اتو هان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اتو هان
زادهٔ۸ مارس ۱۸۷۹
فرانکفورت، آلمان
درگذشت۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۶۸ (۸۹ سال)
گوتینگن، آلمان
ملیتآلمانی
محل تحصیلدانشگاه ماربورگ
دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ
شناخته‌شده برایکشف عناصر پرتوزا
ایزومریسم هسته‌ای
شکافت هسته‌ای
جایزه(ها)جایزه نوبل شیمی (۱۹۴۴)
مدال فارادی (۱۹۵۶)
جایزه انریکو فرمی (۱۹۶۶)
پیشینه علمی
شاخه(ها)رادیوشیمی، شیمی هسته‌ای
محل کاردانشگاه کالج لندن
دانشگاه مک‌گیل
دانشگاه برلین
انجمن ماکس پلانک
انجمن قیصر ویلهلم
استاد راهنماتئودور زینم
امضاء

اتو هان (به آلمانی: Otto Hahn) (زاده ۸ مارس ۱۸۷۹ – درگذشته ۲۸ ژوئیه ۱۹۶۸) شیمی‌دان آلمانی بود که به خاطر کشف شکافت هسته‌ای جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۴۴ را به‌دست آورد. او در ایجاد اولین نیروگاه هسته‌ای نقشی مؤثر داشت.[۱]

اتو هان و لیزه مایتنر

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. اوبلکر، اریک، دانشمندان بزرگ، انتشارات قدیانی
  • Bernstein, ‎Jeremy (2001), Adolf Hitler Uranium Club: The Secret recordings at Farm Hall (به انگلیسی) (2nd ed.), New York, NY: Springer-Verlag{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

پیوند به بیرون[ویرایش]