احمد حسن البکر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

احمد حسن البکر مرفوض وقندرة
احمد حسن البکر
چهارمین رئیس‌جمهور عراق
دوره مسئولیت ۱۷ ژوئیه ۱۹۶۸ – ۱۶ ژوئیه ۱۹۷۹
پس از	عبدالرحمن عارف
پیش از	صدام حسین
نخست‌وزیر عراق
دوره مسئولیت ۱۹۶۸ – ۱۹۷۹
رئیس‌جمهور	خودش
پس از	عبدالرزاق نائف
پیش از	صدام حسین
دوره مسئولیت ۱۹۶۳ – ۱۹۶۳
رئیس‌جمهور	عبدالسلام عارف
پس از	عبدالکریم قاسم
پیش از	طاهر یحیی
وزیر دفاع عراق
دوره مسئولیت ۱۹۷۴ – ۱۹۷۷
نخست‌وزیر	خودش
پس از	-
پیش از	عدنان خیرالله
دوره مسئولیت ۱۹۶۶ – ۱۹۷۹
دوره مسئولیت ۱۹۶۳ – ۱۹۶۴
دوره مسئولیت ۱۹۶۸ – ۱۹۷۹
دوره مسئولیت ۱۹۶۳ – ۱۹۷۹
اطلاعات شخصی
زاده	۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۴ تکریت، امپراطوری عثمانی
درگذشته	۴ اکتبر ۱۹۸۲ (۶۸ سال) بغداد
ملیت	عراق
حزب سیاسی	حزب بعث عراق
پیشه	سیاستمدار
خدمات نظامی
وفاداری
خدمت/شاخه	ارتش عراق
درجه	ژنرال
جنگ‌ها/عملیات‌	Anglo-Iraqi War

ژنرال احمد حسن البکر (۱ ژوئیه ۱۹۱۴ – ۴ اکتبر ۱۹۸۲)، چهارمین رئیس جمهور عراق بود که از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۹ پست ریاست جمهوری عراق را در اختیار داشت. حسن البکر بعد از آنکه شش سال را به عنوان آموزگار مدرسه ابتدایی سپری نمود در سال ۱۹۳۸ وارد آکادمی نظامی شد. حسن البکر در اوایل دوران خدمت نظامی و در سال ۱۹۴۱ در شورش نظامی عبدالرشید علی دستگیر و زندانی شد و اجباراً از ارتش کناره‌گیری کرد ولی در سال ۱۹۵۷ به ارتش بازگشت. او عضو گروه افسران آزاد بود، گروهی که سلطنت را در سال ۱۹۵۸ را سرنگون کرد. وی مجدداً در سال ۱۹۵۹ بخاطر برخی اتهامات سیاسی مجبور به کناره‌گیری از ارتش شد.

روز ۲۶ تیر ماه ۱۳۵۸ در حالی که حسن البکر در حال قرائت متن؛ «فرزندم صدام حسین در تمام دوره انقلاب از ۱۹۶۳ تاکنون در بیشتر کارهای انقلابی پیشگام بوده و لیاقت خود را ثابت کرده‌است و من چون به علت بیماری قادر به انجام وظیفه خود نیستم او را به ریاست جمهوری عراق انتخاب می‌کنم» ۵۰۰ نفر از افسران طرفداران حسن البکر بازداشت و در یک حرکت محرمانه اعدام شدند و حسن البکر در منزل خویش تحت نظر بود تا آنکه به دستور صدام مسموم شد.

منابع[ویرایش]

مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی