اوپیدوم (Oppidum؛ جمع: اوپیداoppida) یک شهرک یا سکونتگاه بزرگ مستحکم در عصر آهن است. اوپیدا در درجه اول با فرهنگسلتیکلا تن مرتبط است که در طول قرن دوم و یکم قبل از میلاد ظهور کرد و در سراسر اروپا گسترش یافت و از بریتانیا و ایبریا در غرب تا لبه دشت مجارستان در شرق امتداد داشت.[۱][۲] این شهرک‌ها تا زمانی که رومیان اروپای جنوبی و غربی را فتح کردند همچنان مورد استفاده قرار می‌گرفتند. بسیاری از آنها پس از آن دوران به شهرک‌ها و شهرهای دوران روم تبدیل شدند، در حالی که برخی دیگر متروکه شدند. در نواحی شمال رودخانه‌های دانوب و راین، مانند اکثر مناطق آلمانی، جایی که جمعیت‌ها مستقل از روم باقی ماندند، استفاده از اوپیدا تا قرن اول بعد از میلاد ادامه داشت.
↑"Oppida". oppida.org. 2000. Oppidum (plural oppida) was the name used by Caesar to describe the Celtic towns that he discovered during his conquest of Gaul. In archaeology, the term is now used to describe all fortified Celtic sites covering a minimum area of 15ha and dating back to the second half of the 2nd and 1st centuries BC (the late La Tène period). These towns were both economic and political centres.
↑"Oppidum". The Concise Oxford Dictionary of Archaeology. Oppidum: The term used by Julius Caesar to describe fortified tribal centres encountered by him in Gaul in 58–51 bc which did not merit categorization as cities (urbes). In archaeological usage it is applied more generally to fortified sites and large permanent settlements of the late pre‐Roman Iron Age in Europe. These served as centres for administration, trade, craft production, and religion.
French
Deutsch
