احمد نهاوندی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

احمد بن محمد نهاوندی
زادهٔنهاوند
درگذشت۸۳۵ تا ۸۴۵ میلادی
جندی‌شاپور
ملیتایرانی
پیشهمنجم

احمد بن محمد نهاوندی منجم مسلمان ایرانی بود که در زمان یحیی بن خالد بن برمکی (متوفی در ۸۰۲ – ۸۰۳ میلادی) در جندی‌شاپور برآمد. او در در جندی‌شاپور به رصدهای نجومی پرداخت و زیجی موسوم به مشتمل تألیف کرد و حدود ۸۳۵ تا ۸۴۵ میلادی درگذشت.

پژوهشگران معاصر به اهمیت کار نهاوندی به علت تقدم زمانی و هم به سبب آنکه رصدهای وی تألیف الزیج المشتمل را به دنبال داشته، تأکید می‌ورزند.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. دائرةالمعارف اسلامی، جلد هفتم
  • * سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی.