبی سرپرست
تیم نونهالان
نام سمت
ایران حسن خان‌محمدی سرمربی
ایران میلاد میرترابی مربی
ایران محسن الیاسی سرپرست

تیم زنان

تیم فوتبال دختران پرسپولیس در سال ۱۳۵۱. هنگامه افشار نفر اول نشسته از چپ کاپیتان تیم فوتبال بانوان پرسپولیس[۱۲۶]

پرسپولیس پیش از انقلاب تیم زنان داشت. آن‌ها پس از تاج و به‌همراه دیهیم و عقاب از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بودند.[۱۲۷] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۱۲۸] در اواخر همان سال، پرسپولیس امتیاز تیم زنان پیکان را در اختیار گرفت و در لیگ فوتبال زنان ایران شرکت کرد.[۱۲۹]

بازیکنان

بازیکنان کنونی

تا تاریخ ۸ اسفند ۱۴۰۲
شماره پست بازیکن
۱ ایران دروازه‌بان علیرضا بیرانوند
۲ ایران هافبک امید عالیشاه کاپیتان
۳ ایران مدافع فرشاد فرجی
۴ ایران مدافع علی نعمتی
۵ ایران هافبک مسعود ریگی
۶ ایران مدافع محمدحسین کنعانی‌زادگان
۷ ایران هافبک سروش رفیعی
۸ ایران مدافع مرتضی پورعلی‌گنجی
۹ ایران هافبک مهدی ترابی
۱۱ ایران مدافع دانیال اسماعیلی‌فر
۱۷ ایران مدافع محمدمهدی احمدی زیر ۲۳سال
۱۸ ایران مهاجم ابوالفضل بابایی
۱۹ ایران هافبک وحید امیری
۲۱ ایران هافبک سعید صادقی
۲۲ ایران دروازه‌بان امیررضا رفیعی زیر ۲۳سال
۲۷ ایران هافبک محمد خدابنده‌لو
۲۹ ایران مهاجم علیرضا خدادادی زیر ۲۳سال
شماره پست بازیکن
۳۰ گرجستان مدافع گیورگی گولسیانی
۳۱ ایران هافبک نیما معروف بیگی زیر ۲۳سال
۳۲ ایران مهاجم امید فهمی زیر ۲۳سال
۳۳ قطر مدافع عبدالکریم حسن
۳۴ ایران هافبک سمیر حبوباتی زیر ۱۹سال
۳۵ ایران هافبک علیرضا عنایت‌زاده زیر ۲۱سال
۳۷ ایران مهاجم علیرضا بابایی زیر ۲۱سال
۴۱ ایران دروازه‌بان عرفان نجاری زیر ۲۱سال
۴۴ ایران دروازه‌بان مهرشاد اسدی زیر ۲۳سال
۴۸ ایران هافبک محمدمیلاد سورگی زیر ۲۳سال
۶۶ تاجیکستان مدافع وحدت حنانوف
۷۰ ازبکستان هافبک آستان ارونوف
۷۲ ایران مهاجم عیسی آل کثیر
۷۶ ایران هافبک سهیل صحرایی زیر ۲۱سال
۸۰ ایران هافبک یاسین سلمانی زیر ۲۳سال
۸۸ ایران هافبک سینا اسدبیگی


قرضی در بیرون

شماره پست بازیکن
۱۵ ایران هافبک ابوالفضل سلیمانی (در آلومینیوم اراک تا تیر ۱۴۰۳)
۹۹ ایران دروازه‌بان احمد گوهری (در آلومینیوم اراک تا تیر ۱۴۰۳)
۱۶ ایران مهاجم مهدی عبدی (در تراکتور تا تیر ۱۴۰۳)
۷۷ ایران مهاجم محمد عمری (در ملوان تا تیر ۱۴۰۳)
۱۰ ایران هافبک میلاد سرلک (در ملوان تا تیر ۱۴۰۳)


شماره‌های بایگانی‌شده

شماره نام بازیکن
۲۴ ایران هادی نوروزی

بازیکنان پیشین

برای دیدن نام تمام بازیکنان باشگاه که در ویکی‌پدیای فارسی مقاله دارند، رده:بازیکنان باشگاه پرسپولیس را ببینید.

بازیکنان سرشناس

چهره‌های ماندگار

کاپیتان‌ها

کاپیتان کشور سال توضیحات
حمید جاسمیان ایران ۴۹–۱۳۴۷ در سال‌های اولیه جاسمیان و بهزادی و وطنخواه به تناوب کاپیتانی تیم را برعهده داشتند.
همایون بهزادی ایران ۵۴–۱۳۴۷ کاپیتان فاتح جام تخت جمشید ۱۳۵۲
بیوک وطنخواه ایران ۵۲–۱۳۴۷ کاپیتان فاتح جام منطقه‌ای ایران ۱۳۵۰ - در سال ۵۱، بهزادی کاپیتان تیم حرفه‌ای و وطنخواه کاپیتان تیم آماتورها بود
عزیز اصلی ایران ۱۳۴۸ به‌علت انتقال اکثر بازیکنان به پیکان - او پس از بازی با تاج چندماه محروم شد و در این مدت علی سلیمی کاپیتان تیم بود
جعفر کاشانی ایران ۱۳۵۳ کاپیتان اول سال ۵۳ بهزادی و کاپیتان دوم وطنخواه بود، ولی به‌علت نیمکت نشینی آن‌ها در اکثر بازی‌های فصل، کاشانی کاپیتان بود.
ابراهیم آشتیانی ایران ۵۵–۱۳۵۳ کاپیتان فاتح جام تخت جمشید ۱۳۵۴
علی پروین ایران ۶۶–۱۳۵۵ کاپیتان فاتح جام باشگاه‌های تهران ۱۳۶۱، جام باشگاه‌های تهران ۱۳۶۵ و جام حذفی فوتبال تهران ۱۳۶۲
محمد مایلی‌کهن ایران ۶۸–۱۳۶۶ کاپیتان فاتح جام حذفی فوتبال ایران ۱۳۶۶، جام باشگاه‌های تهران ۱۳۶۶، جام باشگاه‌های تهران ۱۳۶۷، جام باشگاه‌های تهران ۱۳۶۸ و جام حذفی فوتبال تهران ۱۳۶۶
محمد پنجعلی ایران ۷۳–۱۳۶۸ کاپیتان فاتح جام برندگان جام آسیا ۹۱–۱۹۹۰، جام حذفی فوتبال ایران ۷۱–۱۳۷۰ و جام باشگاه‌های تهران ۱۳۶۹
فرشاد پیوس ایران ۷۶–۱۳۷۳ کاپیتان فاتح لیگ آزادگان ۱۳۷۴ و لیگ آزادگان ۱۳۷۵
مجتبی محرمی ایران ۱۳۷۵ کاپیتان اول پیوس بود ولی به‌علت اختلافاتش با استانکو در اکثر بازی‌های فصل، محرمی کاپیتان بود.
حسین عبدی ایران ۷۸–۱۳۷۶ کاپیتان فاتح لیگ آزادگان ۷۸–۱۳۷۷ و جام حذفی فوتبال ایران ۷۸–۱۳۷۷
احمدرضا عابدزاده ایران ۸۰–۱۳۷۸ کاپیتان فاتح لیگ آزادگان ۷۹–۱۳۷۸
افشین پیروانی ایران ۸۳–۱۳۸۰ کاپیتان فاتح لیگ برتر فوتبال ایران ۸۱–۱۳۸۰
بهروز رهبری‌فر ایران ۸۴–۱۳۸۳
کریم باقری ایران ۸۹–۱۳۸۴ کاپیتان فاتح لیگ برتر فوتبال ایران ۸۷–۱۳۸۶ و جام حذفی فوتبال ایران ۸۹–۱۳۸۸
شیث رضایی ایران ۱۳۸۹ با کنار رفتن کریم باقری کاپیتان شد ولی فقط حدود یک ماه کاپیتان بود و به دلیل مسائل حاشیه‌ای و رای‌گیری در اردوی ترکیه، کاپیتانی را از دست داد.
سپهر حیدری ایران ۹۰–۱۳۸۹ کاپیتان فاتح جام حذفی فوتبال ایران ۹۰–۱۳۸۹
علی کریمی ایران ۱۳۹۰ نخستین بار در مهرماه ۱۳۸۷؛ پس از تعویض کریم باقری در هفته هشتم لیگ برتر مقابل پگاه گیلان، کاپیتانی را تجربه کرد. (۷۰ کاپیتانی در ۱۴۱ بازی برای پرسپولیس)
مهدی مهدوی‌کیا ایران ۹۲–۱۳۹۰
محمد نوری ایران ۹۴–۱۳۹۲
هادی نوروزی ایران ۱۳۹۴ او در روز ۹ مهر ۱۳۹۴ در اثر ایست قلبی در سی سالگی درگذشت.
امید عالیشاه ایران ۹۵–۱۳۹۴
سید جلال حسینی ایران ۱۴۰۱–۱۳۹۵ کاپیتان فاتح لیگ برتر ۹۶–۱۳۹۵، سوپر جام ۱۳۹۶، لیگ برتر ۹۷–۱۳۹۶، سوپر جام ۱۳۹۷، لیگ برتر ۹۸–۱۳۹۷، جام حذفی ۹۸–۱۳۹۷، سوپر جام ۱۳۹۸، لیگ برتر ۹۹–۱۳۹۸، سوپر جام ۱۳۹۹ و لیگ برتر ۱۴۰۰–۱۳۹۹
امید عالیشاه ایران ۱۴۰۱– کاپیتان فاتح لیگ برتر ۰۲–۱۴۰۱، جام حذفی ۰۲–۱۴۰۱، سوپر جام ۱۴۰۲
یادکرد [۴۳][۱۳۰][۱۳۱][۱۳۲][۱۳۳][۱۳۴]

نکته: بازیکنان دیگری هم هستند که هیچ‌گاه کاپیتان اول نبوده‌اند ولی حداقل در ۵ بازی کاپیتانی سرخپوشان را بر عهده داشته‌اند: ۱– محراب شاهرخی ۲– ناصر نورایی ۳– حمید درخشان ۴– کاظم سیدعلیخانی ۵– ضیا عربشاهی ۶– وحید قلیچ ۷– ناصر محمدخانی ۸– رضا شاهرودی ۹– علی انصاریان ۱۰– علیرضا حقیقی ۱۱– محسن بنگر ۱۲– علیرضا نورمحمدی ۱۳–حسین ماهینی ۱۴–علیرضا بیرانوند

بیشترین حضور

# نام ملیت پست بازی
۱ علی پروین ایران هافبک ۳۴۱
۲ محمد پنجعلی ایران مدافع ۲۶۴
۳ سید جلال حسینی ایران مدافع ۲۶۱
۳ حسین عبدی ایران هافبک ۲۶۱
۵ افشین پیروانی ایران مدافع ۲۵۵
۵ امید عالیشاه ایران هافبک ۲۵۵
۷ بهروز رهبری فرد ایران مدافع ۲۴۹
۸ کمال کامیابی‌نیا ایران هافبک ۲۳۵
۹ کریم باقری ایران هافبک ۲۳۱
۱۰ فرشاد پیوس ایران مهاجم ۲۲۳
۱۱ وحید امیری ایران هافبک ۲۱۹
۱۲ محمد مایلی کهن ایران هافبک ۲۱۸
۱۳ احمد نوراللهی ایران هافبک ۲۱۳
۱۴ علی علیپور ایران مهاجم ۲۱۱
۱۵ هادی نوروزی ایران مهاجم ۲۰۱

گلزنان برتر

فهرست پانزده گلزن برتر تاریخ پرسپولیس:[۱۳۵][۱۳۶][۱۳۷][۱۳۸][۱۳۹]

# نام ملیت پست گل
۱ فرشاد پیوس ایران مهاجم ۱۵۳
۲ علی پروین ایران هافبک ۹۵
۳ همایون بهزادی ایران مهاجم ۸۳
۴ صفر ایرانپاک ایران مهاجم ۷۴
۵ علی علیپور ایران مهاجم ۷۲
۶ حسین کلانی ایران مهاجم ۷۱
۷ ناصر محمد خانی ایران مهاجم ۵۹
۸ مهدی طارمی ایران مهاجم ۵۵
۹ کریم باقری ایران هافبک ۴۶
۱۰ علی دایی ایران مهاجم ۴۳
۱۱ محمد نوری ایران هافبک ۴۲
۱۲ مجتبی محرمی ایران مدافع ۴۱
۱۳ محمود خوردبین ایران مهاجم ۴۰
۱۴ ادموند بزیک ایران مهاجم ۴۰
۱۵ مهدی ترابی ایران هافبک ۳۹

گلزنان خارجی

فهرست تمام گلزنان خارجی تاریخ پرسپولیس:[۱۴۰][۱۴۱]

# نام ملیت دوران بازی
در پرسپولیس
تعداد گل
۱ آلن ویتل انگلستان ۱۳۵۵–۱۳۵۷ ۱۶
۲ گیورگی گولسیانی گرجستان ۱۴۰۱– ۱۵
۳ گادوین منشا نیجریه ۱۳۹۶–۱۳۹۷ ۱۴
۴ ابراهیم توره سنگال ۱۳۸۷–۱۳۸۸ ۱۳
۵ ایمون زاید لیبی جمهوری ایرلند ۱۳۹۰–۱۳۹۱ ۱۲
۶ اشپیتیم آرفی آلمان کوزوو آلبانی ۱۳۸۸–۱۳۹۰ ۹
۷ جری بنگتسون هندوراس ۱۳۹۴–۱۳۹۵ ۷
۸ حوار ملا محمد عراق ۱۳۸۸–۱۳۸۹ ۶
یورگن لوکادیا هلند ۱۴۰۱
۱۰ بشار رسن عراق ۱۳۹۶–۱۳۹۹ ۵
۱۱ تیاگو آلوز فراگا برزیل ۱۳۸۸–۱۳۹۰ ۴
۱۲ عیسی ترائوره مالی ۱۳۸۲–۱۳۸۳ ۳
زیاد شعبو سوریه ۱۳۸۵–۱۳۸۶
ماته دراگه‌چوویچ کرواسی ۱۳۸۶–۱۳۸۷
شیخ دیاباته مالی ۱۴۰۱–۱۴۰۲
# نام ملیت دوران بازی
در پرسپولیس
تعداد گل
۱۶ لوی صلاح حسن عراق ۱۳۸۵ ۲
وسلی برازیلیا برزیل ۱۳۸۸–۱۳۸۹
ولاتکو گروزدانوسکی مقدونیه شمالی ۱۳۹۲
مارکو پرویچ صربستان ۱۳۹۲
ماریو بودیمیر کرواسی ۱۳۹۷–۱۳۹۸
۲۱ بیلی مک‌کلور اسکاتلند ۱۳۵۵ ۱
سامبو چوجی نیجریه ۱۳۸۳
رافائل ادریو نیجریه ۱۳۸۵
روبرت ساها جمهوری چک ۱۳۸۵
پائولو دی کارمو برزیل ۱۳۸۷
# نام ملیت دوران بازی
در پرسپولیس
تعداد گل
۲۱ ایوان پترویچ صربستان ۱۳۸۷ ۱
ژوزه تادئو برزیل ۱۳۹۳–۱۳۹۴
وولودیمیر پریموف اوکراین ۱۳۹۵
کریستین اوساگونا نیجریه ۱۳۹۸–۱۳۹۹[۱۴۲]
شیرزاد تمیروف ازبکستان ۱۴۰۰–۱۴۰۱
وحدت حنانوف تاجیکستان ۱۴۰۰–
لئاندرو پریرا برزیل ۱۴۰۱–۱۴۰۲
نبیل باهویی سوئد ۱۴۰۲
آستان اورونوف ازبکستان ۱۴۰۲–

مربیان

کادر فنی

از تاریخ ۲۰ بهمن ۱۴۰۲
منبع:سایت رسمی فدراسیون فوتبال ایران
کادر فنی باشگاه پرسپولیس
سمت نام
سرمربی برزیل اوسمار لوس ویرا
مربی ایران سید جلال حسینی
برزیل رافائل تولدو
مربی دروازه‌بان‌ها برزیل جرسی انیسیو
مربی بدنساز اسپانیا پپه لوسادا
آنالیزور ایران مهرداد خانبان
پزشک ایران علیرضا حقیقت
سرپرست تیم ایران افشین پیروانی

مربیان پیشین

مربی کشور سال
رجبعلی فرامرزی ایران ۱۳۴۷–۱۳۴۲
پرویز دهداری ایران ۱۳۴۸–۱۳۴۷
رجبعلی فرامرزی ایران ۱۳۴۸
حسین فکری ایران ۱۳۵۰–۱۳۴۹
آلن راجرز انگلستان ۱۳۵۳–۱۳۵۰
همایون بهزادی ایران ۱۳۵۴–۱۳۵۳
بیوک وطنخواه ایران ۱۳۵۴
ایوان کونوف اتحاد جماهیر شوروی ۱۳۵۵
منصور امیرآصفی ایران ۱۳۵۶–۱۳۵۵
پرویز قلیچ‌خانی ایران ۱۳۵۶
محراب شاهرخی ایرانایران ۱۳۶۰–۱۳۵۶
علی پروین ایران ۱۳۶۷–۱۳۶۰
مربی کشور سال
مسعود معینی ایران ۱۳۶۷
علی پروین ایران ۱۳۷۲–۱۳۶۷
محمود خوردبین ایران ۱۳۷۲
محمد پنجعلی ایران ۱۳۷۲
ولادیسلاو بگوویچ کرواسی ۱۳۷۳
حمید درخشان ایران ۱۳۷۳
هانس یورگن گده آلمان ۱۳۷۴
استانکو پوکله‌پوویچ کرواسی ۱۳۷۶–۱۳۷۴
محسن عاشوری ایران ۱۳۷۶
حمید درخشان ایران ۱۳۷۶
ایوان متکوویچ کرواسی ۱۳۷۷–۱۳۷۶
علی پروین ایران ۱۳۸۲–۱۳۷۷
مربی کشور سال
وینگو بگوویچ کرواسی ۱۳۸۳–۱۳۸۲
راینر زوبل آلمان ۱۳۸۴–۱۳۸۳
علی پروین ایران ۱۳۸۴
آری هان هلند ۱۳۸۵–۱۳۸۴
مصطفی دنیزلی ترکیه ۱۳۸۶–۱۳۸۵
افشین قطبی ایرانایالات متحده آمریکا ۱۳۸۷–۱۳۸۶
افشین پیروانی ایران ۱۳۸۷
نلو وینگادا پرتغال ۱۳۸۸–۱۳۸۷
زلاتکو کرانچار کرواسی ۱۳۸۸
علی دایی ایران ۱۳۹۰–۱۳۸۸
حمید استیلی ایران ۱۳۹۰
محسن عاشوری ایران ۱۳۹۰
مربی کشور سال
مصطفی دنیزلی ترکیه ۱۳۹۱–۱۳۹۰
مانوئل ژوزه پرتغال ۱۳۹۱
یحیی گل‌محمدی ایران ۱۳۹۲–۱۳۹۱
علی دایی ایران ۱۳۹۲–۱۳۹۳
حمید درخشان ایران ۱۳۹۳–۱۳۹۴
برانکو ایوانکوویچ کرواسی ۱۳۹۴–۱۳۹۸
گابریل کالدرون آرژانتین ۱۳۹۸
یحیی گل‌محمدی ایران ۱۳۹۸–۱۴۰۲
اوسمار لوس ویرا برزیل ۱۴۰۲–

چارت مدیریتی باشگاه

تا تاریخ ۲۲ شهریور ۱۴۰۱[۱۴۳]
نام سمت
وزارت ورزش و جوانان مالک
رضا درویش مدیرعامل
حسین شهریاری رئیس هیئت مدیره
مجید پوراحمدی عضو هیئت مدیره
محمد اسد مسجدی عضو هیئت مدیره
حسین خبیری عضو هیئت مدیره

افتخارات

جام‌های رسمی پرسپولیس
نوع
رقابت‌ها
قهرمانی
فصل‌ها
نایب‌قهرمانی فصل‌ها
داخلی
کشوری
۱۵
*۱۰
۲
سوپر جام ایران
۵
استانی (بالاترین سطح)
۶
۴
۲
۱۳۶۱، ۱۳۶۶
۲
۱۳۴۷، ۱۳۶۰
۱
۰
۱
۰
قاره‌ای
**۱
**۱
لیگ قهرمانان آسیا
۰
**۲
مجموع
۳۸ قهرمانی
۲۲ نایب‌قهرمانی
  •   رکورد
  •   * رکورد مشترک
  •   ** رکورد ایران
  •   رکورد
  •   * رکورد مشترک
  •   ** رکورد ایران

نمای کلی

مرور کلی
رقابت قهرمان نایب‌قهرمان
لیگ قهرمانان آسیا ۰ ۲
جام برندگان جام آسیا ۱ ۱
مسابقات انتخابی باشگاهی قهرمانی آسیا ۱ ۰
لیگ‌های فوتبال ایران ۱۵ ۱۰
جام حذفی ایران ۷ ۲
سوپر جام ایران ۵ ۱
جام باشگاه‌های تهران ۶ ۴
جام حذفی تهران ۲ ۲
جام شهید اسپندی ۱ ۰
مجموع ۳۸ ۲۲

آمار و ترین‌ها

مسائل اقتصادی و حقوقی

درآمدزایی

شرح درآمدها و مخارج تیم فوتبال پرسپولیس از ۱ فروردین تا ۲۹ آذر ۱۳۵۲. حاصل تفریق درآمدها و هزینه‌ها، ۱٬۳۴۸٬۷۷۴ ریال زیان نشان می‌دهد.

باشگاه‌های فوتبال ایران، از جمله پرسپولیس در درآمدزایی حرفه‌ای نیستند.[۱۴۹] هم‌اکنون بیشتر منابع مالی باشگاه پرسپولیس توسط مالک باشگاه، سازمان تربیت بدنی تأمین می‌شود.[۱۵۰] کمک‌های بلاعوض هواداران ثروتمند،[۲۲][۱۵۱] فروش بازیکن،[۲۲] بازی‌های بین‌المللی[۲۲][۱۵۲] و حامیان مالی[۲۲] از دیگر منابع مالی مهم باشگاه هستند. به‌طور مثال، مبلغ قرارداد پرسپولیس با ماری براون، ۳ میلیارد تومان بوده‌است.[۱۵۳] در سال ۱۳۸۳، باشگاه پرسپولیس با مشارکت شرکت اتریشی آسپا در تولید نوشابه «پرس پاور» با برند خود به فعالیت اقتصادی پرداخت.[۱۵۴][۱۵۵] پرسپولیس همچنین توانسته به‌عنوان نخستین باشگاه ایرانی بابت حق پخش تلویزیونی[۱۵۶]<