اولکسی دانیلوف - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اولکسی دانیلوف
دبیر شورای امنیت و دفاع ملی اوکراین
آغاز به کار
۳ اکتبر ۲۰۱۹
رئیس‌جمهورولودیمیر زلنسکی
پس ازOleksandr Danylyuk
People's Deputy of Ukraine
دوره مسئولیت
۲۵ مه ۲۰۰۶ – ۲۳ نوامبر ۲۰۰۷
Governor of Luhansk Oblast
دوره مسئولیت
۴ فوریه ۲۰۰۵ – ۸ نوامبر ۲۰۰۵
رئیس‌جمهورویکتور یوشچنکو
پس ازOleksandr Yefremov
پیش ازHennadiy Moskal
شهردار لوهانسک
دوره مسئولیت
ژوئیه ۱۹۹۴ – سپتامبر ۱۹۹۷
پس ازVolodymyr Pantyukhin
پیش ازAnatoliy Parapanov (Acting)
اطلاعات شخصی
زاده
Oleksiy Myacheslavovych Danilov

۷ سپتامبر ۱۹۶۲ ‏(۶۱ سال)
کراسنیی لوچ
ملیتاوکراین
حزب سیاسیSocial Democratic Party of Ukraine (united)
Party of Free Democrats
دیگر عضویت‌های سیاسیYulia Tymoshenko Bloc (2006–2007)
تحصیلاتUniversity of Luhansk
East Ukrainian Volodymyr Dahl National University
دانشگاه ایالتی لوهانسک
پیشهدامپزشک
manager
politician

اولکسی میاچسلاوویچ دانیلوف (اوکراینی: Олексій Мячеславович Данілов ; زاده ۷ سپتامبر ۱۹۶۲[۱] یک سیاستمدار اوکراینی است.[۲] وی دبیر فعلی شورای امنیت و دفاع ملی اوکراین (از ۳ اکتبر ۲۰۱۹) است.[۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

دانیلوف در سال ۱۹۸۱ از دانشکده فنی کشاورزی دولتی استاروبیلسک در رشته دامپزشکی فارغ‌التحصیل شد.[۴] در سال ۱۹۸۱ او به عنوان دامپزشک در مزرعه ای در لوهانسک آغاز به کار کرد.[۴] از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷ او به عنوان دامپزشک در پارک وروسلیوگراد «۱ می» کار کرد.[۴] از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۱ به عنوان دامپزشک خصوصی مشغول به کار شد.[۴] از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ به کارآفرینی خصوصی مشغول بود.[۴]

دانیلوف از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ شهردار لوهانسک[۵] بود. او با ۳۱ سال سن، جوانترین شهردار لوهانسک در تاریخ این شهر بود.[۴]

در انتخابات پارلمانی اوکراین در سال ۱۹۹۸، دانیلوف تلاش ناموفقی برای به دست آوردن یک کرسی پارلمان در حوزه انتخاباتی ۱۰۳ به عنوان یک نامزد مستقل کرد.[۶]

دانیلوف در سال ۲۰۰۵ به عنوان فرماندار استان لوهانسک خدمت کرد.[۷][۸]

دانیلوف از ۲۳ جولای تا ۳ اکتبر ۲۰۱۹ معاون دبیر شورای امنیت ملی و دفاع بود.[۹][۱۰] او از ۳ اکتبر ۲۰۱۹ منشی (معاون رئیس، رئیس‌جمهور ولودیمیر زلنسکی) این هیئت است.[۳][۱۱] در ۲۴ ژانویه ۲۰۲۲، دانیلوف گفت که حرکت نیروهای روسی در نزدیکی مرز اوکراین «خبری درستی نیست» و «ما هیچ زمینه ای در مورد حمله تمام عیار به کشورمان نمی‌بینیم.»[۱۲]

در اکتبر ۲۰۲۱ دانیلوف اظهار داشت که باور دارد که برای اوکراین بهتر است جمهوری ریاست جمهوری باشد تا پارلمانی-ریاست جمهوری.[۱۳][۱۳] اوکراین یک جمهوری پارلمانی - ریاست جمهوری است.[۱۴]

منابع[ویرایش]

  1. "Данілов Олексій Мячеславович". Verkhovna Rada (به اوکراینی). Archived from the original on 15 January 2017. Retrieved October 3, 2019.
  2. Interfax-Ukraine (July 23, 2019). "Zelensky appoints deputy secretary of National Security and Defense Council". Kyiv Post. Retrieved October 3, 2019.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Zelensky appoints new NSDC secretary". UNIAN. October 3, 2019. Retrieved October 3, 2019.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ "Veterinarian and history teacher: what is known about the new Secretary of the National Security and Defense Council Alexei Danilov". UNIAN (به اوکراینی). 3 October 2019. Retrieved 6 July 2020.
  5. "Данілов Олексій Мячеславович". dovidka.com.ua. Retrieved October 3, 2019.
  6. "Electoral history of Oleksiy Myacheslavovych Danilov". Civil movement "Chesno" (به اوکراینی). Retrieved 6 July 2020.
  7. "Decree of the President of Ukraine № 178/2005". Office of the President of Ukraine (به اوکراینی). Retrieved October 3, 2019.
  8. "Decree of the President of Ukraine № 1561/2005". Office of the President of Ukraine (به اوکراینی). Retrieved October 3, 2019.
  9. "Decree of the President of Ukraine № 551/2019". Office of the President of Ukraine (به اوکراینی). Retrieved October 3, 2019.
  10. "Decree of the President of Ukraine № 732/2019". Office of the President of Ukraine (به اوکراینی). Retrieved October 3, 2019.
  11. Ukraine’s unlikely new political heavyweight UkraineAlert by Adrian Karatnycky, Atlantic Council (31 March 2021)
  12. "Ukraine urges calm, saying situation 'under control' and Russian invasion not imminent". ABC. 25 January 2022.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Danilov7311555 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  14. Kudelia, Serhiy (4 May 2018). "Presidential activism and government termination in dual-executive Ukraine". Post-Soviet Affairs. 34 (4): 246–261. doi:10.1080/1060586X.2018.1465251.

پیوند به بیرون[ویرایش]