احمد میرفندرسکی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

احمد میرفندرسکی
وزیر امور خارجه ایران
دوره مسئولیت
۱۷ دی ۱۳۵۷ – ۲۲ بهمن ۱۳۵۷
پادشاهمحمدرضا پهلوی
نخست‌وزیرشاپور بختیار
پس ازامیرخسرو افشار قاسملو
پیش ازکریم سنجابی
سفیر ایران در اتحاد شوروی
دوره مسئولیت
۱۳۴۴ – ۱۳۵۰
پس ازطهمورث آدمیت
پیش ازمحمدرضا امیرتیمور کلالی
اطلاعات شخصی
زاده۱۸ اردیبهشت ۱۲۹۷
تهران، ایران
درگذشته۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۳ (۸۵ سال)
فرانسه
ملیت ایران
محل تحصیلدانشگاه سن ژوزف
پیشهسیاستمدار

احمد میرفندرسکی (زاده ۱۸ اردیبهشت ۱۲۹۷ در تهران – درگذشته ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۳ در پاریس) آخرین وزیر امور خارجه ایران در دوران محمدرضا پهلوی بود. پدر او از صاحب منصبان وزارت خارجه در اواخر دوران قاجار و مادر او دختر علیقلی خان مشاورالممالک انصاری (وزیر امور خارجه و سفیر ایران در روسیه) بود.

تحصیلات[ویرایش]

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران و سپس در مدرسه آلمانی‌ها در تفلیس انجام داد. سپس در دانشگاه سن ژوزف بیروت به تحصیل در رشته حقوق پرداخت.

فعالیت‌های کاری[ویرایش]

پس از بازگشت به ایران، وارد خدمت در وزارت امور خارجه شد. در بهمن ۱۳۲۴ به عنوان دبیر سوم سفارت ایران در مسکو عازم شوروی شد. او طی سال‌های بعد مشاغل متعددی را در وزارت امور خارجه بر عهده داشت. میرفندرسکی در سال ۱۳۴۴ به سفارت ایران درشوروی منصوب شد و تا ۱۳۵۰ در این مقام باقی‌ماند. پس از بازگشت به ایران در سمت قائم مقام وزیر امور خارجه به خدمت پرداخت. در سال ۱۳۵۲ در جریان جنگ اعراب و اسرائیل به دنبال اجازه پرواز به هواپیماهای روسی حامل کمک برای اعراب از فراز خاک ایران مورد غضب شاه قرار گرفت. از آن پس به تدریس در دانشگاه ملی پرداخت. در دی ماه ۱۳۵۷ سمت وزارت امور خارجه را به عهده گرفت. احمد میرفندرسکی در سال ۱۳۸۳ در فرانسه درگذشت.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. احمد میرفندرسکی. در همسایگی خرس. تهران، نشر پیکان، ۱۳۸۲ (مقدمه کتاب)
مناصب سیاسی
پیشین:
محمدعلی مسعود انصاری
معاون سیاسی و پارلمانی وزیر امور خارجه
۱۳۴۴–۱۳۴۳
پسین:
جمشید قریب
پیشین:
عباسعلی خلعتبری
قائم‌مقام وزیر امور خارجه
۱۳۵۲–۱۳۵۰
بدون متصدی
پیشین:
امیرخسرو افشار قاسملو
وزیر امور خارجه
۱۳۵۷
پسین:
کریم سنجابی
مناصب دیپلماتیک
پیشین:
طهمورث آدمیت
سفیر ایران در اتحاد شوروی
۱۳۵۰–۱۳۴۴
پسین:
محمدرضا امیرتیمور کلالی