انقلاب کوپرنیکی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انقلاب کوپرنیکی یک تغییر پارادایم از مدل بطلمیوسی به مدل خورشیدمرکزی بود. در واقع این عقیده که تصور می‌شد کیهان گرداگرد زمین آن را در مرکز ثابت نگه داشته، تغییر کرد و نظریه منظومه شمسی با مرکزیت خورشید جایگزین آن شد. این انقلاب شامل دو مرحله بود؛ اولی که صرفاً ماهیت ریاضی قوی‌ای داشت و مرحله دوم که در سال ۱۶۱۰ با انتشار رساله‌ای توسط گالیله آغاز شد.^[۱] شروع آن با انتشار کتاب درباره گردش اجرام آسمانی توسط نیکلاس کوپرنیک بود و تأثیرگذاری بر این «انقلاب» ادامه یافت تا در نهایت پس از یک قرن با کارهای آیزاک نیوتن پایان یافت.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• تاریخ علم در عصر رنسانس

منابع[ویرایش]

1. ↑ Gillies, Donald (2019-04-10), Why did the Copernican revolution take place in Europe rather than China?, retrieved 2019-12-03