اسماعیل سهرابی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


اسماعیل سهرابی
زاده۳ بهمن ۱۳۱۶ ‏(۸۶ سال)[۱]
کرمانشاه، ایران[۱]
وفادارینیروهای مسلح ایران
شاخه نظامیارتش شاهنشاهی ایران
ارتش جمهوری اسلامی ایران
سال‌های خدمت۱۳۳۸–۱۳۶۷
درجهسرتیپ[۲]
یگاننیروی زمینی شاهنشاهی ایران
نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران
فرماندهیتیپ ۱۸۱ زرهی اسلام‌آباد غرب
تیپ ۲۲۸ پیاده سقز
لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه
رئیس ستاد مشترک ارتش
جنگ‌ها و عملیات‌هاشورش کردها[۱]
جنگ ایران و عراق

اسماعیل سهرابی (زاده ۳ بهمن ۱۳۱۶ کرمانشاه) سرتیپ نیروی زمینی ارتش ایران است، که در فاصله سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ به‌عنوان هفتمین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کرد.[۲]

زندگی‌نامه[ویرایش]

اسماعیل سهرابی در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۱۶ در کرمانشاه زاده شد.[۳] وی در خرداد ۱۳۳۹ با اخذ لیسانس ریاضی وارد دانشکده افسری ارتش شد و در سال ۱۳۴۲ با درجه ستوان دومی، فعالیت در ارتش شاهنشاهی ایران را آغاز نمود.[۴] وی پس از طی دوره عالی در شهریور ۱۳۵۴ در لشکر ۲۸ کردستان، به عنوان افسر طرح و سازمان، آموزش و عملیات رکن سوم لشکر و همزمان افسر حفاظت لشکر را تا درجه سرگردی طی نمود. او در سال ۱۳۵۵ توسط ضداطلاعات ارتش و سپس توسط ساواک تحت بازجویی و مراقبت قرار گرفت. او پس از وقوع انقلاب به سرلشکر محمدولی قرنی معرفی شد و در اسفندماه ۱۳۵۷ به سرپرستی تیپ ۲ سقز از لشکر ۲۸ کردستان منصوب شد. وی در فروردین ۱۳۵۸ به قرارگاه منطقه‌ای غرب نیروی زمینی ارتش منتقل شد و در شهریور ۱۳۵۸ با درجه سرگردی، برای دومین بار به فرماندهی تیپ ۲ سقز منصوب گردید. او در بهمن ۱۳۵۸ با ارتقا به درجه سرهنگ دومی، فرماندهی تیپ ۱ اسلام‌آباد از لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه را برعهده گرفت.[۵]

سهرابی در بهمن‌ماه ۱۳۵۹ درجه سرهنگ تمامی را دریافت کرد و در آبان ۱۳۶۰ به فرماندهی لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه منصوب شد و در خلال عملیات مطلع‌الفجر فرماندهی این لشکر را برعهده داشت. وی از اواخر اسفند ۱۳۶۱ فرماندهی قرارگاه عملیاتی فارس و همزمان مرکز آموزش پیاده شیراز را برعهده گرفت. سهرابی در خلال جنگ ایران و عراق، از تاریخ ۳ آبان ۱۳۶۳ تا ۱۳ اردیبهشت ۱۳۶۷ عهده‌دار ریاست ستاد مشترک ارتش بود.[۶] پس از وی، سرتیپ علی شهبازی به ریاست ستاد مشترک ارتش منصوب شد.[۷] آخرین درجهٔ سهرابی در نیروهای مسلح سرتیپی بود.

تحصیلات[ویرایش]

سهرابی در سال ۱۳۳۹ وارد دانشکده افسری ارتش شد و پس از فارغ‌التحصیلی در مهرماه ۱۳۴۲ و اخذ مدرک کارشناسی با درجه ستوان‌دومی به دوره مقدماتی اعزام شد. وی در سال ۱۳۴۳ دوره‌های تخصصی افسری را به پایان رساند. او از مهرماه ۱۳۵۳ تا شهریور ۱۳۵۴ دوره عالی پیاده را در مرکز آموزش شیراز سپری کرد و در مردادماه ۱۳۵۷ نیز دوره دافوس ارتش را بپایان رساند. سهرابی همچنین دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مدیریت دولتی از دانشکده مدیریت دانشگاه تهران و دکتری روابط سیاسی و امور بین‌الملل از مرکز آموزش عالی وزارت فرهنگ و آموزش عالی می‌باشد.[۸]

مسئولیت‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Nikola B. Schahgaldian, Gina Barkhordarian (March 1987), The Iranian Military Under the Islamic Republic (PDF), RAND, ISBN 0-8330-0777-7, retrieved 15 January 2017
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Anthony H. Cordesman (1999), Iran's Military Forces in Transition: Conventional Threats and Weapons of Mass Destruction, Greenwood Publishing Group, p. 33, ISBN 0-275-96529-5
  3. «آخرین رئیس ستاد مشترک ارتش که بود؟ + تصاویر». خبرگزاری میزان. ۲۰ تیر ۱۳۹۶.
  4. «با تمامی فرماندهان ارتش آشنا شوید». خبرآنلاین.
  5. «آخرین رئیس ستاد مشترک ارتش که بود؟». خبرگزاری میزان.
  6. «نامه به آقای اسماعیل سهرابی، رئیس ستاد مشترک ارتش (قدردانی از خدمات ایشان)». وب‌گاه جماران. ۱۳ اردیبهشت ۱۳۶۷.
  7. «انتصاب رئیس جدید ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران». وب‌گاه جماران.
  8. «امیر سهرابی؛ فاتح میمک و گیرنده درفش ارتش». خبرگزاری دفاع مقدس.