انتخابات سراسری دانمارک (۲۰۱۹) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انتخابات سراسری دانمارک (۲۰۱۹)
دانمارک
→ انتخابات سراسری دانمارک (۲۰۱۵) ۵ ژوئن ۲۰۱۹

تمامی ۱۷۹ کرسی فلکتین
۱۷۵ ازدانمارک، ۲سهم ازگرینلند و ۲ سهم از جزایر فارو.
حزب رهبر % کرسی‌ها ±
سوسیال دموکرات (دانمارک) مته فردریکسن ۲۵٫۹٪ ۴۸ 1+
ونستر حزب لیبرال (دانمارک) لارس لوکه راسموسن ۲۳٫۴٪ ۴۳ 9+
حزب مردم دانمارک کریستین تولسن دال ۸٫۷٪ ۱۶ -21
حزب سوسیال لیبرال مورتن اوسترگارد ۸٫۶٪ ۱۶ 8+
حزب مردم سوسیالیست (دانمارک) پیا اولسن دیر ۷٫۷٪ ۱۴ 7+
اتحاد قرمز–سبز (دانمارک) پرنیل اسکیپر [a] ۶٫۹٪ ۱۳ -1
حزب مردم سوسیالیست (دانمارک) سورن پاپه پولسن ۶٫۶٪ ۱۲ 6+
آلترناتیو (دانمارک) اوف البک ۳٫۰٪ ۵ -4
حق نو (دانمارک) پرنیل ورموند ۲٫۴٪ ۴ جدید
اتحاد لیبرال (دانمارک) آندرس ساموئلسن ۲٫۳٪ ۴ -9
انتخاب از جزایر فارو
حزب اتحاد (جزایر فارو) باروز آ ستیگ نیلسن ۲۸٫۸٪ ۱ 1+
حزب سوسیال دموکرات (جزایر فارو) آکسل وی یانسن ۲۵٫۵٪ ۱ 0
انتخاب از گرینلند
اینوئیت آتاگاتیگیت میوت بوروپ اجد ۳۳٫۴٪ ۱ 0
انتخاب از گرینلند
اینوئیت آتاگاتیگیت میوت بوروپ اجد ۳۳٫۴٪ ۱ 0
سیوموت کیم کیلسن ۲۹٫۴٪ ۱ 0
فهرست حزب‌هایی که کرسی به دست آوردند. نتیجهٔ تفصیلی در پایین.
انتخابات سراسری دانمارک (۲۰۱۹) پیش از انتخابات نخست‌وزیر منتخب
لارس لوکه راسموسن
حزب لیبرال دانمارک
مته فردریکسن
سوسیال دموکرات (دانمارک)

|map=

انتخابات سراسری دانمارک (انگلیسی: 2019 Danish general election) در تاریخ ۵ ژوئن ۲۰۱۹ در این کشور برای انتخاب ۱۷۹ عضو مجلس فلکتین دانمارک برگزار شد.[۱] توزیع ۱۷۵ کرسی در جغرافیای دانمارک، به این شکل است که دو نامزد از جزایر فارو و دو نامزد از گرینلند شرکت می‌کنند. برگزاری انتخابات تنها ده روز پس از انتخابات پارلمان اروپا برگزار می‌شود.[۲]

نتیجه انتخابات[ویرایش]

«بلوک قرمز» در این انتخابات به پیروزی دست پیدا کرد و شامل احزابی است که به حمایت از مته فردریکسن، رهبر سوسیال دموکرات‌ها پرداخته و وی را به عنوان نامزد نخست‌وزیری معرفی کردند. بلوک قرمز - متشکل از سوسیال دموکرات‌ها، لیبرال‌های اجتماعی، حزب مردم سوسیالیست وابسته به اتحاد جماهیر شوروی سابق است و مجموعاً ۹۱ کرسی از ۱۷۹ کرسی را به دست آوردند و به این ترتیب اکثریت مجلس را به خود اختصاص دادند.[۳]

تاریخچه[ویرایش]

در انتخابات سراسری ۲۰۱۵ از احزاب حزب مردم دانمارک، اتحاد لیبرال دانمارک و حزب مردم محافظه کار دانمارک که به بلوک آبی موسوم هستند با اختلاف کمی اکثریت را در مجلس فلکتین تصاحب کردند. بلوک آبی ۹۰ کرسی پارلمان را به دست آورد و ۸۹ کرسی باقیمانده را سایر احزاب اشغال کردند؛ که اغلب در دایره بلوک قرمز قرار داشتند. ده روز بعد لارس لوکه راسموسن رهبر ونستر (حزب لیبرال دانمارک) به عنوان نخست‌وزیر دانمارک انتخاب شد؛ و هنگامیکه نخست‌وزیر حزب لیبرال را به یک حزب دولتی تبدیل کرد،[۴] در نوامبر ۲۰۱۶ با ائتلافی که با احزاب اتحاد لیبرال و حزب مردم محافظه کار تشکیل داد کابینه جدیدی را معرفی کرد.[۵]

نظام انتخاباتی[ویرایش]

۱۷۹ نفر از اعضای پارلمان دانمارک (مجلس فلکتین) ۱۷۵ کرسی را از جغرافیای دانمارک انتخاب می‌کنند. ۲سهمیه مربوط به جزایر فارو و دو سهمیه هم مربوط به گرینلنداست. در دانمارک ده حوزه انتخاباتی چند عضوی دارد که مجموعاً ۱۳۵ کرسی مستقل از پارلمان این کشور را ازطریق نظام نمایندگی تناسبی انتخاب می‌کنند.[۶][۷]

نتایج انتخابات دانمارک و توزیع کرسی‌ها در پارلمان فلکتین
حزب رهبر آخرین انتخابات
A سوسیال دموکرات مته فردریکسن ۲۵٫۹٪ ۴۸ کرسی
V حزب لیبرال (ونستره) لارس لوکه راسموسن ۲۳٫۴٪ ۴۳ کرسی
O حزب مردم دانمارک کریستیان تولسن دال ۸٫۷٪ ۱۶کرسی[۸]
B سوسیال لیبرال مورتن اوسترگارد ۸٫۶٪ ۱۶کرسی
F حزب مردم سوسیالیست پیا اولسن دیر ۷٫۷٪ ۱۴ کرسی
Ø اتحاد قرمز-سبز پرنیل اسکیپر ۶٫۹٪ ۱۳ کرسی
C محافظه‌کار سورن پاپه پولسن ۶٫۶٪ ۱۲ کرسی
Å آلترناتیو اوف ابراک ۳٫۰٪ ۵ کرسی
D حق نو پرنیله ورموند ۲/۴٪ ۴ کرسی
I اتحاد لیبرال آندراس سامولسن ۲٫۴٪ ۴ کرسی
K دموکرات مسیحی ایزابلا آرنت (شاغل) ۰/۸
E کلاس ریسکر پدرسن کلاس ریسکر پدرسن شرکت نکرد
P حزب تند رو راسموس پالودان شرکت نکرد

احزاب شرکت کننده[ویرایش]

دانمارک[ویرایش]

در این رقابتهای انتخاباتی ۹ حزبی که کرسی‌های پارلمان فلکتین را به دست آوردند همراه با چهار حزبی که در بالا بردن آرا نظر سنجی نقش داشتند. نشان از شرکت کثرت احزابی بود که از سال ۱۹۹۰ در رقابتهای انتخاباتی در دانمارک شرکت کرده‌اند، در مجموع سیزده حزب شرکت داشتند، که به نسبت شرکت احزاب در انتخابات سراسری ۱۹۸۷ که دارای ۱۶ حزب بود. ارتقاء را نشان می‌دهد.[۹]

احزاب دانمارکی که در انتخابات شرکت می‌کنند
حزب رهبر آخرین انتخابات
A سوسیال دموکرات مته فردریکسن ۲۶٫۳٪ ۴۷ کرسی
O حزب مردم دانمارک کریستیان تولسن دال ۲۱٫۱٪ ۳۷ کرسی[۸]
V حزب لیبرال لارس لوکه راسموسن ۱۹٫۵٪ ۳۴ کرسی
Ø اتحاد قرمز-سبز پرنیل اسکیپر ۷٫۸٪ ۱۴ کرسی
I اتحاد لیبرال آندراس سامولسن ۷٫۵٪ ۱۳ کرسی
Å آلترناتیو اوف ابراک ۴٫۸٪ ۹ کرسی
B سوسیال لیبرال مورتن اوسترگارد ۴٫۶٪ ۸ کرسی
F حزب مردم سوسیالیست پیا اولسن دیر ۴٫۲٪ ۷ کرسی
C محافظه‌کار سورن پاپه پولسن ۳٫۴٪ ۶ کرسی
K دموکرات مسیحی ایزابلا آرنت (شاغل) ۰/۸
D حق نو پرمایل ورموند شرکت نکرد
E کلاس ریسکر پدرسن کلاس ریسکر پدرسن شرکت نکرد
P حزب تند رو راسموس پالودان شرکت نکرد

منابع[ویرایش]

  1. Denmark's prime minister calls election to be held on June 5 Reuters, 7 May 2019
  2. Lindqvist, Andreas (7 May 2019). "EP-spidskandidater uenige: Er Folketingsvalgkamp godt eller skidt for EU-debatten?". DR (به Danish). Retrieved 7 May 2019.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
  3. "Denmark's PM Lars Loekke Rasmussen resigns after election disappointment". CBC. 6 June 2019. Retrieved 6 June 2019.
  4. "Her er hele Lars Løkkes ministerhold" (به Danish). Jyllands-Posten. 28 June 2015. Retrieved 28 June 2015.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
  5. PultzNielsen, Annabella (28 November 2016). "Danish PM names new coalition ministers, reducing risk of snap poll". Reuters (به انگلیسی). Retrieved 6 June 2019.
  6. "Folketinget (The Danish Parliament)". Inter-Parliamentary Union. 10 April 1991. Retrieved 24 June 2015.
  7. Madsen, Katrine (18 June 2015). "Sådan tælles stemmerne op – forstå det danske valgsystem på fem minutter". DR (به Danish). Retrieved 7 May 2019.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Hoffmann-Hansen, Henrik; Fabricius, Kitte (10 May 2019). "Overblik: Partierne i Danmark". Kristeligt Dagblad (به Danish). Retrieved 20 May 2019.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
  9. "Folketingsvalg torsdag 18. juni 2015". Statistics Denmark. 20 June 2015. Retrieved 7 May 2019.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «lower-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="lower-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().