اونگجین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اونگجین، معروف به گومانارو (هانگول: 고마 나루، به معنای: "بندر خرس") سابقاً شهری در شبه جزیره کره بود. این مکان امروزه در شهر گنگجو که در استان چونگچانگ جنوبی، کره جنوبی قرار دارد واقع شده‌است. این شهر از سال ۴۷۵ تا ۵۳۸ میلادی پایتخت باکجه بود. هنگامی که ویریسونگ (سئول امروزی) پایتخت باکجه در سال ۴۷۵ میلادی توسط گوگوریو تصرف شد پادشاه مونجو پایتخت را به این شهر منتقل کرد. در سال ۵۳۸، پادشاه سئونگ پایتخت را به شهر سابی (در شهرستان بویو امروزی) منتقل کرد. امروزه این شهر با نام گنگجو شناخته می‌شود.

از مکانهای تاریخی برجسته شهر اونگجین می‌توان به قلعه گونگسان و مقبره پادشاه موریونگ اشاره کرد.

تاریخچه[ویرایش]

در سال ۴۷۵ میلادی، جانگسو پادشاه گوگوریو به باکجه حمله کرد. در این حمله پادشاه گائه رو دوم کشته شد و نخستین پایتخت باکجه یعنی شهر وی رِسونگ توسط گوگوریو تصرف و نابود شد. پادشاه مونجو که به تازگی به حکومت رسیده بود پایتخت را به شهر اونگجین منتقل کرد.^[۱]

در زمان سلطنت پادشاه موریونگ، پادشاهی باکجه ثبات سیاسی خود را بازیافت و باکجه با دودمان لیانگ از چین و ژاپن روابط سیاسی برقرار کرد. باکجه فرهنگ چینی را اقتباس نمود و آن را به شیلا، گایا و ژاپن عرضه کرد.

اونگجین موقعیت خود را تا زمان انتقال پایتخت باکجه به شهر سابی در سال ۵۳۸ که توسط پادشاه سئونگ انجام شد حفظ کرد. دوره اونگجین به عنوان دوره احیای قدرت ملی و ثبات سیاسی باکجه شناخته می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• سه پادشاهی کره
• تاریخ کره

منابع[ویرایش]