اسرائیل بزرگ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پادشاهی داوود در زمان مرگش بر اساس کتاب مقدس. این مرزها احتمالاً به تعریف هلاخایی از اسرائیل بزرگ نزدیک است.

اسرائیل بزرگ (یا سرزمین کامل اسرائیل، (به عبری: ארץ ישראל השלמהEretz Yisrael Hashlemah)[۱][۲] اصطلاحی با معانی دینی و سیاسی مختلف است. این اصطلاح به‌طور معمول به شیوه‌ای بازپیوندخواهانه به مرزهای تاریخی یا دلخواه اسرائیل گفته می‌شود.

در حال حاضر در رایج‌ترین تعریف به مجموع قلمروهای دولت اسرائیل و اراضی فلسطینی اسرائیل بزرگ گفته می‌شود. در تعریف قدیمی‌تر که مورد تأیید صهونیست‌های ریویزیونیست بود امارت فرااردن نیز بخشی از اسرائیل بزرگ به حساب می‌آمد. ‌ ‌ اما در واقعیت این ادعا از سوی هیچ یک از مقامات بلند پایه اسرائیلی مطرح نشده است.

در کتاب مقدس[ویرایش]

برای اشاره به سرزمین موعود ذکر شده‌است که در فصل ۱۵ پیدایش بین آیات ۱۸ تا ۲۲ به کار رفته‌است. (۱۵:۱۸)[نیازمند منبع غیر اولیه]

در آن روز، خداوند با ابراهیم پیمان بست و گفت: «این زمین را از رود مصر تا به رود بزرگ، یعنی رود فرات، به تبار تو بخشیده‌ام، یعنی قینیان و قَنِّزیان و قَدْمونیان و حِتّیان و فَرِزیان و رَفائِیان، و اَمُوریان و کنعانیان و جرجاشیان و یَبوسیان را.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]