اروینگ گافمن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اروینگ گافمن
زادهٔ	۱۱ ژوئن ۱۹۲۲ Mannville, Alberta, کانادا
درگذشت	۱۹ نوامبر ۱۹۸۲ (۶۰ سال) فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ایالات متحده آمریکا
علت مرگ	Stomach cancer
ملیت	Canadian
تحصیلات	St. John's Technical High School
محل تحصیل	دانشگاه منیوبا BSc دانشگاه تورنتو B.A. دانشگاه شیکاگو M.A. , PhD
شناخته‌شده برای	نمایشی (جامعه‌شناسی) فاصله نقش انگ اجتماعی
همسر(ها)	Angelica Choate Gillian Sankoff
فرزندان	Thomas Goffman Alice Goffman
جایزه(ها)	Fellow, فرهنگستان هنر و علوم آمریکا، 1969; Guggenheim Fellowship, 1977; Cooley-Mead Award, 1979; Mead Award, ۱۹۸۳
پیشینه علمی
شاخه(ها)	جامعه‌شناسی، روان‌شناسی اجتماعی
محل کار	مؤسسه ملی سلامت روان; دانشگاه کالیفرنیا، برکلی; دانشگاه پنسیلوانیا; American Sociological Association; American Association for the Abolition of Involuntary Mental Hospitalization
پایان‌نامه	Communication Conduct in an Island Community (۱۹۵۳)
دانشجویان دکتری	Carol Brooks Gardner, Charles Goodwin, Marjorie Goodwin, John Lofland, Gary Marx, Harvey Sacks, Emanuel Schegloff, David Sudnow, Eviatar Zerubavel
تأثیر گرفته از	هربرت بلومر، امیل دورکیم، زیگموند فروید، آلفرد رادکلیف براون، تالکوت پارسونز، آلفرد شوتس، گئورگ زیمل و جورج هربرت مید

اروینگ گافمن (به انگلیسی: Erving Goffman) (زادهٔ ۱۱ ژوئن ۱۹۲۲ - مرگ ۱۹ نوامبر ۱۹۸۲) جامعه‌شناس آمریکاییِ زادهٔ کاناداست.^[۱] مشهورترین اثرش نمود خود در زندگی روزمره نام دارد.

زندگی[ویرایش]

گافمن در ۱۱ ژوئن ۱۹۲۲ در یکی از شهرهای ایالت آلبرتای کانادا به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس در دانشگاه تورنتو گذراند و سپس به آمریکا مهاجرت کرد. مدارک فوق لیسانس و دکترای خود را به ترتیب در سال‌های ۱۹۴۹ و ۱۹۵۳ از دانشگاه شیکاگو در دو رشتهٔ جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی اجتماعی دریافت کرد. از سال ۱۹۵۸ به عضویت هیئت علمی گروه جامعه‌شناسی سیاسی دانشگاه برکلی در کالیفرنیا درآمد و ظرف مدت کمتر از چهار سال به درجهٔ استاد تمامی رسید. وی تا سال ۱۹۶۸ در دانشگاه برکلی ماند و در آنجا در کنار چهره‌های سرشناسی همچون دیوید ماتزا، کینگزلی دیویس، نیل اسملسر، و همچنین هربرت بلومر، یکی از قوی‌ترین گروه‌های جامعه‌شناسی دههٔ ۱۹۶۰ آمریکا را تشکیل داد.

در سال ۱۹۶۸ با قبول عنوان استادی در رشته‌های جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی به دانشگاه پنسیلوانیا رفت و تا پایان عمر در آنجا به فعالیت خود ادامه داد. گافمن در سال ۱۹۸۱، یک سال قبل از مرگش، در شرایطی به ریاست انجمن جامعه‌شناسی آمریکا برگزیده شد که به علت بیماری و وخامت اوضاع جسمی قادر به ایراد خطابه ریاستش نبود.^[۲]

نظریات[ویرایش]

اروینگ گافمن، یکی از معروف‌ترین نظریه پردازان کنش متقابل نمادین است. نظریهٔ او اگرچه عمدتاً دربارهٔ ارتباط رو در رو در گفتگوی روزمره و نیز مکالمات تلفنی است، اما می‌تواند برای اَشکال رسانه ای تعامل و ارتباط نیز مورد توجه و استفاده قرار بگیرد. وی در کتاب معرفیِ خود در زندگی روزمره (۱۹۹۰)، معرفیِ خود را شیوه‌هایی می‌داند که افراد و گروه‌ها برای عمل کردن و بیان و معرفی خودشان به دیگران به کار می‌گیرند. انسان‌ها ذاتاً خواهان دوست داشتن و دوست داشته شدن هستند. به علاوه، وقتی یک فرد یا بازیگر، نقشی را برای مخاطب در مواقع متفاوت بازی می‌کند، احتمالاً نوعی روابط اجتماعی را شکل می‌دهد.^[۳]

کتاب‌شناسی فارسی[ویرایش]

• گافمن، اروینگ، ۱۳۸۶: داغ ننگ: چاره اندیشی برای هویت ضایع شده، مترجم: مسعود کیانپور، ۱۹۲ صفحه. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۳۰۵۹۳۸۵
• گافمن، اروینگ، ۱۳۹۱: نمود خود در زندگی روزمره، مترجم: مسعود کیانپور، ۲۹۲ صفحه. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۲۱۳۱۸۷۷

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به اروینگ گافمن در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• درباره «اروینگ گافمن»: نمایش خود در زندگی روزمره