بادپر (هواگرد) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بادپر فایبرگلاس دی‌جی-۸۰۰ با عملکرد بالا روی دریاچه سر پونسون در کوه‌های آلپ فرانسه

بادپَر[۱] یک هواگرد ثابت‌بال است که در هنگام پرواز، واکنش دینامیکی هوا در برابر سطوح بالابرش آن را نگه می‌دارد و پرواز آزاد آن به موتور وابسته نیست.[۲] بیشتر بادپرها موتور ندارند، اگرچه گلایدرهای موتوری موتورهای کوچکی برای افزایش مدت پروازشان در صورت لزوم با حفظ ارتفاع دارند (معمولاً هواسر برای حفظ ارتفاع به هوای بالارونده متکی است) و برخی از آنها به قدرت کافی برای خودپرتابی را دارند.

اتو لیلینتال در حال پرواز
کوچکترین بادپَر در جهان - BrO-18 "Boružė" (کفشدوز)، ساخته شده در لیتوانی در سال ۱۹۷۵
بادپر فوق سبک "صندلی هوا" Sandlin Goat 1
سبک‌پَر امروزی "بال منعطف".

برخلاف هواسُر، سبک‌پَر تنها با استفاده از پاهای خلبان قابلیت حمل، پرواز و فرود را دارد.[۳]

پرونده:Paraglidertakeoff.jpg
پرواز چتربال در برزیل

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
  2. FAA Glider handbook بایگانی‌شده در ۲۰۰۹-۰۲-۰۶ توسط Wayback Machine
  3. "FAI Sporting Code Section 7" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2009-03-19. Retrieved 2009-03-13.