ایلون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایلون(عبری:אֵילֹן به معنی «بلوط») از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران و در زمره داوران کوچک طوایف بنی‌اسرائیل آورده شده‌است. او دوازدهمین داور اسرائیل بود که پس از ابصان و پیش از عبدون داوری داشته‌است. او را از طایفه زبولون دانسته‌اند. مدت حکومت او ده‌سال بود. وی در ولایت زبولون درگذشت و در ایالون دفن شد.(داوران ۱۲:۱۱)

منابع

[ویرایش]
  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴